ILPB1/415-456/08-5/AMN - Uprawnienie płatnika do żądania stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa Powiatowego, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2008 r. (data wpływu 25 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości dokonania przez płatnika korekt zeznań rocznych podatników oraz uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości dokonania przez płatnika korekt zeznań rocznych podatników oraz uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 15 września 2008 r. nr ILPB1/415-456/08-2/AMN Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie prawidłowo doręczono w dniu 17 września 2008 r., dnia 22 września 2008 r. nadano w polskiej placówce pocztowej uzupełnienie wniosku, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 24 września 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy z 2006 roku zawartej pomiędzy Powiatem a Samorządem Województwa reprezentowanym przez Wojewódzki Urząd Pracy, dotyczącej realizacji Projektu pt. "X" w ramach Priorytetu 2 ZPORR, Działanie 2.1, Powiat zawarł umowy zlecenia z koordynatorem projektu oraz osobą realizująca projekt, od których płatnik w okresie od 6 stycznia 2006 r. do 6 września 2007 r. dokonywał comiesięcznego potrącenia podatku dochodowego od osób fizycznych:

Obie zatrudnione osoby realizowały cel programu, na który przeznaczone zostały środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Powiat otrzymał dotację wg podziału: 75% kosztów kwalifikowanych - Europejski Fundusz Społeczny, 25% kosztów kwalifikowanych - budżet państwa, co dało łącznie 100% refundacji poniesionych kosztów w związku z realizacją Projektu.

Wyszczególniony w umowie o dofinansowaniu Projektu wkład własny Powiatu nie był wymagany i dotyczył udostępnienia sali na zajęcia nauki języków obcych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie możliwości dokonania przez płatnika korekt zeznań rocznych podatników oraz uzyskania zwrotu nadpłaty podatku dochodowego.

Czy płatnikowi przysługuje prawo do korekty zeznań rocznych za 2006 i 2007 rok obu podatników oraz zwrot nadpłaty podatku dochodowego? W jakiej wysokości? (75% - EFS; 25% budżet państwa).

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z treścią art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zwalnia od podatku dochody podatnika, który bezpośrednio realizuje cel programu, na który zostały przeznaczone środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz w związku z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. akt III SA/WA 2165/07), płatnikowi przysługuje prawo do zwrotu nadpłaty podatku dochodowego obu pracowników po złożeniu korekty zeznań rocznych za 2006 i 2007 rok. Korekcie podlega cały podatek dochodowy od umów zleceń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 72 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Jednakże nie w każdej z tych sytuacji płatnikowi przysługuje prawo do żądania stwierdzenia nadpłaty.

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Organ podatkowy w trakcie prowadzonego postępowania podatkowego prawidłowo określi wysokość należnego podatku, która pozwoli na ewentualne stwierdzenie nadpłaty.

Natomiast stosownie do treści art. 75 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli:

Z przedstawionej regulacji wynika jednoznacznie, że płatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty tylko w sytuacjach powodujących uszczerbek w jego majątku, gdy na skutek własnych błędów zadeklarował oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej albo większej od pobranej.

Ordynacja podatkowa zarówno w art. 72 zawierającym definicję nadpłaty, jak i w art. 79 dotyczącym postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty, rozgranicza nadpłatę zaistniałą po stronie płatnika i możliwość dochodzenia jej zwrotu przez płatnika od nadpłaty jako kwoty nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku przez podatnika i dochodzenia jej zwrotu podatnikowi.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. W przypadku gdy w złożonym pierwotnie zeznaniu podatkowym, podatnik wykazał zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacił zadeklarowany podatek albo wykazał nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej, stosownie do treści art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa korektę składa się wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty (w którym to wniosku winna być określona kwota nadpłaty).

Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przypadku, o którym mowa powyżej w myśl art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy wygasa po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania rocznego.

Dodatkowo wskazać należy na treść art. 8 ww. ustawy, który stanowi, iż płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powyższego wynika, że ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Na podstawie informacji zawartych we wniosku należy uznać, że nie powstała po stronie Wnioskodawcy, jako płatnika, nadpłata, o której mowa w art. 75 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, co skutkuje jednocześnie brakiem uprawnienia do wystąpienia o zwrot nadpłaty.

Wobec powyższego nie ulega wątpliwości, iż wypłacone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników-zleceniobiorców wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Fakt, iż nastąpiło pobranie zaliczki na podatek (z należności przysługującej podatnikowi) przez Wnioskodawcę dokonującego wypłaty wynagrodzeń nie przesądza o tym, że po stronie podatników powstała z tego tytułu nadpłata. Rozliczenia podatku dokonuje podatnik (zleceniobiorca) w składanym przez siebie rocznym zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy - jako płatnikowi nie przysługuje prawo do korekty zeznań rocznych podatników za 2006 i 2007 rok ani zwrot nadpłaty podatku dochodowego.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2008 r. nr ILPB1/415-456/08-4/AMN.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.