ILPB1/415-286/08/11-S/AG - Możliwość powstania przychodu po stronie pracownika w związku z organizacją przez pracodawcę imprezy integracyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1326/08 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2011 r. sygn. akt II FSK 1531/09 - stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2008 r. (data wpływu 25 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 23 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 maja 2008 r. znak ILPB1/415-286/08-2/RP na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 maja 2008 r., a w dniu 23 maja 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca organizuje dla swoich pracowników imprezy w postaci:

Część tak organizowanych imprez zawiera elementy szkoleniowe lub informacyjne w szczególności o realizowanych przez Wnioskodawcę projektach, wdrażanych obecnie i przyszłych procesach budowlanych oraz planowanym rozwoju firmy, a część ma wyłącznie charakter integracyjny.

W aspekcie szkoleniowym i informacyjnym, celem Wnioskodawcy jest podnoszenie wiedzy pracowników dotyczącej szeroko pojętej działalności Wnioskodawcy oraz jego otoczenia gospodarczego.

Realizowane tak imprezy są następnie analizowane przez Wnioskodawcę w celu poprawy organizacji i efektywności pracy.

Forma organizacji imprezy ma zróżnicowany charakter, albo jest ona w całości organizowana przez pracowników Wnioskodawcy - w takim przypadku Wnioskodawca odrębnie kupuje usługę gastronomiczną, przejazdy, noclegi etc. - albo też Wnioskodawca zleca podmiotowi trzeciemu całościową organizację imprezy włącznie z organizacją przejazdów, noclegami, wyżywieniem oraz programem artystycznym. W drugim przypadku Wnioskodawca dokumentuje jej zakup fakturą opiewającą na całość zakupionej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy udział w imprezie integracyjnej (okolicznościowej) stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w imprezie o charakterze integracyjnym, szkoleniowym bądź okolicznościowym organizowanym przez pracodawcę nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Nie ulega wątpliwości, iż w pewnych sytuacjach przysporzenia majątkowe otrzymane od Wnioskodawcy nie będą stanowić przychodów ze stosunku pracy. Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, w której nie jest możliwe przypisanie konkretnej wartości świadczenia na rzecz określonego pracownika nie może zostać ustalony ewentualny przychód pracownika. Należy mieć na uwadze, iż pracodawca organizujący imprezę dla ogółu pracowników, opłaca koszty takich imprez w sposób uniemożliwiający ustalenie, jaka część wydatków przypada na konkretnego pracownika.

Zdaniem Wnioskodawcy na uwagę zasługuje decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 3 września 2007 r. (PDI 415/244/07/37266) w świetle której przychodem pracownika nie będą świadczenia w przypadku, gdy określenie ich wysokości na poszczególnego pracownika nie jest możliwie - co ma miejsce w sytuacji gdy pracodawca pokrywa określone wydatki w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika bądź jeśli spełnionego świadczenia nie można przypisać konkretnemu pracownikowi."

Należy ponadto podkreślić, że zobowiązanie podatkowe ze swej definicji musi mieć charakter skonkretyzowany tak co do podmiotu, jak i wysokości, to jego obliczanie w oparciu o ogólna kwotę poniesionych wydatków wydaje się być wątpliwe, gdyż lekceważy rzeczywistą wartość będącą przedmiotem opodatkowania. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie jest możliwe rzeczywiste przyporządkowanie konkretnej kwoty (rzeczywistej wartości świadczenia) dla konkretnego uczestnika imprezy, tym samym świadczenie to nie powinno być uznane za przychód ze stosunku pracy. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości doliczania do dochodu pracownika świadczenia ryczałtowego w przypadku, gdy nie można określić rzeczywistej wartości z jakiej faktycznie skorzystał pracownik.

W dniu 24 lipca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB1/415-286/08-4/RP stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 4 sierpnia 2008 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 25 sierpnia 2008 r. znak ILPB1/415W-27/08-2/RP. W dniu 22 września 2008 r. wpłynęła do tut. organu skarga (adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie) na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Wyrokiem z dnia 7 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1326/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

Od powyższego wyroku pismem z dnia 1 lipca 2009 r. nr ILRP-007-143/09-2/JP tut. organ wniósł skargę kasacyjną, którą wyrokiem z dnia 11 stycznia 2011 r. sygn. akt II FSK 1531/09 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił.

Dnia 9 marca 2011 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 1326/08 w sprawie doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.

Prawomocne orzeczenie wyroku wpłynęło do tut. organu w dniu 9 marca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1326/08 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2011 r. sygn. akt II FSK 1531/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. Ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju wyjazdy o charakterze imprez integracyjnych.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

* jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców (art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy),

* jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2),

* jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku (art. 11 ust. 2a pkt 3),

* w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 12 ust. 2a pkt 4).

Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

W złożonym wniosku Wnioskodawca podkreśla, iż nie jest możliwe przyporządkowanie konkretnej kwoty do poszczególnych uczestników organizowanej imprezy integracyjnej, okolicznościowej.

W świetle postanowień art. 11 ust. 1 powołanej ustawy - jak wskazano w przedmiotowym wyroku WSA we Wrocławiu dotyczącym niniejszej sprawy - nie jest uprawnione uznanie, iż opodatkowaniu podlega prawo do skorzystania ze świadczeń, bez względu na to, czy pracownik z tego świadczenia skorzystał. W rezultacie powyższego, w przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania. O przychodzie pracownika można mówić, gdyby korzystał on z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia wg metod określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w przypadku, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika - jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie - gdzie opłata jest wnoszona ryczałtowo, bez względu na to, czy pracownik z usług korzystał, czy nie korzystał, brak jest podstaw do ustalenia konkretnemu pracownikowi kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez Wnioskodawcę kosztów organizowanych imprez. Pracownik bowiem nie otrzymał rzeczywiście wspomnianych świadczeń, których wartości nie można określić. Uwzględniając wyrok WSA we Wrocławiu tut. organ uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe - udział w imprezie integracyjnej (okolicznościowej) nie stanowi dla pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Powyższa sytuacja, a więc brak podstaw do ustalenia konkretnemu pracownikowi kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez Wnioskodawcę kosztów organizowanych imprez nie zależy od charakteru tych imprez. Podobne skutki podatkowe - brak przychodu dla pracownika - występują w przypadku organizowania imprez o charakterze zarówno integracyjnym, szkoleniowym jak i okolicznościowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.