ILPB1/415-435/09-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2009 r. (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma sprowadza towary z Chin, Rosji, które są odprawiane w Hamburgu lub na Litwie. Firma prowadzi księgi handlowe. Przyjęcie towarów handlowych na magazyn następuje na podstawie dokumentu PZ w cenie nabycia tzn. faktura za towar + cło + transport. Firma wycenia towary wg następujących zasad stosowania kursów walut:

W ten sposób ustalany jest koszt własny sprzedanych towarów handlowych.

Przykład:

Firma sprowadziła towar z Rosji, który został odprawiony na Litwie w dniu 12 lutym 2009 r. Towar do Polski do siedziby spółki dotarł w dniu 13 lutym 2009 r., co jest potwierdzone na dokumencie CMR.

Do dostawy tej firma otrzymała następujące dokumenty, które zostały przeliczone w następujący sposób:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy firma dokonała prawidłowo wyceny towarów do magazynu, a co za tym idzie czy prawidłowo ustaliła koszt własny sprzedanych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, firma prawidłowo przeliczyła poszczególne składniki zakupu towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

Przy czym u podatników dokonujących ewidencji zdarzeń gospodarczych w księgach rachunkowych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej dokonuje zakupu towarów handlowych, stanowiących koszty uzyskania przychodu tej działalności. Ewidencji zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością dokonuje w księgach rachunkowych. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym datą poniesienia kosztu jest dzień, w którym na podstawie właściwego dowodu księgowego ujęto koszt w księgach rachunkowych. Dlatego też właściwym kursem dla przeliczenia faktur dokumentujących poniesiony koszt - wydatek na zakup towarów handlowych jest średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury a nie kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia tej faktury.

Odnosząc się do sposobu ustalenia ceny nabycia towarów handlowych stwierdzić należy, iż w odniesieniu do podatników prowadzących ewidencję księgową w formie ksiąg rachunkowych, przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia ceny nabycia towarów handlowych. Kwestię tą regulują przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) nie będące jednak przepisami prawa podatkowego.

We wniosku wskazano, iż Wnioskodawca w związku z transakcją nabycia towarów, obok ceny zakupu towaru obciążany jest kosztami związanymi z transportem i ocleniem.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż ww. wydatki, które w myśl przepisów ustawy o rachunkowości składają się na cenę nabycia towarów handlowych będą stanowiły koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności poprzez zaliczenie do tychże kosztów właściwie ustalonej ceny nabycia.

Wydatki stanowiące element ceny nabycia są kosztem bezpośrednim prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast te wydatki, które nie składają się na ww. cenę nabycia mogą stanowić koszty prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pośrednio związane z uzyskaniem przychodu, jeżeli spełniają przesłanki określone w ww. art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pamiętać przy tym należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy o podatku dochodowym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zatem mając na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych firma nieprawidłowo dokonała wyceny towarów do magazynu, a co za tym idzie nieprawidłowo ustaliła koszt własny sprzedanych towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.