ILPB1/415-357/09-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 19 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2009 r. Pani złożyła do Urzędu Skarbowego w W. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Pismem z dnia 16 marca 2009 r. nr XXX Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. - działając na podstawie art. 14b § 6 i art. 17 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego - przekazał wniosek Pani X do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Wniosek wraz z pismem wpłynął do Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 19 marca 2009 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 marca 2009 r. znak ILPB1/415-357/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 marca 2009 r., a w dniu 6 kwietnia 2009 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi od dnia xx kwietnia 2008 r. działalność gospodarczą, a zakresem tej działalności jest:

* 85.59.B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 82.30.Z - działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów,

* 93.19.Z - pozostała działalność rekreacyjna i rozrywkowa.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zajmuje się zarządzaniem swoją firmą oraz organizacją szkoleń, konferencji, kongresów, imprez integracyjnych oraz imprez sportowych. Podjęte przez Wnioskodawczynię z dniem xx marca 2008 r. studia to zarządzanie ze specjalnością zarządzanie zasobami ludzkimi i zarządzanie firmą.

Obecnie Wnioskodawczyni jest na III semestrze studiów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma podstawę prawną do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z uiszczaniem czesnego z tytułu podjętych studiów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zdobyta wiedza może przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania lub zabezpieczenia jego źródła, dlatego też opłata za studia jest Jej kosztem uzyskania przychodu, czy też zabezpieczeniem jego źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki na opłacenie czesnego za studia nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na opłacenie studiów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z powyższych wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć uprawnienia, umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawczyni podjęła naukę na studiach z zakresu zarządzanie ze specjalnością zarządzanie zasobami ludzkimi i zarządzanie firmą, co pozostaje w korelacji z przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni podała, że zdobyta wiedza może przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania lub zabezpieczenia jego źródła.

Choć poniesiony wydatek trudno przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatny do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni słusznie uważa, iż czesne za studia można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej (po wypełnieniu powyższych przesłanek), bowiem wydatek ten rzeczywiście pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i ponoszony jest w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

W związku z powyższym, wydatek związany z uiszczeniem czesnego za studia może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.