ILPB1/415-48/10-3/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji przychodów oraz obowiązków płatnika w sytuacji zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników w programie motywacyjnym poniesionych przed zawarciem porozumienia - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji przychodów oraz obowiązków płatnika w sytuacji zwrotu kosztów uczestnictwa pracowników w programie motywacyjnym poniesionych przed zawarciem porozumienia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej x (której ostatecznym udziałowcem jest y z siedzibą w XX), w ramach której działa Z, będący spółką babką Zainteresowanego. w 2008 r. z uruchomiło pracowniczy program motywacyjny określany angielską nazwą XXX Plan 2008 (dalej: Plan), skierowany do kluczowych pracowników jej spółek zależnych, w tym również do pracowników Wnioskodawcy. Program został uruchomiony poza Wnioskodawcą, niezależnie od jego decyzji.

Zainicjowany program ma na celu stworzenie mechanizmów motywujących kluczowych pracowników Grupy do wykonywania ich obowiązków w ramach spółek należących do z z najwyższą możliwą starannością, przez co przyczyniają się oni do zwiększenia wartości akcji Z.

Plan stanowi program wynagradzania, który polega na przyznawaniu pracownikom prawa do premii z tytułu wzrostu wartości akcji Z. Pracownicy, w momencie przystąpienia do planu, otrzymują określoną liczbę "wirtualnych" akcji z o wartości wynikającej z wyceny rynkowej Spółki. Jednocześnie, przyznane zostaje im prawo nabycia w przyszłości określonej liczby akcji (lub ekwiwalentu pieniężnego za te akcje) spółki Y, za kwotę pieniężną odpowiadającą różnicy pomiędzy wartością akcji z z dnia realizacji prawa, a wartością tych akcji, obowiązującą w dniu przyznania prawa (i wirtualnych akcji Z).

Adresatami programu są pracownicy wyższego szczebla (głównie kadry zarządzającej) zatrudnieni w spółkach zależnych Z, w tym również pracownicy Wnioskodawcy. Uczestników programu wybiera specjalna komisja składająca się z członków zarządu z (administratora programu) lub d (spółki holdingowej, do której należy Z). Wskazana komisja samodzielnie decyduje o przyznaniu prawa do otrzymania prawa do wzrostu wartości akcji wybranym pracownikom Spółek zależnych oraz o ilości praw, które w przyszłości będą mogli zrealizować.

Zgodnie z regulaminem programu Plan, prawa przyznane w ramach programu są niezbywalne i mogą zostać zrealizowane wyłącznie przez uczestników programu po upływie następujących okresów:

* po roku od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 2 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 3 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 4 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 5 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw lub alternatywnie całość przyznanych niezrealizowanych praw (jeśli nie były realizowane okresowo przez pracowników).

Po upływie ww. okresów restrykcyjnych pracownicy objęci planem nabywają prawo do otrzymania części (lub całości) akcji y lub kwoty stanowiącej równowartość tych akcji (przy czym liczba akcji określana jest według ich aktualnej ceny rynkowej, od wartości wzrostu ceny akcji z od daty ich przyznania). Co do zasady, na życzenie pracownika uczestniczącego w Plan, Administrator programu (tekst jedn. Z) dokonuje zbycia nabytych przez niego akcji, w wyniku czego pracownik efektywnie otrzymuje na prywatne konto (w gotówce) różnicę pomiędzy ceną rynkową akcji z z dnia realizacji praw, a wartością z dnia przyznania praw, ustalona według zasad określonych w planie. z pełni też funkcję administratora Plan i w ramach swoich obowiązków:

* finansuje koszty związane z uczestnictwem pracowników spółek zależnych w Plan, (w szczególności koszty nabycia akcji i obsługi programu),

* nabywa oraz zbywa na giełdzie przysługujące pracownikom, objętym Plan, akcje Y, w zależności od zapotrzebowania tych pracowników (w tym zakresie z korzysta z usług biura maklerskiego),

* wykonuje czynności administracyjno - prawne, związane z obsługą Plan,

* wypłaca kwoty stanowiące równowartość przyznanych akcji bezpośrednio na prywatne rachunki bankowe pracowników objętych Plan.

W 2009 r. w wyniku realizacji praw przyznanych w ramach Plan w roku 2008, wybrani pracownicy Wnioskodawcy uzyskali po raz pierwszy prawo do otrzymania ekwiwalentu pieniężnego, odpowiadającego wzrostowi wartości akcji, za część przyznanych im "warunkowych" akcji. w związku z powyższym Z, jako administrator programu, dokonało na ich rzecz wypłat przedmiotowych ekwiwalentów, w całości ponosząc związane z tym koszty.

Ze względu na fakt, że niezależnie od korzyści uzyskiwanych przez Grupę z przyznania pracownikom Wnioskodawcy praw w ramach Plan, Zainteresowany uzyskuje wymierne korzyści z funkcjonowania programu motywacyjnego (związanie ze sobą strategicznych pracowników w perspektywie czasowej, jak i wzrost motywacji do pracy), Wnioskodawca rozważa przejęcie ekonomicznego ciężaru kosztów uczestnictwa swoich pracowników w Plan. w tym celu Zainteresowany planuje zawrzeć z Z porozumienie o przejęciu kosztów. Porozumienie może też przewidywać zlecenie przez Spółkę z realizacji innych form działań motywacyjnych (np. szkoleń) dla wybranych pracowników.

Wnioskodawca rozważa zawarcie z Z pisemnego porozumienia o przejęciu finansowania kosztów udziału swoich pracowników w Plan. z zawartego porozumienia będzie również wynikać, że Zainteresowany przejmuje obowiązki związane z rozliczeniem i wypłatą zrealizowanych praw do akcji przyznanych do tej pory pracownikom Wnioskodawcy, jak również tych, które w przyszłości otrzymają jego pracownicy. w konsekwencji, Wnioskodawca będzie posiadać informacje o ilości przyznanych praw, ich wartości i kwocie należnej pracownikom przy wykupie praw.

Po zawarciu rozważanego porozumienia Zainteresowany będzie miał możliwość wskazywania nazwisk pracowników, którzy mieliby zostać objęci programem, choć ostateczną decyzję w tym zakresie każdorazowo będzie nadal podejmować komisja określona w Plan (obecnie Wnioskodawca nie ma wpływu na decyzję Z, którzy z jej pracowników uzyskają świadczenia wynikające z udziału w programie oraz jaka będzie wysokość tych świadczeń). Ponadto, w wyniku zawarcia rozważanego porozumienia, Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do ewentualnego odrzucenia finansowania przez nią kosztów uczestnictwa konkretnego pracownika objętego programem jeśli, w jej opinii z tytułu finansowania jego udziału, nie uzyska żadnych korzyści.

Jednocześnie, Wnioskodawca rozważa wprowadzenie zmian w przyjętym przez siebie regulaminie wynagrodzenia oraz aneksowanie umów o pracę zawartych z pracownikami, biorącymi udział w Plan, tak by wskazywały, iż wybranym kluczowym pracownikom Zainteresowanego, jako dodatkowy składnik wynagrodzenia, zostało przyznane prawo do uczestnictwa w pracowniczym programie motywacyjnym prowadzonym przez Z.

W rezultacie powyższych działań Wnioskodawca zakłada, iż w stosunku do pracowników dokonujących realizacji tych praw, Zainteresowany będzie dokonywać wypłaty przysługujących im kwot ze swojego konta, umieszczając je na liście płac. Wobec tego, sfinansowane przez Wnioskodawcę świadczenia, które będą uzyskiwać jej pracownicy z tytułu udziału w Plan, po podpisaniu rozważanego porozumienia, będą stanowić ich przychody z tytułu umowy o pracę, a Zainteresowany będzie od nich pobierać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa także opcję zawarcie porozumienia, na mocy którego nie tylko na bieżąco będzie finansować koszty wynikające z uczestnictwa jej pracowników w Plan, ale też dokona zwrotu na rzecz z wydatków (kosztów) poniesionych przez z przed zawarciem porozumienia, a wynikających z udziału pracowników Wnioskodawcy w Plan za okres od dnia wdrożenia Planu do dnia zawarcia porozumienie. w odniesieniu do zwrotu kosztów ponoszonych przez z przed zawarciem rozważanego porozumienia, Wnioskodawca podkreśla, iż w momencie wypłat dokonywanych przez z na rzecz jej pracowników (wypłaty dokonywane w 2009 r.) nie posiadał informacji o osobach, na rzecz których dokonywane były wypłaty, ani o kwotach wypłat. Wypłaty te ponadto były dokonywane bezpośrednio z konta bankowego Z. z tego względu, nie stanowiły one dla pracowników przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na drugie z wyżej przedstawionych pytań, natomiast w zakresie odpowiedzi na pierwsze pytanie w dniu 30 marca 2010 r. wydano interpretację indywidualną numer ILPB1/415-48/10-2/AGr.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z treści zacytowanego przepisu należy wnioskować, iż pojęcie przychodów pracowniczych jest rozumiane bardzo szeroko oraz, że mieszczą się w nim wszelkie przysporzenia majątkowe, które otrzymuje podatnik z racji bycia pracownikiem i w związku ze stosunkiem pracy.

Taką tezę potwierdzają zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne. Przykładowo, w wyroku z 10 lutego 2005 r. sygn. akt i SA/Wr 1038/03 WSA we Wrocławiu wyraził pogląd, iż:

" (...) o zakwalifikowaniu świadczenia, jako przychodu ze stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego przepisu, czy również inna osoba niezwiązana tego rodzaju stosunkiem prawnym".

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że skoro celem programu motywacyjnego Plan jest zacieśnienie więzi pomiędzy Wnioskodawcą a jej pracownikami oraz zmotywowanie tych pracowników, a na mocy porozumienia z Z Zainteresowany przejmie wszystkie obowiązki związane z finansowaniem i dokonywaniem wypłat w ramach programu dla pracowników, ujmując je jednocześnie w regulaminie pracy jako dodatkowy element wynagrodzenia, to świadczenia otrzymywane w ramach przedmiotowego programu motywacyjnego powinny stanowić przychody pracowników ze stosunku pracy, od których Wnioskodawca będzie zobowiązany pobierać zaliczki na podatek dochodowy.

Ponadto warto zaznaczyć, iż z przepisów Kodeksu pracy (art. 22) wynika, że podstawowym elementem każdego stosunku pracy jest podległość (zależność) służbowa pracownika względem pracodawcy, a wynagrodzenie z tytułu stosunku pracy pracownik uzyskuje w następstwie wypełniania obowiązków zleconych mu przez pracodawcę.

W związku z realizacją programu motywacyjnego po podpisaniu porozumienia pomiędzy Wnioskodawcą i z oraz włączeniu Plan do systemu wynagradzania funkcjonującego u Zainteresowanego, pomiędzy pracownikami a Wnioskodawcą powstanie wieź prawna, tzn. Zainteresowany będzie pokrywać koszty udziału pracowników w programie, uzyskując wpływ na to, którzy z jej pracowników w przyszłości zostaną nim objęci. Jednocześnie pracownicy będą mogli występować wobec Wnioskodawcy z roszczeniami prawnymi związanymi z udziałem w programie. Wobec tego należy uznać, że przychody osiągane przez pracowników z tego tytułu będą mogły być kwalifikowane jako przychody z łączącego Strony stosunku pracy, co jednocześnie przesądza o fakcie, że Zainteresowany będzie pełnić funkcję płatnika podatku dochodowego.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowość zaprezentowanego stanowiska potwierdza również treść art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. z literalnego brzmienia przywołanego przepisu wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu (jako zakładu pracy) jest fakt dokonywania przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu świadczeń będących dochodami ze stosunku pracy. w świetle powyższego, skoro na mocy rozważanego porozumienia Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za pełnienie obowiązków związanych z rozliczeniem zrealizowanych praw do wzrostu wartości akcji z oraz zobowiązana do przekazania ekwiwalentów pieniężnych stanowiących równowartość tych praw, które zostały nabyte przez pracowników w ramach programu motywacyjnego, to będą na nim ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Za przyjęciem powyższego poglądu dodatkowo przemawia fakt, że ekwiwalenty pieniężne z tytułu nabytych w ramach programu "warunkowych" akcji będą przelewane bezpośrednio z rachunku Wnioskodawcy na prywatne rachunki pracowników. w konsekwencji, skoro Zainteresowany będzie miała kontrolę nad procesem przekazywania należnych w ramach programu jej pracownikom kwot, to należy uznać, że pochodzą one ze stosunku pracy, a Zainteresowany będzie pełnić funkcję płatnika podatku dochodowego z tego tytułu.

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Zainteresowany podejmie decyzję o zwrocie z wydatków poniesionych do momentu zawarcia porozumienia o przejęciu kosztów ponoszonych w związku z udziałem pracowników Wnioskodawcy w Plan, świadczenia uzyskane przez pracowników w tym okresie, nie powinny zostać zakwalifikowane jako ich przychody ze stosunku pracy.

