ILPB1/415-29/14-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 21 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 marca 2014 r. znak ILPB1/415-29/14-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 marca 2014 r., a w dniu 21 marca 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zatrudniony w irlandzkiej firmie jako członek pokładowy statku powietrznego, a podatki Wnioskodawcy odprowadzane są w Irlandii.

Zainteresowany chciałby założyć własną działalność gospodarczą lub podjąć dodatkowe zatrudnienie na etat w firmie.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał poniższe informacje:

Centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych) Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Statek powietrzny jest eksploatowany w komunikacji międzynarodowej, statek ten jest zarejestrowany w Irlandii, a siedziba firmy X oraz zarząd przedsiębiorstwa znajduje się również na terytorium Irlandii.

Zainteresowany mieszka na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, baza firmy znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednak praca jest wykonywana na samolocie, który jest zarejestrowany na terytorium Irlandii i według umowy pomiędzy pracodawcą (firma X) a Wnioskodawcą praca jest wykonywana na terytorium Irlandii, a Wnioskodawca podlega irlandzkiemu prawu.

Wynagrodzenie Zainteresowanego wypłacane jest w Irlandii na irlandzkie konto Wnioskodawcy.

Zainteresowany planuje rozliczać się zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochody uzyskane w Polsce (w ramach zatrudnienia lub prowadzenia własnej działalności gospodarczej) Wnioskodawca będzie rozliczać w Polsce nie ujmując w żaden sposób dochodów i podatków, które uzyskuje z Irlandii jako członek pokładowy statku powietrznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien rozliczać osobno dochód uzyskany w Polsce bez uwzględniania dochodu i podatku rozliczanego w Irlandii, zgodnie z Umową między rządem Rzeczypospolitej a rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie od dochodu (Dz. U. z 1996.29.129) i artykułem 15 pkt 3, gdyż wynagrodzenia uzyskane z tytułu pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku powietrznego jest opodatkowane w tym umawiającym się państwie, czyli w Irlandii, a dochód uzyskany w Polsce Wnioskodawca powinien rozliczyć osobno w Polsce bez ujmowania w żaden sposób dochodów i podatków uzyskanych w Irlandii z tytułu wykonywania pracy jako członek pokładowy statku powietrznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

W przedmiotowej sprawie należy także zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji, która stanowi wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do tej Konwencji. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju), które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, stanowią natomiast wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym (...) stosuje się zasadę, która zgodna jest z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego, zatem dochody te podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Dla rozstrzygnięcia, jaką umowę międzynarodową należy zastosować do osoby wykonującej pracę na pokładzie statku powietrznego istotnym jest więc w jakim państwie znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego ten statek.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (polski rezydent) uzyskuje dochody z pracy najemnej na pokładzie statków powietrznych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej. Siedziba prawna pracodawcy usytuowana jest w Irlandii. Faktyczne miejsce zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego statki powietrzne, na pokładzie których Wnioskodawca wykonuje pracę najemną to Irlandia.

Zatem z powyższego należy wywieźć, że w sytuacji opisanej we wniosku zastosowanie znajdą postanowienia umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129 z późn. zm.).

Stosownie do art. 15 ust. 3 ww. umowy, bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu wynagrodzenie uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku morskiego, statku powietrznego lub pojazdu transportu drogowego, eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie.

Użyty w art. 15 ust. 3 umowy zwrot "może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie" oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca mający rezydencję podatkową w Polsce uzyskuje dochody z pracy najemnej na statku eksploatowanym w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo posiadające faktyczny zarząd w Irlandii.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że ww. dochody uzyskane przez Wnioskodawcę mogą być opodatkowane zarówno w Irlandii, jak i w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w art. 24 ust. 1 lit. a umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii metodę unikania podwójnego opodatkowania (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

W myśl ww. przepisu, w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Irlandii, lub otrzymuje dywidendy, których dotyczą postanowienia artykułu 10 ustęp 3, to Polska zwolni od podatku taki dochód lub dywidendy.

Natomiast jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10 ustęp 2 i artykułów 11 i 12 może być opodatkowany w Irlandii, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Irlandii. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku, jaka została wyliczona przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu osiągniętego w Irlandii (art. 24 ust. 1 lit. b) ww. umowy).

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Irlandii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 cyt. ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Jak wynika z opisu przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca jest zatrudniony w irlandzkiej firmie jako członek pokładowy statku powietrznego, a jednocześnie chciałby założyć własną działalność gospodarczą lub podjąć dodatkowe zatrudnienie na etat w firmie. Zainteresowany planuje rozliczać się zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z pracy w firmie z zarządem w Irlandii podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Irlandii. Jednakże w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochody uzyskane za granicą są zwolnione od podatku w Polsce, ale mają wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce (dochody z tytułu planowanej działalności lub z zatrudnienia na etacie). Zagraniczne dochody należy uwzględnić tylko do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca winien obliczyć podatek należny od dochodu uzyskanego w Polsce.

Zatem, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że dochód uzyskany w Polsce powinien rozliczyć osobno w Polsce bez ujmowania w żaden sposób dochodów i podatków uzyskanych w Irlandii z tytułu wykonywania pracy jako członek pokładowy statku powietrznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.