ILPB1/415-418/09-2/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł w marcu 2009 r. dwie umowy o dzieło z osobą fizyczną niebędącą jego pracownikiem na przetłumaczenie tekstu z języka niemieckiego. Pierwsza umowa była zawarta od 4 marca do 11 marca 2009 r. na kwotę 180 zł brutto. Druga umowa z tą samą osobą była zawarta od 18 marca do 25 marca 2009 r. również na kwotę 180 zł brutto. Osoba wykonująca umowę nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie objętym umową, dlatego od należności naliczono i pobrano podatek dochodowy. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od pierwszej należności z tytułu umowy o dzieło pobrano podatek w formie ryczałtu 18% od przychodu, tj. 32 zł W stosunku do wypłaty należności z drugiej umowy o dzieło zastosowano koszty uzyskania 20% i pobrano zaliczkę w wysokości 18% od dochodu, tj. 26 zł.

Osoba nie otrzyma z tytułu pierwszej wypłaty żadnego PIT-u, a kwota ryczałtu pobrana z tej należności będzie odprowadzona i wykazana w PIT-8AR, natomiast za należność z drugiej umowy będzie sporządzony dla podatnika PIT-11, a zaliczka będzie odprowadzona i wykazana w PIT-4R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo pobierając od należności za pierwszą umowę podatek ryczałtowy, a do należności za drugą umowę zastosował koszty uzyskania przychodu i pobrał zaliczkę, ponieważ suma należności już przekroczyła w danym miesiącu kwotę 200 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił on prawidłowo, bo zgodnie z nowym art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym - od przychodów uzyskanych z tytułów określonych w art. 13 pkt 8a, jeżeli suma należności zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - pobiera się 18% podatek ryczałtowy.

W chwili podpisywania umowy i wypłaty należności za pierwszą umowę Wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć czy nastąpi konieczność ponownego skorzystania z usług tłumaczenia tekstu i czy w tym samym miesiącu będzie podpisywana i wypłacana należność, która łącznie z pierwszą przekroczy kwotę 200 zł.

Dlatego, jeśli pierwsza należność z umowy wyniesie do 200 zł. Wnioskodawca stosuje podatek ryczałtowy.

Natomiast jeśli w tym samym miesiącu zdarzą się następne należności z innych umów z tą samą osobą i suma wszystkich należności przekroczy kwotę 200 zł, to poczynając od umowy, która te kwotę 200 zł przekroczy Wnioskodawca wylicza zaliczkę na podatek dochodowy z zastosowaniem kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem, od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła do urzędu deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz

* umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca podał, że zawarł dwie umowy o dzieło z osobą fizyczną niebędącą jego pracownikiem na przetłumaczenie tekstu z języka niemieckiego. Pierwsza umowa była zawarta od 4 do 11 marca 2009 r. na kwotę 180 zł brutto. Druga umowa z tą samą osobą była zawarta od 18 do 25 marca 2009 r. również na kwotę 180 zł brutto.

Dla zastosowania zryczałtowanego 18% podatku ważna jest kwota na jaką została zawarta przedmiotowa umowa tzn. żeby nie przekroczyła kwoty 200,00 zł miesięcznie. Z zawartej pierwszej umowy wynika, że kwota należności nie przekroczy wartości 200 zł, ale nie wynika z niej, że podana należność przypada za miesiąc. Taka sama sytuacja występuje w przypadku zawartej drugiej umowy. Oznacza to, iż nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu tym samym płatnik zobowiązany będzie pobrać zaliczkę na podatek - od należności określonych w każdej z ww. umów - według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszone o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca postąpił nieprawidłowo pobierając od należności za pierwszą umowę podatek ryczałtowy. Należało bowiem w obu przypadkach pobrać zaliczkę na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.