ILPB1/415-313/09-6/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-313/09-6/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009 r. (data wpływu 11 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych po ustawowym terminie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych po ustawowym terminie.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 15 kwietnia 2009 r. nr ILPB1/415-313/09-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie prawidłowo doręczono w dniu 20 kwietnia 2009 r., wniosek uzupełniono w dniu 23 kwietnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wypłaca wynagrodzenia z umowy o pracę w terminie do 10 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni, czyli wynagrodzenie za grudzień 2008 r. wypłacono 10 stycznia 2009 r.

Ponadto, Wnioskodawca wypłaca wynagrodzenie z umowy o pracę w terminie do 10 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni. Wynagrodzenia za luty 2009 r. wypłacono 10 marca 2009 r.

Wnioskodawca podaje, iż opłaca składki na ubezpieczenie w części finansowanej przez płatnika od wynagrodzeń z umowy o pracę w terminie wynikającym z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli od wynagrodzeń za luty 2009 r. wypłaconych 10 marca 2009 r., składki ZUS opłaci 15 kwietnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych po ustawowym terminie.

Z jaką datą należy uznać za koszt uzyskania przychodów składki ZUS w części finansowanej przez płatnika od wynagrodzeń wypłaconych za luty 2009 r. w sytuacji, gdy wypłata wynagrodzeń następuje w dniu 10 marca 2009 r., zaś składki ZUS od tych wynagrodzeń w części finansowanej przez płatnika zostałyby opłacone 17 marca 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 6bb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składki z tytułu należnej opłaty, o których mowa w art. 22 ust. 6ba ww. ustawy, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, oraz zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 55a i art. 23 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składki w części finansowanej przez płatnika, stanowić będą koszt uzyskania przychodów w dacie opłacenia tych składek do ZUS, zatem będzie to koszt miesiąca marca 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie poniższe warunki:

* wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

* nie może być wymieniony w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy).

Łączne spełnienie tych dwóch warunków: pozytywnego i negatywnego wystarczy, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Ustawodawca wyraźnie wskazuje, że kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Tym samym, koszty muszą być ponoszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Kosztami podatkowymi są m.in. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie, a także składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika.

W myśl z art. 22 ust. 6bb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

1.

z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,

2.

z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d.

Zgodnie z tymi przepisami nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Przepis ust. 1 pkt 55a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zatem, w przedmiotowej sprawie aby składki ZUS od wynagrodzeń należnych za luty 2009 r., wypłaconych 10 marca 2009 r., w terminie wynikającym z umowy o pracę, mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w lutym 2009 r., składki te powinny być opłacone do ZUS nie później niż do 16 marca 2009 r. (15 marca 2009 r. przypada w niedzielę), co wynika ze wskazanego wcześniej art. 22 ust. 6bb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli natomiast Wnioskodawca zapłaci składki ZUS od wynagrodzeń za luty 2009 r. w terminie późniejszym (w tym wypadku 17 marca 2009 r.), tym samym uchybi terminowi określonemu w art. 22 ust. 6bb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku składki ZUS nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów za miesiąc luty 2009 r. lecz będą stanowiły koszty w dacie ich zapłaty do ZUS w miesiącu marcu 2009 r.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca zapłaci składki ZUS od wynagrodzeń za luty 2009 r. w terminie późniejszym (17 marca 2009 r.), składki ZUS będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty w miesiącu marcu 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń za grudzień 2008 r. rozstrzygnięto w dniu 3 czerwca 2009 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-313/09-4/AK, natomiast w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych w ustawowym terminie zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2009 r. nr ILPB1/415-313/09-5/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl