ILPB1/415-365/08-3/AG - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia wydatków pierwszej opłaty leasingowej oraz opłaty przygotowawczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2008 r. (data wpływu 27 maja 2008 r.), uzupełnionym w dniu 15 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym Wnioskodawca ustala na podstawie obowiązkowo prowadzonych ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca opodatkowuje swoje dochody wg zasady określonej w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaliczki na podatek Wnioskodawca reguluje w formie uproszczonej.

W marcu 2008 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu, która spełnia warunki określone w art. 23b ww. ustawy. Zgodnie z umową, opłaty leasingowe płatne są w 37 ratach miesięcznych. Pierwsza rata - jak podaje Wnioskodawca, płatna była w marcu 2008 r., ostatnia zaś przypada na marzec 2011 r. Wnioskodawca zaznacza, że pierwsza opłata leasingowa jest wyraźnie wyższa od pozostałych, stanowi ona 20% wartości netto przedmiotu leasingu i zawiera 1% opłaty przygotowawczej. Kolejne 36 rat jest równej wysokości, a opłaty przedstawiają się następujące:

Do podanych wyżej wartości doliczony jest podatek od towarów i usług w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pierwsza opłata leasingowa w wysokości 11.641,39 zł oraz opłata przygotowawcza mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia wydatku, czy też powinny być rozliczone w całym okresie leasingu, tj. proporcjonalnie w każdym z lat: 2008, 2009, 2010 i 2011?

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwsza opłata leasingowa w kwocie 11.641,39 zł powinna być rozliczona w dacie poniesienia, tj. w marcu 2008 r. Wnioskodawca wskazuje jednak, że opłata ta jest wyższa od pozostałych opłat, a jej nazwa nie wskazuje, aby dotyczyła okresu przekraczającego rok podatkowy. Opłata przygotowawcza z kolei w wysokości 612,70 zł dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy - całego okresu leasingu - w związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, powinna być rozliczona proporcjonalnie na poszczególne lata podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodu związany z prowadzoną działalnością gospodarczą muszą być spełnione następujące warunki:

Z przytoczonej definicji wynika, że kosztami uzyskania są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Nowelizacja obowiązująca od 1 stycznia 2007 r. wprowadza również podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem.

Zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1) ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 ww. ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 cyt. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Raty leasingowe niewątpliwie są kosztami pośrednio związanymi z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, zatem rozstrzygając kwestię potrącalności tych kosztów u podatników prowadzących księgi rachunkowe należy, stosować powołany przepis art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady raty leasingowe opłacane przez leasingobiorcę w okresie trwania umowy dotyczą ściśle określonego czasu, nieprzekraczającego roku podatkowego. Dlatego są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Jednakże podkreślić należy, że opłata przygotowawcza jest kosztem dotyczącym całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Z tego względu opłaty o podobnym charakterze wstępnym należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy. W konsekwencji, przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów, Wnioskodawca ma obowiązek stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie, jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że o ile przedmiot leasingu wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności gospodarczej i umowa leasingu spełnia warunki wskazane w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pierwsza rata leasingu jest ratą leasingową ustaloną przez strony w umowie leasingu, niemającą charakteru wstępnego, a także niestanowiąca warunku zawarcia umowy oraz wydania towaru - ma Pan prawo zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych. Natomiast opłatę przygotowawczą, jako koszt pośredni dotyczący całego okresu umowy leasingu, należy rozliczyć proporcjonalnie do okresu którego ona dotyczy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.