ILPB1/415-465/08-5/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-465/08-5/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2008 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 30 czerwca 2008 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń od dochodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń od dochodu. Wniosek podpisał Pan.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 sierpnia 2008 r. znak ILPP1/443-651/08-2/KG, ILPB1/415-465/08-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 13 sierpnia 2008 r., a w dniu 19 sierpnia 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza obejmuje produkcję stolarki okiennej i drzwiowej PCV i ALU. Przedsiębiorstwo w ramach swojej działalności produkuje stolarkę na podstawie indywidualnych zamówień podmiotów gospodarczych jak i osób fizycznych. Specyfika branży nie przewiduje produkcji serii jednakowych okien i drzwi, za wyjątkiem np. zleceń dotyczących bloków mieszkalnych, które w momencie rezygnacji ze zlecenia można sprzedać komu innemu bez konieczności przeróbek.

Poza stolarką produkowaną na zlecenie odbiorców, firma wykonuje na zlecenie dealerów tzw. wystawki - przykładowe okna i drzwi, które zainteresowani klienci mogą obejrzeć na ekspozycji. Produkcja tych wystawek umożliwia zaprezentowanie produktu i zachęcanie potencjalnego klienta do wyrobów firmy.

Wnioskodawca uważa, że w dzisiejszej sytuacji gospodarczej, klient nie odważyłby się zamówić towaru, którego nie może obejrzeć ani ocenić. Jak w każdym przedsiębiorstwie, także w przypadku Wnioskodawcy, zdarzają się sytuacje, że wyprodukowany towar nie spełnia oczekiwań odbiorcy lub dochodzi do wyprodukowania towaru wadliwego, a w przypadku wystawek - są one już nieaktualne. Wnioskodawca podaje, że branża stolarki okiennej i drzwiowej jest bardzo elastyczna, zmieniają się preferencje klientów, np. moda na kolor stolarki. Produkcja ciągle ewoluuje, a nowości techniczne nie omijają także tej branży.

W takiej sytuacji, firma zobowiązana jest do odebrania okien zareklamowanych, wadliwych, nieaktualnych wystawek. Towary te wracają na magazyn wyrobów gotowych.

Zasada ekonomicznego podejścia do prowadzonej działalności gospodarczej nie pozwala firmie magazynować w nieskończoność wyrobów. Wnioskodawca podał, że jest to sprzeczne z racjonalnym podejściem do zarządzania zapasami.

Wnioskodawca wskazał, że są trzy możliwości wyjścia z zaistniałej sytuacji:

1.

towar, który jest trudno zbywalny z uwagi na specyfikę produktu i zalega magazyn, należy przecenić i sprzedać, np. osobom fizycznym, które budują domy lub przerabiają je,

2.

produkt, który nie znajdzie zainteresowania u odbiorców może zostać ponownie wykorzystany (stolarka zostanie rozebrana, odzyska się wtedy przynajmniej część wykorzystanego materiału - szyby, profile, okucia), zostanie przyjęty ponownie na magazyn materiałów na podstawie odpowiednich protokółów,

3.

ostatecznym wyjściem z sytuacji jest darowizna stolarki na rzecz organizacji, które zajmują się zadaniami publicznymi - Domy Dziecka, Dom Seniora, Kościół.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie odliczeń podatkowych.

Czy darowizna na rzecz organizacji pożytku publicznego będzie mogła być odliczona od dochodów właścicieli przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy firma będzie chciała przekazać swoje wyroby nieodpłatnie na rzecz np. Państwowego Domu Dziecka, szkoły, to darowizna ta nie będzie mogła być odliczona od dochodu. Jednocześnie wydatek ten nie jest kosztem uzyskania przychodu.

Wnioskodawca uważa, że przemawiają za tym dwie przesłanki:

* właściciel firmy rozlicza się na podstawie deklaracji PIT 36L,

* Państwowe Domy Dziecka są instytucją, która nie jest pozarządową organizacją pożytku publicznego.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku przekazania wyrobów firmy bezpłatnie np. niepublicznej placówce oświatowej prowadzonej przez Kościół, będzie to darowizna przekazana na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Wnioskodawca stwierdził, że w przypadku takiej darowizny firma powinna otrzymać sprawozdanie o przeznaczeniu powyższej darowizny przez kościelną osobę prawną w terminie 2 lat od wydania towaru oraz, że właściciele będą mieli prawo do ulgi z tytułu tej darowizny w wysokości 6% dochodu.

Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko powołał się na postanowienie z dnia 5 września 2007 r., nr PD-I/423-5/MG/07 Naczelnika Urzędu Skarbowego w Prudniku, oraz na artykuły opublikowane na stronach internetowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W powyższej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), oraz ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.), a także ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2003 r. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot z tytułu darowizn przekazanych na cele:

a.

określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,

b.

kultu religijnego,

c.

krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215), w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy

- w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Stosownie do art. 26 ust. 5 ww. ustawy, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

* osób fizycznych,

* osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Należy w tym miejscu odwołać się do treści przepisów art. 26 ust. 6d i ust. 7 ww. ustawy, które odnoszą się do sposobu dokumentowania wydatków na cele wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 26 ust. 6d cyt. ustawy, przepis art. 26 ust. 7, określający formę udokumentowania darowizn, stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw, zatem ma on zastosowanie do darowizn z przeznaczeniem na działalność charytatywno-opiekuńczą kościoła dokonanych w trybie ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 55 ust. 7 ww. ustawy, darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

W związku z powyższym darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne są w całości wyłączone z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (podlegają odliczeniu w pełnej wysokości bez ograniczeń), bowiem powołany przepis ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego - w części dotyczącej darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne - jest przepisem szczególnym w stosunku do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjami pozarządowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Natomiast art. 4 ww. ustawy wymienia wszystkie zadania w zakresie sfery zadań publicznych. W pkt 11 tego artykułu wymienione zostały zadania w zakresie nauki, edukacji, oświaty i wychowania - zadania, które m.in. mają realizować domy dziecka oraz szkoły publiczne. Jednakże, ze względu na to, że szkoły publiczne oraz państwowe domy dziecka są finansowane ze środków publicznych, a więc są jednostkami sektora finansów publicznych, przekazana darowizna na ich rzecz nie podlega odliczeniu.

Zatem, darowizny przekazane na państwowy dom dziecka oraz szkoły publiczne nie podlegają odliczeniu od dochodu. Odliczeniu podlega natomiast darowizna przeznaczona na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, jednakże nie jest ona ograniczona do wysokości stanowiącej równowartość 6% dochodu lecz w całości podlega wyłączeniu z podstawy opodatkowania pod warunkiem spełnienia łącznie dwóch warunków, a mianowicie: posiadania dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna posiadania dokumentu, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczenia obdarowanego o jej przyjęciu, a także posiadania uzyskanego od obdarowanego w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny sprawozdania dotyczącego jej przeznaczenia.

Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca prawidłowo zauważa, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.

Należy jednakże zauważyć, że darowizna, którą Wnioskodawca zamierza przekazać, zostanie dokonana przez spółkę jawną. Natomiast w myśl wyżej cytowanego art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu od dochodu podlegają jedynie darowizny przekazane przez podatnika podatku dochodowego, a więc przez osobę fizyczną. Zatem osoba fizyczna nie może dokonać odliczenia darowizny przekazanej przez spółkę jawną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* korygowania kosztów uzyskania przychodów - wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 30 września 2008 r. nr ILPB1/415-465/08-4/AG,

* ustalenia wartości towarów handlowych - wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 30 września 2008 r. nr ILPB1/415-465/08-6/AG.

W zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 30 września 2008 r. nr ILPP1/443-651/08-4/KG, natomiast część dotyczącą stwierdzenia czy przedsiębiorstwo może sprzedać zalegającą stolarkę swoim pracownikom, rozstrzygnięto pismem ILPP1/443-651/08-5/KG, ILPB1/415-465/08-7/AG z dnia 30 września 2008 r.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Prudniku, z dnia 5 września 2007 r., nr PD-I/423-5/MG/07, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy - Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl