ILPB1/415-277/07-3/RP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością V. P., reprezentowaną przez Pełnomocnika Panią E. G., przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu 20 grudnia 2007 r.), uzupełnionym w dniu 11 stycznia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 3 stycznia 2008 r. nr ILPB1/415-277/07-2/RP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku. Wezwanie prawidłowo doręczono w dniu 7 stycznia 2008 r., wniosek uzupełniono w dniu 11 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje przekazywać swoim pracownikom koszulki opatrzone w logo Spółki lub też inne dodatkowe napisy w ramach organizowanych przez nią konkursów mających na celu m.in. wyróżnienie pracowników posiadających najmniejszą liczbę zwolnień od pracy lub osiągających najlepsze wyniki w pracy. Przekazywane pracownikom koszulki będą wykorzystywane przez nich na terenie siedziby Spółki, w trakcie świadczonej przez nich pracy. Ponadto, Spółka planuje również przekazywać wszystkim swoim pracownikom koszulki z jej logo oraz z dodatkowymi napisami w związku z organizowanymi przez nią imprezami mającymi na celu reklamę oraz promocję Wnioskodawcy. Powyższe koszulki będą noszone przez pracowników w trakcie wskazanych imprez, na które będą również zapraszani obecni oraz potencjalni klienci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy przekazywane przez Spółkę na rzecz pracowników koszulki opatrzone w logo firmy oraz dodatkowe napisy stanowią nieodpłatne świadczenie na rzecz pracowników, będące ich przychodem ze stosunku pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazywane pracownikom koszulki nie stanowią nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników zaliczanego do przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody. Ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przekazywane koszulki na skutek opatrzenia ich w logo Wnioskodawcy oraz w dodatkowe napisy świadczące o wyróżnieniu pracownika w ramach planowanych przez Wnioskodawcę konkursów, nie będą stanowiły osobistego ubioru pracowników. Podobnie zresztą jak koszulki przekazywane pracownikom w związku z planowanymi przez Wnioskodawcę imprezami reklamowymi oraz promocyjnymi. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, iż przedmiotowe koszulki wykorzystywane będą przez pracowników w czasie i w miejscu pracy, a ich oznakowanie uniemożliwiać będzie normalne korzystanie z nich w celach niezwiązanych ze świadczeniem pracy.

Powyższy pogląd znajduje swoje potwierdzenie w stanowisku wyrażonym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 10 lutego 2005 r. (sygn. Akt I SA/Wr 1038/03, Biuletyn Skarbowy 2005/5/26), w którym Sąd stwierdził, iż o zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego przepisu, czy również inna osoba niezwiązana tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotne jest więc to, czy istnieje związek prawny lub też faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Odstępstwa od powyższej zasady, zdaniem Sądu, mogą wynikać z nałożonego na pracodawcę przepisami prawa obowiązku dostarczenia pracownikowi nieodpłatnej odzieży i obuwia roboczego, a także przekazania na rzecz pracowników stosownej odzieży, jeżeli odzież ta utraciła charakter odzieży osobistej, na przykład z uwagi opatrzenia jej cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, krój, logo itp.) Ubiór przekazany przez pracodawcę opatrzony wskazanymi powyżej elementami traci zdaniem Sądu charakter osobisty i nie stanowi nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracownika. Nie ulega ponadto wątpliwości, iż przekazanie przez pracodawcę na rzecz pracownika odzieży (np. spodni, marynarek, sukienek, bluzek, garniturów i innych części garderoby) nie opatrzonej logiem ani dodatkowymi oznaczeniami charakterystycznymi dla pracownika, która ma być wykorzystywana przez niego w ramach świadczonej na rzecz pracodawcy pracy stanowi jego przychód. Wynika to z faktu, iż sam pracownik zobowiązany jest do pokrycia we własnym zakresie kosztów zakupu ubrań, które wykorzystuje do świadczenia pracy. Ponadto, odzież zakupiona przez pracodawcę, która nie jest oznakowana jego firmowym logiem lub innymi dodatkowymi oznaczeniami może być wykorzystywana przez pracownika zarówno w czasie świadczonej pracy, jak i poza nią.

W tym kontekście warto podkreślić, iż koszulki, które Spółka ma zamiar przekazywać swym pracownikom z uwagi na to, iż zostaną opatrzone jej logiem i dodatkowymi napisami uniemożliwiają wykorzystywanie ich przez pracowników jako odzieży osobistej. Trudno bowiem uznać, iż koszulka wygrana przez pracownika lub otrzymana przez niego w związku z organizowaną przez podatnika imprezą promocyjną, mającą na celu podkreślenie jego zasług lub też będąca formą reklamy Spółki z racji umieszczenia na niej logo Spółki, która jest wykorzystywana przez pracownika w miejscu pracy, stanowi dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przedmiotem nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy może być tylko taka rzecz, z której pracownik może swobodnie i bez ograniczeń korzystać i która posiada charakter osobisty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, wydana została interpretacja w dniu 19 marca 2008 r. nr ILPB3/423-37/08-3/MM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.