ILPB1/415-425/10-2/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-425/10-2/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu x 2009 r. Wnioskodawca zakupił samochód, który w dniu x 2009 r. wprowadził do ewidencji środków trwałych i używał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Do kosztów uzyskania przychodów Zainteresowany zaliczył odpisy amortyzacyjne, zakup paliwa oraz inne koszty (napraw, materiałów eksploatacyjnych) związanych z używaniem samochodu. W dniu x 2010 r. samochód został zatrzymany przez policję i zabezpieczony do czasu zakończenia postępowania prowadzonego z uwagi na fakt podejrzenia kradzieży ww. pojazdu. Od stycznia nie zaliczano do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych. Samochód nie posiada ubezpieczenia dobrowolnego autocasco AC.

Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi w zakresie usług BHP i ppoż. na zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy jeśli okaże się, że samochód pochodzi z kradzieży, Policja wyda stosowne zaświadczenie będzie można uznać za koszt uzyskania przychodu stratę finansową powstałą na skutek ubytku w środkach trwałych.

2. Czy odpisy amortyzacyjne oraz inne koszty (paliwo, naprawy) stanowić będą koszt uzyskania przychodu, czy należy je wyksięgować.

3. Jeżeli trzeba skorygować koszty, wyksięgowując koszty amortyzacji, napraw, paliwa, to czy korygować koszty 2009 r. czy z datą wydania zaświadczenia przez Policję.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie koszty poniesione w 2009 r. w związku z używaniem i amortyzowaniem samochodu stanowią koszt uzyskania przychodu 2009 r., nawet gdyby okazało się, że samochód pochodzi z kradzieży. Auto zostało nabyte w dobrej wierze i Wnioskodawca nie mógł przewidzieć takiej sytuacji.

Do czasu wyjaśniania sprawy samochód nie jest używany (stoi na komendzie policji) i dlatego nie są zaliczane do kosztów uzyskania odpisy amortyzacyjne, od momentu skonfiskowania samochodu.

Wnioskodawca uważa, że nie można zaksięgować straty w środkach trwałych (niezamortyzowana wartość samochodu) i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów gdyż auto nie ma ubezpieczenia autocasco.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...).

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskiwanymi przychodami.

Należy również zwrócić uwagę, że poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że wartość utraconego, a będącego środkiem trwałym, samochodu w części nie pokrytej odpisami amortyzacyjnymi, może być zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

* samochód objęty był ubezpieczeniem dobrowolnym autocasco (AC),

* strata została właściwie udokumentowana.

Zważywszy na fakt, iż jak wskazano we wniosku samochód nie był objęty ubezpieczeniem dobrowolnym AC, stwierdzić należy, iż nie zostaną spełnione przesłanki uprawniające do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przedmiotowej straty, do wysokości odpowiadającej wartości początkowej utraconego środka trwałego pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Z kolei stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że przedmiotowy samochód został w prowadzony do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W takim przypadku wydatki związane z używaniem samochodu - środka trwałego - stanowić będą koszty uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem uznać należy, iż w okresie używania samochodu dokonane odpisy amortyzacyjne, koszty paliwa oraz inne koszty związane z eksploatacją przedmiotowego samochodu (naprawy, materiały eksploatacyjne) stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Ponadto pomimo tego, że samochód może pochodzić z kradzieży nie będzie to skutkowało obowiązkiem skorygowania kosztów uzyskania przychodów, ponieważ ma tu zastosowanie zasada kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określona w art. 22 ust. 1 stanowiąca, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem art. 23 cyt. ustawy.

Ponadto z uwagi na rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji odstąpiono od udzielenia odpowiedzi w części dotyczącej momentu korekty kosztów uzyskania przychodów, gdyż stało się to bezprzedmiotowe.

Końcowo, tut. organ informuje, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl