ILPB1/415-287/09-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2009 r. (data wpływu 4 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 1991, zatrudnia pracowników małoletnich w celu dwuletniej nauki zawodu. W 2007 r. po ukończeniu nauki zawodu i pozytywnym zdaniu egzaminu, Zainteresowana wystąpiła do Urzędu Miasta z wnioskiem o przyznanie "dofinansowania kosztów kształcenia ucznia" - zgodnie z art. 70b ustawy z dnia 7 września1991 r. o systemie oświaty.

Dotychczas, po ukończeniu nauki zawodu ucznia, na zasadach uchylonego już art. 27c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyznawane były przez Urząd Skarbowy "ulgi uczniowskie", które obniżały należny do budżetu podatek dochodowy, ale z dniem 1 stycznia 2004 r. ulgi uczniowskie zostały zniesione, a wprowadzono "dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników" przyznawane przez Urząd Miasta i Gminy, w ramach dotacji celowej (art. 70b ust. 8 ustawy o systemie oświaty)

Na podstawie decyzji Burmistrza Miasta ustalona ustawowo kwota wpłynęła na konto bankowe Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty kształcenia ucznia w okresie dwóch lat nauki zawodu, za którego wyszkolenie Wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie, są kosztami uzyskania przychodu.

Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika - nie jest możliwe "bezpośrednie" przyporządkowanie poniesionych kosztów ze źródłem ich finansowania, wolnym od podatku, o czym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwotę "dofinansowania" Wnioskodawczyni otrzymała dopiero po ukończeniu nauki zawodu przez ucznia. Dlatego Zainteresowana uważa, że art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy Jej nie dotyczy i stąd nie należy dokonywać żadnych korekt księgowania kosztów kształcenia ucznia w momencie otrzymania dofinansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W myśl art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, przysługuje dofinansowanie kosztów kształcenia, jeżeli:

Zgodnie z art. 70b ust. 6 ww. ustawy o systemie oświaty dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika, w drodze decyzji, po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych w ust. 1. Przepis art. 70b ust. 8 ww. ustawy stanowi przy tym, iż dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników odbywa się w ramach dotacji celowej na zadania własne.

W myśl art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) dotacjami są, podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań i kosztów, o których mowa w literach a)-e) tego przepisu, zwane dalej "dotacjami celowymi".

Powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią o zwolnieniu od podatku dochodowego dotacji, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymanych z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. A zatem przyznane Wnioskodawcy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników stanowi zgodnie z cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jako dotacja, lecz zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy.

Należy stwierdzić, iż otrzymana dotacja jest w całości zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie zaś do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zatem co do zasady, kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z wynagrodzeniami wypłacanymi młodocianym pracownikom oraz składkami na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń w części finansowanej przez płatnika (z zastrzeżeniem wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 55 i 55a ww. ustawy).

W myśl bowiem przepisów art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Zatem wydatki sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku, czyli w tym przypadku, koszty kształcenia młodocianych pracowników sfinansowane dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Umożliwienie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów finansowanych w ten sposób byłoby bowiem dwukrotnym uprzywilejowaniem podatnika. Dlatego też, w dacie otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianych pracowników należy dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie otrzymanego dofinansowania.

Bez znaczenia jest przy tym późniejszy sposób wydatkowania pozyskanych z dofinansowania środków pieniężnych.

Reasumując wydatki sfinansowane na kształcenie ucznia z własnych dochodów firmy i zaksięgowane w kosztach uzyskania przychodów, powinny być w chwili otrzymania dotacji skorygowane o wysokość otrzymanego dofinansowania. Koszty kształcenia ucznia w okresie nauki zawodu, za którego wykształcenie Wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Końcowo tut. Organ zauważa, że ocena stanowiska Wnioskodawczyni została dokonana w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 stycznia 2009 r., z uwagi na fakt, że z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika kiedy Zainteresowana otrzymała dofinansowanie do kosztów kształcenia młodocianego pracownika. Jeżeli jednak przedmiotowe dofinansowanie zostało otrzymane po dniu 1 lutego 2009 r. wówczas będą miały zastosowanie przepisy ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33).

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) art. 70b ust. 8 otrzymuje brzmienie: dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników jest finansowane ze środków Funduszu Pracy.

Zatem dofinansowanie otrzymane po dniu 1 lutego 2009 r. nie stanowi dotacji celowej korzystającej ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowana nie będzie miała, w chwili otrzymania dofinansowania po dniu 1 lutego 2009 r. obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.