ILPB1/415-392/08-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 września 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-392/08-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2008 r. (data wpływu 6 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji PIT-11 dla osób zatrudnionych na umowę o pracę, w przypadku gdy w trakcie roku podatkowego okres między rozwiązaniem umowy o pracę a zawarciem kolejnej umowy, wynosi kilka tygodni - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzania informacji PIT-11 dla osób zatrudnionych na umowę o pracę, w przypadku gdy w trakcie roku podatkowego okres między rozwiązaniem umowy o pracę a zawarciem kolejnej umowy, wynosi kilka tygodni

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Agencja Pracy Tymczasowej) zatrudnia ponad 100 pracowników, a także współpracuje z osobami fizycznymi na podstawie umów zleceń.

W praktyce zdarzają się trzy opisane poniżej sytuacje, które budzą wątpliwości Wnioskodawcy.

1.

Pracownik pracuje w danym roku kalendarzowym przez kilka miesięcy (np. do 20 maja, wynagrodzenie wypłacone jest do 15 czerwca), po czym następuje rozwiązanie stosunku pracy. Po kilku tygodniach Spółka ponownie nawiązuje stosunek pracy z tą samą osobą (np. do 7 czerwca). W takiej sytuacji przerwa w zatrudnieniu tego pracownika nie przekracza jednego miesiąca, co oznacza, iż w każdym miesiącu istnieje obowiązek przekazywania do urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

2.

Pracownik pracuje przez kilka miesięcy (np. do 20 maja) w danym roku kalendarzowym, po czym następuje rozwiązanie stosunku pracy. Po kilku miesiącach (np. od 1 września) Spółka ponownie zatrudnia tego pracownika. W takim przypadku Spółka przekazuje informację PIT-11 do urzędu skarbowego, w myśl przepisu art. 39 ust. 2 w miesiącu następującym po miesiącu w którym została pobrana ostania zaliczka na podatek dochodowy (np. 15 lipca w związku z wypłatą wynagrodzenia za maj w czerwcu).

3.

Pracownik świadczy pracę na podstawie umowy o pracę i jednocześnie wykonuje usługi na podstawie umowy zlecenia. W trakcie roku powstaje stosunek pracy, a stosunek cywilno prawny, trwa nieprzerwanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w pierwszej opisanej sytuacji, Spółka ma obowiązek przekazania informacji PIT-11 do urzędu skarbowego w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik otrzymał wynagrodzenie za ostatni miesiąc pracy na podstawie pierwszego stosunku pracy (np. za okres od 1 stycznia do 15 czerwca) czyli do dnia ostatniej wypłaty.

2.

Czy w drugiej opisanej sytuacji, Spółka obowiązana jest do złożenia dwóch informacji PIT-11 za dany rok, pierwszej obejmującej okres trwania pierwszego stosunku pacy w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik otrzymał ostatnie wynagrodzenie z pierwszego stosunku pracy, a następnie drugiej informacji PIT-11 obejmującej okres trwania drugiej umowy o pracę.

3.

Czy w trzecim opisanym przypadku po ustaniu stosunku pracy Spółka ma obowiązek złożenia informacji PIT-11 do urzędu skarbowego do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego pracownikowi przychodu ze stosunku pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

w zakresie pyt. 1, w opisanej sytuacji Spółka nie ma obowiązku złożenia informacji PIT-11 do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik otrzymał wynagrodzenie za ostatni miesiąc pracy na podstawie pierwszego stosunku pracy. Takie stanowisko zdaniem Wnioskodawcy jest uzasadnione tym, że w każdym miesiącu istnieje obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych,

w zakresie pyt. 2, konieczne jest złożenie informacji PIT-11 do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik otrzymał wynagrodzenie za ostatni miesiąc pracy na podstawie pierwszego stosunku pracy. Następnie w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym Wnioskodawca jako płatnik powinien złożyć PIT-11 obejmujący okres zatrudnienia danego pracownika na podstawie drugiego stosunku pracy. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia fakt, iż nie w każdym miesiącu danego roku kalendarzowego istnieje obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych,

w zakresie pyt. 3, konieczne jest złożenie informacji PIT-11 na koniec zatrudnienia pracownika, przy czym w informacji tej należy zawrzeć wszystkie przychody wypłacone pracownikowi za okres do dnia wypłaty ostatniego wynagrodzenia ze stosunku pracy (w tym również z tytułu umowy zlecenia). Po zakończeniu roku kalendarzowego w myśl przepisu art. 42 ust. 2 należy sporządzić PIT-11 za okres następujący po tym, który został wykazany we wcześniejszej informacji PIT-11 wykazując w niej przychody tylko z tego okresu.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Jednakże zgodnie z postanowieniem art. 39 ust. 2 tejże ustawy jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z treści ww. przepisów wynika, iż jeżeli podatnik był zatrudniony przez cały rok podatkowy na umowę o pracę, płatnik jest zobowiązany sporządzić jedną informację obejmującą cały okres zatrudnienia. Natomiast w sytuacji, gdy z pracownikiem zostanie rozwiązana umowa o pracę, to pracodawca ma obowiązek po rozwiązaniu umowy o pracę, do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, sporządzić informację PIT-11.

Reasumując w opisanym przypadku, obowiązek poboru zaliczek od wynagrodzenia pracownika ustał - w związku z rozwiązaniem stosunku pracy - w trakcie roku, a zatem pracodawca winien wystawić informację PIT-11 do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, obejmującą okres trwania pierwszego stosunku pracy.

Jednakże ponowne nawiązanie w tym samym roku stosunku pracy z pracownikiem, spowoduje, obowiązek wystawienia drugiej informacji PIT-11 do końca lutego roku następującego po roku podatkowym obejmującą okres zatrudnienia danego pracownika na podstawie drugiego stosunku pracy.

Nie ma przy tym znaczenia fakt, że nawiązanie nowego stosunku pracy nastąpiło w miesiącu następującym po miesiącu, w którym rozwiązano poprzedni stosunek pracy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie pozostałych przedstawionych we wniosku pytań, zawarto w odrębnych interpretacjach: nr ILPB1/415-392/08-3/AK z dnia 5 września 2008 r. oraz nr ILPB1/415-392/08-4/AK z dnia 5 września 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl