ILPB1/415-425/14-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie korekty deklaracji PIT-11 i PIT-4R - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie korekty deklaracji PIT-11 i PIT-4R oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. jest multiagencją ubezpieczeniową i zajmuje się głównie pośrednictwem ubezpieczeniowym. W celu realizacji swojej działalności Spółka współpracuje z innymi podmiotami gospodarczymi oraz osobami fizycznymi. Współpraca z osobami fizycznymi polega na zawieraniu z nimi umów cywilnoprawnych. Z racji zawartych umów Spółka dokonuje na rzecz zleceniobiorców wypłat świadczeń, do których zastosowanie mają przepisy art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.) dotyczące przychodów osiąganych z tytułu wykonania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło oraz pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określonym przepisami art. 41 ww. ustawy.

W miesiącu styczniu 2014 r. Spółka została objęta kontrolą przez ZUS w zakresie prawidłowości obliczania, potrącania i opłacania składek w okresie obejmującym lata 2010 do 2012. W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS zakwestionował zawierane przez Sp. z o.o. umowy o dzieło ustalając, iż posiadają one charakter umów zlecenia charakteryzujących się starannym działaniem, powtarzalnością etc. Taki stan rzeczy zaskutkował dodatkowym przypisem składek z tytułu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego oraz Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za lata 2010 r. - 2012 r.

W związku z ustaleniami kontroli, Spółka skorygowała za okres od stycznia 2010 r. do grudnia 2012 r. deklaracje rozliczeniowe ZUS-DRA oraz imienne raporty rozliczeniowe w wyniku czego powstało zobowiązanie wobec ZUS. W marcu 2014 r. Spółka zapłaciła w całości zaległe składki zarówno w cześć finansowanej przez płatnika (zleceniodawcę) jak i za zleceniobiorców (ubezpieczonych), oraz odsetki. Spółka oświadcza, iż nie będzie dochodzić od zleceniobiorców zapłaconych za nich należności. Ponadto dodaje się iż, obecnie z częścią zleceniobiorców za których zostały opłacone składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne Spółka nadal współpracuje w ramach umów cywilno-prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie korekty deklaracji PIT-11 i PIT-4R.

Czy sporządzona korekta podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne dotycząca lat 2010, 2011, 2012, nakłada na Spółkę obowiązek korygowania rozliczeń podatkowych za te lata, tj. korektę sporządzonych deklaracji PIT-11, a tym samym PIT-4R.

Zdaniem Wnioskodawcy z przepisu art. 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. N r 137 poz. 926 z późn. zm.) wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Korekta może dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości, co do prawidłowości danych w niej zawartych. Zdaniem Spółki w omawianej sytuacji nie należy dokonać korekty wystawionych za lata 2010-2012 formularzy podatkowych PIT-11 i PIT-4R, z uwagi na fakt, iż wystawione deklaracje sporządzone były prawidłowo i odzwierciedlały zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość faktycznie pobranych składek, a nie wysokość składek należnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 13 pkt 8 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

#8210; z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przepis art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy stanowi, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Przepis art. 42 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest multiagencją ubezpieczeniową i zajmuje się głównie pośrednictwem ubezpieczeniowym, w celu realizacji swojej działalności Spółka współpracuje z innymi podmiotami gospodarczymi oraz osobami fizycznymi. W miesiącu styczniu 2014 r. Spółka została objęta kontrolą przez ZUS w zakresie prawidłowości obliczania, potrącania i opłacania składek w okresie obejmującym lata 2010 do 2012. W wyniku przeprowadzonej kontroli ZUS zakwestionował zawierane umowy o dzieło ustalając, iż posiadają one charakter umów zlecenia charakteryzujących się starannym działaniem, powtarzalnością etc. Taki stan rzeczy zaskutkował dodatkowym przypisem składek z tytułu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego oraz Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za lata 2010 r. - 2012 r. W związku z ustaleniami kontroli, Spółka skorygowała za okres od stycznia 2010 r. do grudnia 2012 r. deklaracje rozliczeniowe ZUS-DRA oraz imienne raporty rozliczeniowe w wyniku czego powstało zobowiązanie wobec ZUS. W marcu 2014 r. Spółka zapłaciła w całości zaległe składki zarówno w cześć finansowanej przez płatnika (zleceniodawcę) jak i za zleceniobiorców (ubezpieczonych), oraz odsetki. Spółka nie będzie dochodzić od zleceniobiorców zapłaconych za nich należności.

Należy zauważyć, że ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Jednakże przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa przewidują odpowiedzialność płatnika za jego nieprawidłowe wywiązanie się z obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz treść wniosku należy stwierdzić, że sporządzona korekta podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne dotycząca lat 2010, 2011, 2012, nie nakłada na Spółkę obowiązku korygowania rozliczeń podatkowych za te lata, tj. korektę sporządzonych deklaracji PIT-11, a tym samym PIT-4R.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek dotyczący:

* podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu został rozstrzygnięty w dniu 10 lipca 2014 r. odrębnym pismem nr ILPB1/415-425/14-3/IM,

* podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.