ILPB1/415-482/09-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 17 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 czerwca 2009 r., znak ILPB1/415-482/09-2/AA, ILPP2/443-501/09-2/AD na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 czerwca 2009 r. i w tym samym dniu wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest m.in. sprzedaż domen, które są kupowane drogą elektroniczną od firmy mającej siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Transakcje kupna domen dokonywane są przez internet w formie aukcji. W momencie, kiedy cena spada do wysokości, którą wcześniej w umowie zastrzeżono, domena trafia do koszyka Wnioskodawcy i dochodzi do transakcji kupna-sprzedaży. Firma mająca siedzibę w USA automatycznie pobiera należność za domenę z konta depozytowego, tym samym umożliwiając wydrukowanie faktury z serwera za dokonaną transakcję.

Wnioskodawca drukuje z serwera fakturę i na podstawie tego dokumentu tworzy fakturę wewnętrzną (import usług), opodatkowując stawką krajową 22% poszczególne domeny. Faktura wewnętrzna ujmowana jest w rejestrze sprzedaży oraz w rejestrze zakupu. W 2009 r. Zainteresowany zamierza kupować również domeny od unijnego podatnika. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zapisy dokonywane są w dacie wystawienia faktury, na podstawie faktury zakupu w kol. 10. Na dzień 31 grudnia 2008 r. Wnioskodawca sporządził spis z natury, w którym ujmuje niesprzedane domeny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy zakup domen powinien być traktowany jak zakup towarów i materiałów i wpisany do kolumny 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak przepisów wyłączających tego rodzaju wydatki z kosztów uzyskania przychodów, poniesione koszty na zakup domen internetowych pomniejszają przychody z działalności gospodarczej. Ponieważ Zainteresowany prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (dalej PKPiR), kupowane domeny ujmowane są w kolumnie 10 PKPiR jako zakup towarów handlowych, materiałów. Zgodnie z pkt 10 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów kolumna 10 przeznaczona jest do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu. Definicja ww. pojęcia została określona w § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca uważa, że w związku z charakterem prowadzonej działalności (sprzedaż domen) zakupione domeny jeżeli są kupione w celu dalszej odsprzedaży powinny być ujmowane w kolumnie 10 PKPiR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej (księgą), z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Wzór podatkowej księgi przychodów i rozchodów został określony w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia. W księdze, kolumny od 10 do 13 służą do ewidencjonowania operacji gospodarczych związanych z ponoszonymi kosztami. Zgodnie z pkt 10 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów kolumna 10 przeznaczona jest do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Definicja ww. pojęć została określona w § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z którym:

* towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej,

* materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,

Natomiast pkt 13 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów stanowi, iż kolumna 13 przeznaczona jest do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia (...).

W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy uznać, iż zakup domen internetowych powinien zostać ujęty w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W pkt 13 objaśnień do podatkowej księgi zawarto stwierdzenie, że kolumna 13 "pozostałe wydatki" służy do ujęcia wydatków, które nie podlegają ujęciu w kolumnach 10-12. Poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek spełnia przesłanki tego zapisu. Okoliczność, że taki rodzaj wydatków nie został wymieniony w tym przepisie nie jest przeszkodą w tym przypadku. W pkt 13 zawarto przykładowy katalog wydatków podlegających ujęciu w kolumnie 13, o czym świadczy zapis "w szczególności takie wydatki".

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że zakup domen internetowych, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży nie jest zaliczany do kategorii towarów handlowych i powinien być wpisany w kolumnie 13 "pozostałe wydatki" podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w dniu 8 lipca 2009 r. wydano:

* interpretację indywidualną w zakresie zdarzenia przyszłego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczącą kosztów uzyskania przychodów nr ILPB1/415-482/09-5/AA,

* interpretację indywidualną w zakresie zaistniałego stanu faktycznego w sprawie podatku od towarów i usług dotyczącą importu usług nr ILPP2/443-501/09-4/AD,

* interpretację indywidualną w zakresie zdarzenia przyszłego w sprawie podatku od towarów i usług dotyczącą importu usług nr ILPP2/443-501/09-5/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.