ILPB1/415-410/09-4/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-410/09-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2009 r. (data wpływu 18 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy cywilno-prawnej zawartej pomiędzy zakładem pracy, t j. Zainteresowanym a osobami fizycznymi, którzy w dniu zawarcia umowy byli pracownikami zakładu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dopłaty czynszu za lokal mieszkalny. Dopłata ta nie jest finansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Dopłata jest wynikiem zmiany wysokości czynszu dokonanej przez nowego właściciela budynku, a dotychczasową stawką czynszu, tj. jak za lokale mieszkalne stanowiące mieszkaniowy zasób gminy. Dopłata stanowi różnicę pomiędzy dotychczasową stawką czynszu a nową stawką i przekracza 200,00 zł miesięcznie do lokalu, począwszy od marca 2009 r. Do marca 2009 r. nie występowały dopłaty do czynszu ze strony zakładu pracy. Czynsz był wg stawek na mieszkania stanowiące mieszkaniowy zasób gminy i w 100% pokrywany przez lokatorów. Dopłatę do czynszu od marca 2009 r. otrzymują:

* osoba 1 - emerytka, wdowa po emerycie, który na emeryturę przeszedł z zakładu Wnioskodawcy. Wdowa legitymuje się stażem w zakładzie Wnioskodawcy. Na emeryturę przeszła z innego zakładu. Na podstawie umowy cywilno-prawnej jest lokatorem mieszkania zakładowego po zmarłym mężu. Zainteresowany wskazał, iż w chwili zawarcia pierwszej umowy najmu osobami uprawnionymi do zajmowania lokalu było małżeństwo. Oboje małżonkowie w momencie zawierania umowy byli pracownikami zakładu. Po śmierci męża - emeryta zakładu Wnioskodawcy tytuł do lokalu przeszedł na wdowę, która jest emerytką.

* osoba 2 - emerytka, legitymująca się stażem pracy z zakładzie Wnioskodawcy. Na emeryturę przeszła z innego zakładu. W momencie zawarcia umowy najmu lokalu zakładowego była pracownikiem Wnioskodawcy. Umowa najmu nie została wypowiedziana mimo rozwiązania umowy o pracę i obowiązuje nadal.

* osoba 3 - nie jest emerytem ani rencistą, ma prawo do najmu mieszkania zakładowego na podstawie umowy z okresu, kiedy była pracownikiem. Umowa najmu nie została wypowiedziana mimo rozwiązania umowy o pracę i obowiązuje nadal.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, a tym samym zobowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Czy jako że Zainteresowany nie jest płatnikiem podatku, to nie jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek od dopłaty do czynszu osobie, która nie jest pracownikiem zakładu Wnioskodawcy, ani nie ma statutu emeryta czy rencisty.

Zdaniem Wnioskodawcy, do osób wymienionych jako 1 i 2 jest on płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% (art. 30 ust. 1 pkt 4 w powiązaniu z art. 21 ust. 1 pkt 38 i pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Stosując ten przepis Zainteresowany stwierdza, że osoby te mają status emeryta. Świadczenie w formie dopłaty do czynszu wynika z umowy cywilno-prawnej z okresu, gdy łączył ich uprzednio z zakładem pracy stosunek pracy. Do osoby wymienionej jako 3 zdaniem Wnioskodawcy nie jest on płatnikiem podatku i osoba ta na podstawie art. 5 Ordynacji podatkowej i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopłatę do czynszu wykazaną w PIT-8C w części D wykaże w zeznaniu rocznym jako przychód z innych źródeł i odprowadzi należny podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

Z analizy treści powołanego wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wynika, iż świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów mają szeroki zakres i nie odnoszą się wyłącznie do świadczeń, jakie emeryci i renciści otrzymują od swoich byłych pracodawców. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej i spółdzielczym stosunkiem pracy. Zastosowanie ww. przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest jedynie, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Płatnicy, w myśl postanowień art. 41 ust. 4 ww. ustawy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru, tj. PIT-8AR. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na podstawie umowy cywilno-prawnej zawartej z pracownikami zobowiązany jest do dopłaty czynszu za lokal mieszkalny. Obecnie osoby te nie są już pracownikami Zainteresowanego, przy czym osoby 1 i 2 są już emerytami.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny w tym zakresie stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w stosunku do osoby 1 i 2 jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych i zobowiązany jest odprowadzić go w sposób określony w przepisach art. 41 ust. 4 i art. 42 ww. ustawy.

W odniesieniu natomiast do osoby 3 zastosowanie znajdzie przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż dopłata do czynszu za lokal mieszkalny dla osoby 3 przedstawionej we wniosku stanowi przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w powołanym wyżej art. 20 ust. 1 ustawy, który opodatkowany jest według skali obowiązującej w danym roku podatkowym. Na Wnioskodawcy nie ciążą więc obowiązki płatnika do pobrania zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego od ww. dopłaty. Zainteresowany zobowiązany jest wystawić osobie 3 informację PIT-8C w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl