ILPB1/415-41/07-4/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2007 r. (data wpływu 17 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym w dniu 28 września 2007 r. (wg daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2007 r. Spółka XXX Spółka Jawna z siedzibą w S., złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek podpisany był przez Pana G. G.

Wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Uregulowania zawarte w tej ustawie dotyczą podatników, którymi w tym przypadku są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka cywilna, która jako jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

W związku z tym, pismem z dnia 17 września 2007 r. nr ILPB1/415-41/07-2/MT, działając na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa oraz § 2 i § 6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, wystosowano do Spółki wezwanie do uzupełnienia wniosku poprzez podanie na druku ORD-IN danych osobowych (numeru NIP, numeru PESEL, adresu zamieszkania z podaniem województwa, powiatu i gminy, właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego) jednego ze wspólników, który dla tut. organu będzie stanowić Wnioskodawcę.

W odpowiedzi, w dniu 28 września 2007 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym określono jako Wnioskodawcę Pana G.G.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma prowadzi działalność gospodarczą w formie trzyosobowej spółki jawnej, w której Wnioskodawca jest jednym ze wspólników. Na umowę o pracę zatrudniony jest w spółce małżonek jednego ze wspólników. Przedmiotem umowy jest kierowanie jednym z oddziałów Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie wypłacone małżonkowi wspólnika jest kosztem Wnioskodawcy oraz czy jest kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników.

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie wypłacone małżonkowi wspólnika nie stanowi dla niego kosztów uzyskania przychodów, natomiast stanowi koszt uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w Spółce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdza się, co następuje.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Skoro powyższy przepis wyraźnie mówi o "wspólnikach" w liczbie mnogiej, nie zaś o "wspólniku", należy uznać, że wyłączenie z możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wartości pracy małżonka jednego ze wspólników, dotyczy wszystkich wspólników spółki.

Ustawodawca w powołanym przepisie posłużył się wyrażeniem "wartość własnej pracy", które nie zostało zdefiniowane dla potrzeb podatku dochodowego. Użyte pojęcie wskazuje, że chodzi tu o wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast zakres tego pojęcia nie obejmuje innych należności, które obciążają pracodawcę w związku z zatrudnieniem wskazanych osób. Wartość pracy świadczonej przez małżonka wspólnika będzie wyznaczać wysokość przyznanego mu wynagrodzenia.

W świetle powyższego wartość wynagrodzenia małżonka jednego ze wspólników spółki cywilnej, nie jest kosztem uzyskania przychodu zarówno dla tego wspólnika, którego małżonek otrzymuje to wynagrodzenie, ale również dla pozostałych wspólników.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych został rozstrzygnięty pismem z dnia 30 października 2007 r. nr ILPB1/415-41/07-5/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.