ILPB1/415-42/14-3/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości potraktowania zakupu nieruchomości jako element działalności firmy oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma Wnioskodawcy zajmuje się dostawą towarów drobnych do punktów sprzedaży x itp. Towary są pobierane w godzinach wczesnorannych w X oddalonym około 180 km od miejsc dostawy. Kierowcy, którzy odbierają i dostarczają przesyłki, dla bezpieczeństwa dojeżdżają do X dzień wcześniej, wypoczywają, by rano podjąć towar i dostarczyć go przed otwarciem punktów. Konieczność zapewnienia wypoczynku w X generuje wysokie koszty.

Wnioskodawca zamierza nabyć mieszkanie w X z przeznaczeniem na wypoczynek jeżdżących kierowców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zakup takiej nieruchomości może być elementem działalności firmy.

2. Czy koszty ponoszone na utrzymanie zakupionej i wprowadzonej do odpowiednich ewidencji nieruchomości będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w działalności firmy.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2, tj. w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Natomiast odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1, tj. w zakresie możliwości potraktowania zakupu nieruchomości jako element działalności firmy, została udzielona w dniu 9 kwietnia 2014 r. postanowieniem nr ILPB1/415-42/14-2/AG.

Zdaniem Wnioskodawcy, mieszkanie nabywane jest na potrzeby firmy i jego wykorzystanie związane będzie ściśle z uzyskiwanym przychodem. Stąd Wnioskodawca uważa, że na oba pytania odpowiedź jest pozytywna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy nie pozostawia wątpliwości, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia koszty działalności gospodarczej, są kosztem uzyskania przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Zatem kosztami podatkowymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć mieszkanie z przeznaczeniem na wypoczynek zatrudnionych przez siebie kierowców. Konieczność zapewnienia pracownikom wypoczynku generuje wysokie koszty. Nieruchomość zostanie wprowadzona przez Zainteresowanego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, uznać należy, że w sytuacji, gdy nieruchomość mieszkalna stanowiąca własność Wnioskodawcy zostanie nabyta dla celów działalności gospodarczej i wprowadzona do ewidencji firmy, to koszty jej utrzymania, na podstawie art. 22 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, jako wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodów, zaliczyć można do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawca uznano za prawidłowe.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach prowadzonej działalności, decyduje podatnik, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.