Wynika to przede wszystkim z faktu, iż środki wypłacane pracownikom Wnioskodawcy przez z były wypłacane przez podmiot trzeci, z którym pracowników nie łączył stosunek pracy (brak było zależności służbowej czy podległości pracowników wobec Z). Co więcej, ewentualne roszczenia pracowników mogły być kierowane wyłącznie do Z, nie do Wnioskodawcy. To przemawia zaś za uznaniem, iż środki otrzymywane przez pracowników Zainteresowanego od z w ramach Plan przed rozważanym podpisaniem porozumienia pomiędzy Wnioskodawcą a z nie mogą być kwalifikowane jako przychody z łączącego pracowników i Zainteresowanego stosunku pracy, ale jako przychody z innych źródeł, o których mówi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tutaj: źródłem tym było uczestnictwo każdego pojedynczego pracownika Wnioskodawcy w programie zaoferowanym im przez Z).

Za przyjęciem powyższego poglądu dodatkowo przemawia fakt, że ekwiwalenty pieniężne z tytułu nabytych w ramach programu "warunkowych" akcji były przelewane bezpośrednio z rachunku bankowego administratora programu (Z) na prywatne rachunki pracowników. Co więcej, w momencie wypłaty Wnioskodawca nie posiadał szczegółowych informacji, o tym jaką ilość praw przyznano poszczególnym pracownikom i jakie dokładnie kwoty były im wypłacane. Sytuacji tej nie zmieni późniejsze zrefundowanie przez Wnioskodawcę na rzecz z poniesionych przez z kosztów.

Warto też zauważyć, że z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu (jako zakładu pracy) jest fakt dokonywania przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu świadczeń będących dochodami ze stosunku pracy. w związku z tym, aby w ogóle rozważać czy na Zainteresowanym mogą ciążyć obowiązki płatnika z tytułu przeszłych świadczeń zrealizowanych przez Z, Wnioskodawca musiałaby dokonać wypłaty tychże świadczeń na rzecz pracowników, co w przedstawionym stanie faktycznym nie miało miejsca, jako że podmiotem przekazującym ww. świadczenia był Z. Powyższego nie zmieni również późniejszy zwrot dokonany z przez Wnioskodawcę.

W świetle powyższego, w odniesieniu do świadczeń wypłaconych w przeszłości pracownikom Wnioskodawcy przez spółkę zagraniczną administrującą programem motywacyjnym (Z) z konta tejże ostatniej, na Zainteresowanym nie mogły ciążyć obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka nie może też stać się zobowiązana do realizacji tych obowiązków tylko ze względu na fakt, iż potencjalnie (co jest obecnie rozważane) zwróci z poniesione przez z w przeszłości wydatki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl postanowień art. 11 ust. 1 tejże ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wybrani pracownicy Wnioskodawcy w 2009 r. w wyniku realizacji praw przyznanych w ramach pracowniczego programu motywacyjnego Plan uzyskali po raz pierwszy prawo do ekwiwalentu pieniężnego, odpowiadającego wzrostowi wartości akcji, za część przyznanych im "warunkowych" akcji. Zainteresowany rozważa zawarcie porozumienia, na mocy którego dokona zwrotu na rzecz z wydatków (kosztów) poniesionych przez z przed zawarciem porozumienia, a wynikających z udziału pracowników Wnioskodawcy w Plan za okres od dnia wdrożenia Planu do dnia zawarcia porozumienie.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca ostatecznie poniesie koszty pracowniczego programu motywacyjnego Plan, dotyczące uczestnictwa swoich pracowników w ramach przedmiotowego programu, wartość otrzymanego bądź postawionego do dyspozycji ekwiwalentu pieniężnego za akcje stanowić będzie dla pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż gdy na mocy porozumienia Wnioskodawca dokona zwrotu wydatków poniesionych przez z przed zawarciem porozumienia, to świadczenia uzyskane przez pracowników w tym okresie (otrzymane przez pracowników bezpośrednio przez Z), powinny zostać zakwalifikowane jako ich przychody ze stosunku pracy i w konsekwencji, Wnioskodawca jako płatnik powinien pobrać i odprowadzić od nich zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosownie do art. 31 ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu, tut. organ informuje, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.