ILPB1/415-356/09-4/IM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-356/09-4/IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 20 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 27 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 15 kwietnia 2009 r., znak ILPB1/415-356/09-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20 kwietnia 2009 r., a w dniu 27 kwietnia 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako agentka ubezpieczeniowa. Do października rozliczała się wystawiając rachunek w danym miesiącu dla firmy ubezpieczeniowej po otrzymaniu wydruku prowizji za miesiąc miniony, rozliczała się tzw. kasowo. W listopadzie po udzieleniu zgody firmie ubezpieczeniowej na wystawianie rachunków w imieniu Wnioskodawczyni, Zainteresowana otrzymała rachunek na którym był zapis prowizja za miesiąc październik 08. Biuro rachunkowe rozliczyło ten rachunek i otrzymane pieniądze jako przychód miesiąca października wraz z odsetkami za zwłokę (rachunek wystawiony w miesiącu listopadzie przyszedł dopiero 21 listopada, pieniądze także były przesłane w listopadzie). Od tej pory Wnioskodawczyni rozlicza się z dochodów w danym miesiącu za miesiąc miniony.

Zainteresowana informuje, że w umowie agencyjnej są zapisy które wskazują, że agent będzie rozliczany w miesiącu następnym po miesiącu rozliczeniowym, kiedy firma ubezpieczeniowa sprawdzi wszystkie wpłaty, zamknie miesiąc i przedstawi agentowi wydruk prowizji co jest podstawą do wystawienia rachunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak Wnioskodawczyni powinna rozliczać dochód: w miesiącu kiedy wpłyną pieniądze i jest wystawiony rachunek czy też w miesiącu o którym się mówi w treści rachunku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, rachunek wystawiony w imieniu Zainteresowanej przez firmę ubezpieczeniową np. w miesiącu lutym, wypłata pieniędzy wg tego rachunku w tym samym miesiącu (lutym), to rachunek ten Wnioskodawczyni powinna zaliczyć jako przychód w miesiącu lutym, pomimo zapisu w rachunku "prowizja za miesiąc styczeń".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasadę wyrażającą moment powstania przychodu należnego wyraża przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą wg ust. 1c uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h, i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności.

Od wyżej wymienionej zasady zawartej w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przepisie art. 14 ust. 1e ustawy zawarty został wyjątek.

Stosownie bowiem do tego przepisu jeżeli strony ustalą, że usługa rozliczana jest w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z przedstawionych informacji wynika, że zawierając umowę agencyjną strony ustaliły, iż Wnioskodawczyni będzie rozliczana z dochodów w miesiącu następnym po miesiącu rozliczeniowym, a więc okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Dlatego - niezależnie od innych postanowień zawartych w umowie - przychód ze świadczenia usług powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, tj. miesiąca, w którym wykonano określone w umowie czynności.

Zatem, stosownie do zawartej umowy Wnioskodawczyni powinna rozliczać dochód w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego tj. w miesiącu o którym się mówi w treści rachunku.

Wynagrodzenie za usługi wykonane w styczniu, które zostaną rozliczone w lutym, stanowi przychód stycznia. Podobna zasada dotyczy pozostałych miesięcy - okresów rozliczeniowych.

Do wniosku dołączono umowę agencyjną. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl