ILPB1/415-393/10-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 1 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 15 stycznia 2005 r. jako jednoosobową firmę. Przedmiotem działalności jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne - wg PKD 2007 (projektowanie budowlane, urbanistyczne oraz technologiczne - wg PKD 2004). w dniu 16 października 2007 r. podpisał umowę ze zleceniodawcą - X. Przedmiotem niniejszej umowy było wykonywanie rysunków technicznych do projektu X. Ww. zlecenie miało być wykonywane na terytorium Finlandii. w związku z tym na czas od dnia 29 października 2007 r. do dnia 31 stycznia 2009 r. Wnioskodawca zameldował się w Finlandii, a działalność została zgłoszona w fińskim urzędzie VAT Register (rejestr VAT) oraz Prepayment Register (podatek dochodowy). Jednakże siedziba, zakład jak i "ośrodek życiowy" znajdowały się w Polsce. Ponieważ powstały wątpliwości gdzie powinny być opodatkowane dochody uzyskane w Finlandii, wystąpiłem do MF z 2 wnioskami o interpretację przepisów:

* interpretacja z dnia 23 marca 2009 r. ILBP1/415-22/09-/TW

* interpretacja z dnia 29 września 2009 r. ILPB1/415-754/09-2/TW.

Z obydwóch interpretacji wynikało, że rozumowanie Zainteresowanego jest prawidłowe i dochód powinien być opodatkowany w Polsce. w związku z tym powyższy dochód (Polska+Finlandia) został wykazany w zeznaniu PIT-36L i opłacono należny podatek dochodowy. Ku zdumieniu Wnioskodawcy w dniu 26 maja 2009 r. otrzymał z Urzędu Podatkowego w Finlandii zaświadczenie dotyczące opodatkowaniu działalności gospodarczej w Finlandii, zobowiązujące do zapłaty w Finlandii podatku od dochodu z działalności gospodarczej za rok 2007 i 2008, uznając, że Zainteresowany posiadał w Finlandii zakład-budowę albo montaż, gdyż przebywał tam dłużej niż 12 miesięcy (art. 5 pkt 2 lit. g) - umowy międzynarodowej z dnia 26 października 1977 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej pomiędzy Finlandią i Polską - w załączeniu). Mimo, że zostały przedłożone w fińskim urzędzie podatkowym przetłumaczone interpretacje MF. Urząd Podatkowy w Finlandii nakazał zapłatę ww. podatku. w związku z tym Wnioskodawca uiścił należny podatek i w wyniku tego ten sam dochód został opodatkowany w Polsce i w Finlandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wykonywanie prac projektowych związanych z elektrownią jądrową x w Finlandii w o oparciu o zawarte zlecenie przez okres przekraczający 12 miesięcy skutkuje powstaniem zakładu na terytorium Finlandii, na podstawie art. 5 ust. 2 lit. g) umowy w sprawie unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie będzie twierdząca, to czy Wnioskodawca ma prawo złożyć korektę do zeznań podatkowych i zwrot nadpłaconego podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z umową międzynarodową z dnia 26 października 1977 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej pomiędzy Finlandią i Polską, a w szczególności art. 5 ust. 2 lit. g) (określenie zakład obejmuje w szczególności - budowę lub montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 12 miesięcy) i komentarzem do umowy handlowej OECD wynika, że za "prace budowlane lub montażowe" należy uznać również planowanie oraz nadzór budowlany. Bezsprzecznie można przyjąć, że okres wykonywania zadań na terytorium Finlandii przekroczył 12 miesięcy. Wg powyższego Wnioskodawca uważa, że podatek dochodowy powinien być zapłacony w Finlandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z . ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego - art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. definicja zagranicznego zakładu zawarta jest w przepisach art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą definicją "zagraniczny zakład" oznacza:

nbspnbsp - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku została podpisana w Helsinkach dnia 26 października 1977 r. (Dz. U. z 1979 r. Nr 12, poz. 84 z późn. zm.).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. Umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Wskazać należy, że wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę stanowi Modelowa Konwencja, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Warunek określony w art. 7 ust. 1 Umowy należy interpretować zgodnie z Komentarzem Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) (pkt 3 Komentarza do art. 7 ust. 1), przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinna być interpretowana na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin "przedsiębiorstwo" należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Definicja działalności gospodarczej w polskim ustawodawstwie zawarta jest m.in., zarówno w ustawie regulującej swobodę gospodarczą, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza to działalność zarobkową:

nbspnbsp-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie art. 5b ust. 1 ustawy stanowi, że za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Natomiast, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym Państwie, a prowadzące działalność na terytorium drugiego, co do zasady, podlega opodatkowaniu w państwie swojej siedziby. Państwu, w którym prowadzona jest działalność, służy prawo do opodatkowania zysków osiąganych przez przedsiębiorstwo pochodzące z innego kraju, pod warunkiem, że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w tym państwie w formie zakładu. w przeciwnym przypadku, dochody przedsiębiorstwa zagranicznego podlegają opodatkowaniu w państwie jego siedziby.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, określenie zakład oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 ww. Umowy określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

Przepis art. 5 ust. 3 ww. Umowy stanowi natomiast, że określenie "zakład" nie obejmuje:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany wykonywał prace projektowe (rysunki techniczne do projektu) na terytorium Finlandii przez okres przekraczający 12 miesięcy. Jednakże siedziba, zakład jak i "ośrodek życiowy" Wnioskodawcy znajdowały się w Polsce.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane uregulowania prawne uznać należy, iż wykonywanie prac projektowych związanych z elektrownią jądrową w oparciu o zawarte zlecenie przez okres przekraczający 12 miesięcy nie skutkuje powstaniem "zakładu" na terytorium Finlandii, na podstawie art. 5 ust. 2 lit. g) Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Ponadto z uwagi na rozstrzygnięcie dotyczące pytania pierwszego odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie zawarte w niniejszym wniosku, gdyż stało się ono bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.