ILPB1/415-39/08-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani S. S., przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008 r. (data wpływu 10 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego (PKD 7620 Z). W dniu 2 marca 2007 r., Wnioskodawca zawarł z X S.A. umowę leasingu samochodu osobowego.

Wnioskodawca podał, że umowa ta spełnia warunki art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pierwsza opłata leasingowa wyniosła 40% wartości przedmiotu leasingu, zawierała ona opłatę przygotowawczą wynoszącą 1% wartości przedmiotu leasingu, została zawarta na czas oznaczony (36 miesięcy), stanowiący co najmniej 40% normatywnego czasu amortyzacji przedmiotu leasingu, zaś suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości początkowej środka trwałego.

Fakturę dotyczącą podpisanej umowy leasingu sporządzono w dniu 7 marca 2007 r. Na fakturze tej widnieje również opłata dodatkowa za zarejestrowanie przedmiotu leasingu. Łączna kwota opłat w związku z opisaną umową leasingu wyniosła 26.216,55 zł. Wnioskodawca, podał, że w ramach prowadzonej działalności poniesione wydatki ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z metodą opisaną w art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Cała kwota, poniesiona w związku z przedmiotową umową leasingu została jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w marcu 2007 r., czyli miesiącu wystawienia faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów, jednorazowo w momencie poniesienia, wydatki na pierwszą opłatę leasingową, opłatę przygotowawczą oraz opłatę za zarejestrowanie, poniesione z tytułu zawartej umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż zasada ta dotyczy podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów w myśl art. 22 ust. 6 ww. ustawy.

Wnioskodawca zaznacza, iż prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, w myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, nie rozlicza kosztów pośrednich proporcjonalnie od długości okresu, którego dotyczą. Wnioskodawca wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia.

Wnioskodawca uważa, że koszt opłaty leasingowej, poniesiony za pierwszy miesiąc leasingu, nawet w kwocie stanowiącej 40% wartości przedmiotu leasingu, należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów w momencie jego poniesienia. Koszt ten bowiem bezspornie dotyczy danego miesiąca, nie zaś okresu, na który została zawarta umowa leasingowa. Wnioskodawca stwierdza, że firma leasingowa może w różny sposób ustalać opłaty leasingowe, natomiast opłata przygotowawcza i dodatkowa za zarejestrowanie są kosztami związanymi z zawarciem umowy leasingu, zatem nie dotyczą całego okresu umowy, lecz są związane tylko z momentem zawarcia umowy. W związku z powyższym - jak twierdzi Wnioskodawca - opłata wstępna oraz dodatkowa również powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, w momencie poniesienia kosztu; zatem prawidłowo postąpiono zaliczając wydatek związany z pierwszą opłatą leasingową jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

Przepis art. 23b ust. 2 określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W związku z powyższym, jeżeli spełnione zostały wymienione warunki, korzystający ma prawo ujęcia w kosztach opłat ustalonych w umowie leasingu, w tym opłat inicjalnych. W świetle postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Powyższe oznacza, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tak więc wydatki związane z uiszczeniem kosztów wynikających z wystawionych faktur, w tym także pierwszych opłat leasingowych, opłat przygotowawczych itp. należy zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z analizy zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe. W konsekwencji - przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów - Wnioskodawca nie ma obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie, jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W związku z powyższym wydatki związane z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej, opłaty przygotowawczej oraz opłaty za zarejestrowanie przedmiotu leasingu, Wnioskodawca winien zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia (wystawienia faktury).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.