ILPB1/415-271/09-3/AA
Pismo z dnia 25 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-271/09-3/AA
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.) uzupełnionym w dniu 22 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W dniu 8 listopada 2006 r. małżonkowie nabyli prawo wieczystego użytkowania działki zabudowanej budynkiem i wiatą od spółki jawnej, na podstawie aktu notarialnego. Transakcja nie została potwierdzona fakturą VAT. Decyzją nabywcy i za zgodą współmałżonki w dniu 15 listopada 2006 r. nieruchomość została przyjęta do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności. Ponieważ składniki transakcji nie zostały wycenione, podatnik podjął decyzję o nie naliczaniu umorzeń, a w ewidencji zostały ujęte pod jedną pozycją: budynek, wiata i działka w wieczystym użytkowaniu. Na sfinansowanie transakcji firma zaciągnęła kredyt w rachunku bieżącym w wysokości 400.000,00 zł. Za nieruchomość całe zobowiązanie zostało uregulowane z rachunku firmy w sposób zapisany w akcie notarialnym, ze środków uzyskanych w działalności gospodarczej. Wnioskodawca podaje, że za 2007 r. i 2008 r. został zapłacony podatek od nieruchomości i opłata za wieczyste użytkowanie i zaliczone do kosztów podatkowych firmy.
W dniu 29 października 2008 r. firma zbyła prawo wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej na podstawie aktu notarialnego i potwierdziła fakturą VAT. Transakcja została rozliczona w ewidencji księgowej w październiku 2008 r. i 20 listopada 2008 r. zapłacono podatek dochodowy w kwocie 109.440,00 zł.
Wnioskodawca informuje, że stanowisko urzędu skarbowego jest takie, iż podatnicy powinni opodatkować transakcję 10% zryczałtowanym podatkiem od odpłatnego zbycia nieruchomości na PIT-23 po 50% każdy z małżonków.
W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca podał, iż działka była zabudowana budynkiem warsztatowo-magazynowym oraz wiatą nietrwale związaną z gruntem.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy istnieje przeciwwskazanie do rozliczenia transakcji w prowadzonej działalności.
Zdaniem Wnioskodawcy, transakcję należy rozliczyć w działalności gospodarczej. Nieruchomość została nabyta jako środek trwały, który decyzją właściciela firmy został sprzedany w listopadzie 2008 r., na podstawie aktu notarialnego, jako nieruchomość zabudowana.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
środkami trwałymi,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
wartościami niematerialnymi i prawnymi
- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Zatem z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych w działalności.
Wnioskodawca podaje, że nieruchomość została zakupiona przez małżonków jako osoby fizyczne, i za zgodą małżonki przyjęto ją do ewidencji środków trwałych w firmie Zainteresowanego. W 2008 r. firma sprzedała prawo wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przychód osiągnięty ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jest przychodem z działalności gospodarczej. Zatem stanowisko Wnioskodawcy, wyrażone we wniosku należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.