ILPB1/415-384/11-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 18 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z działalności wykonywanej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z działalności wykonywanej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma Wnioskodawczyni jest producentem konstrukcji stalowych i stolarki budowlanej. Prowadzi działalność gospodarczą na terenie Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości od 1 lipca 2010 r. na podstawie zezwolenia z dnia xx września 2008 r..

Zakres zezwolenia obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie ww. Strefy Ekonomicznej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w sekcji D, podsekcji DJ, dziale 28 - wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń. Podstawowym celem gospodarczym zakładu jest produkcja konstrukcji metalowych i metalowych elementów stolarki budowlanej, takich jak okna, drzwi, balustrady, które są produkowane tylko na terenie Strefy Ekonomicznej.

W konsekwencji, w strukturze przychodów firmy dominuje sprzedaż wyrobów wyprodukowanych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Z uwagi na charakter produkowanych wyrobów, ich gabaryty oraz specjalistyczną technikę ich instalacji, firma w ramach realizacji całości zamówień dokonuje również ich transportu z zakładu produkcyjnego na plac budowy i montażu, przy czym montaż odbywa się na ogół poza terenem strefy na placu budowy przez pracowników firmy Wnioskodawczyni. Transport i montaż wyprodukowanych konstrukcji jest nierozłącznym elementem świadczenia wykonywanego na rzecz klientów z uwagi na fakt, iż tylko producent dysponując odpowiednią wiedzą techniczną może zabezpieczyć montaż zgodnie z normami budowlanymi, zasadami bezpieczeństwa i warunkami gwarancji. Klient zleca wykonane, transport i montaż jako kompleksową usługę. Cena ustalana jest również za całość usługi. Nie ma w praktyce możliwości rozdzielenia ceny na produkcję, transport i montaż. Klienta to nie interesuje. Cena często za całość jest ustalona w przetargu.

Firma dokumentuje realizowane przez siebie kontrakty wystawiając faktury obejmujące w jednej kwocie produkcję, transport konstrukcji i montaż na placu budowy. Przy czym wartość transportu i montażu w stosunku do wyprodukowanej konstrukcji jest zawsze nieznaczny, zależnie od jej typu wynosi ok. 10-15% wartości ogólnej. Nie zdarza się, aby wystawiano fakturę na samą produkcję konstrukcji bez jej transportu i montażu.

W interpretacji indywidualnej z... nr. Izba Skarbowa potwierdziła, cyt: "...dochód osiągany w wyniku realizacji kontraktów obejmujących produkcję i montaż konstrukcji stalowych i elementów stolarki budowlanej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód osiągnięty w związku z ich transportem na plac budowy nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych". Sformułowanie powyższe jest dla Wnioskodawczyni niezrozumiałe. Nie można bowiem ustalić dochodu w związku z transportem konstrukcji na plac budowy. Aby był dochód muszą być ustalone przychody i koszty, a w opisanej faktycznej sytuacji realizacji tego typu usług nie ma przychodu z tytułu transportu i nie da się tego określić.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowa jest interpretacja przepisów prawa przez firmę Wnioskodawczyni, iż kosztami uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wykonywanej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej są również koszty transportu wyprodukowanej konstrukcji na plac budowy, bowiem przychód z tytułu działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej obejmuje również transport konstrukcji na plac budowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kosztami uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wykonywanej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej są również koszty transportu konstrukcji na plac budowy. W innej sytuacji, gdyby przychodom nie zostały przypisane odpowiednie koszty, doprowadzalibyśmy do absurdu - zawyżania dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Firma Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na terenie Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości od 1 lipca 2010 r. na podstawie zezwolenia z dnia xx września 2008 r.. Zakres zezwolenia obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie ww. Strefy Ekonomicznej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy. Z uwagi na charakter produkowanych wyrobów, ich gabaryty oraz specjalistyczną technikę ich instalacji, firma w ramach realizacji całości zamówień dokonuje również ich transportu z zakładu produkcyjnego na plac budowy i montażu. Dochód osiągany w wyniku realizacji kontraktów obejmujących produkcję i montaż konstrukcji stalowych i elementów stolarki budowlanej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód osiągnięty w związku z ich transportem na plac budowy nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 3a ww. ustawy, zasada jest stosowana również w przypadku gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów, podlega opodatkowaniu a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawczyni dokonuje rozliczenia podatku należnego za dany okres podatkowy, zobowiązana jest ustalić za ten okres przychody i koszty ich uzyskania, które tworzą dochód wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychody i odnoszące się do nich koszty uzyskania przychodów wpływające na dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Natomiast koszty wspólne dla tego samego źródła przychodów, gdy część podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, należy rozliczyć proporcją w jakiej pozostają przychody z działalności zwolnionej i tej opodatkowanej w ogólnej kwocie przychodów za ten okres podatkowy.

Zatem, koszty transportu konstrukcji na plac budowy, które dotyczą dochodu niepodlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy, nie są kosztami uzyskania przychodów z działalności "strefowej".

Reasumując, kosztami uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wykonywanej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej nie są koszty transportu wyprodukowanej konstrukcji na plac budowy, bowiem nie dotyczą one dochodu, który podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku od osób fizycznych. Koszty te dotyczą przychodu, z którego dochód nie podlega ww. zwolnieniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.