ILPB1/415-339/08-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana..., przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu 19 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży rzeczy - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży rzeczy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna, w dniu 24 grudnia 2007 r. wygrał samochód osobowy marki Z. Samochód był nagrodą główną w konkursie organizowanym przez Bank X i portal Y. Wartość samochodu określono na 40.000 zł. Za pośrednictwem portalu X Wnioskodawca zapłacił podatek od wygranej w wysokości 10% (czyli 4.000 zł) wartości wygranej.

Samochód został sprzedany przed upływem 6 miesięcy za cenę 33.000 zł, czyli za cenę niższą od tej, która stanowiła podstawę wyliczenia 10% podatku w chwili jego nabycia. Sprzedaż samochodu nie stanowi dla Wnioskodawcy przedmiotu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą auta przed upływem 6 miesięcy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że nie ciąży na nim obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia samochodu w opisywanym stanie faktycznym. Wnioskodawca podaje, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie rzeczy (jeśli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie). Wskazano, iż na podstawie art. 24 ust. 6 ww. ustawy, dochodem ze sprzedaży rzeczy, jeśli sprzedaż nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia.

Wnioskodawca podaje, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, jest ich wartość określona w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, pod warunkiem, iż wartość ta jest ceną rynkową. Wnioskodawca wskazuje, iż w przypadku zbycia przed upływem 6 miesięcy od dnia nabycia, wygranego w konkursie samochodu jako przychód Wnioskodawca rozpozna cenę sprzedaży, określoną w umowie sprzedaży, natomiast jako koszt uzyskania przychodów kwotę równą wartości samochodu, która stanowiła podstawę do naliczenia przez organizatora 10% podatku od wygranej.

Wnioskodawca podał, że zgodnie z art. 22 ust. 1d ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie nabytych rzeczy, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b cyt. ustawy określony został przychód, to kwota tego przychodu stanowić będzie koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych rzeczy. Wnioskodawca stwierdza, iż powołany przepis art. 22 ust. 1d ww. ustawy będzie miał zastosowanie do opisanego stanu faktycznego. Podstawą do naliczenia przez fundatora nagrody 10% podatku od wygranej był bowiem art. 11 ust. 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca uważa, że zastosowanie powołanego przepisu art. 22 ust. 1d powoduje, że w przypadku zbycia samochodu jako koszt uzyskania przychodu Wnioskodawca wykaże kwotę, która była podstawą zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wygranej w wysokości 10% jej wartości. Wnioskodawca przytacza treść art. 9 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania.

Wnioskodawca stwierdza, że w związku z powyższym, z tytułu sprzedaży samochodu w terminie krótszym niż pół roku od dnia jego nieodpłatnego nabycia, za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego, gdyż koszt nabycia będzie wyższy od uzyskanego przychodu.

Wnioskodawca przedstawiając swoje stanowisko powołuje się na pismo urzędowe Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 grudnia 2007 r., i uważa, że skoro prawo podatkowe w Warszawie jak i w innych regionach kraju jest jednakowe, to również na Nim nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. W myśl art. 9 ust. 3 tej ustawy o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zapis art. 9 ust. 3a ww. ustawy stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Zapis art. 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 cyt. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód ze sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 1d ww. ustawy w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

Jak wynika z powyższego, przychodem ze sprzedaży samochodu jest cena, którą Wnioskodawca uzyskał od kupującego wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tego samochodu.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży samochodu, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, jest wartość samochodu przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności, stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że w przypadku zbycia samochodu, o którym mowa we wniosku za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia - wygrania w konkursie, u Wnioskodawcy nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiega od wartości rynkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 grudnia 2007 r. co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.