ILPB1/415-252/08-2/AG - Jak należy rozliczyć czynsz zerowy z tytułu zawartej umowy leasingu, jednorazowo w oparciu o otrzymaną fakturę, czy proporcjonalnie do długości okresu, na jaki zawarto umowę?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów czynszu zerowego, uiszczonego w związku z zawartą umową leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów czynszu zerowego, uiszczonego w związku z zawartą umową leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 24 stycznia 2008 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego z Europejskim Funduszem Leasingowym. Przedmiotem umowy jest maszyna do robót ziemnych (ładowarka teleskopowa). Umowa została zawarta na następujących zasadach:

Wnioskodawca podaje, że czynsz inicjalny jest płatny w chwili zawarcia umowy, natomiast czynsz zerowy oraz opłata manipulacyjna płatne są w momencie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego przedmiotu leasingu. Harmonogram spłat obejmuje 35 rat miesięcznych, kolejne czynsze płatne są w odstępach miesięcznych od dnia podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego wg harmonogramu. Zarówno czynsz inicjalny, jak i zerowy oraz miesięczne czynsze płatne są w oparciu o otrzymane faktury VAT z Europejskiego Funduszu Leasingowego. Amortyzacja jest liczona przez leasingodawcę.

Leasingobiorca rozlicza raty czynszu w koszty działalności gospodarczej w sposób następujący:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy rozliczyć czynsz zerowy: czy jednorazowo obciążyć koszty w oparciu o otrzymaną fakturę VAT, czy też proporcjonalnie do długości okresu na jaki została zawarta umowa - podobnie jak czynsz inicjalny...

Zdaniem Wnioskodawcy czynsz zerowy, bardzo wysoki w stosunku do czynszów miesięcznych w umowie leasingu, nie odzwierciedla kosztów bezpośrednich osiąganych przychodów w miesiącu podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego. Wnioskodawca uważa, że czynsz zerowy powinien być rozliczany proporcjonalnie do długości okresu na jaki została zawarta umowa leasingu, podobnie jak czynsz inicjalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

Przepis art. 23b ust. 2 cyt. ustawy określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy należy stwierdzić, że czynsz zerowy jest kosztem pośrednim. Nie można go bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Wnioskodawcę, gdyż został on uiszczony jednorazowo, w momencie podpisania protokółu zdawczo-odbiorczego przedmiotu leasingu. Zatem należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania.

Z tego względu opłaty o charakterze wstępnym należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy. Czynsz zerowy, pomimo że ponoszony jest jednorazowo, to dotyczy całego czasu trwania umowy leasingowej. Uzasadnionym zatem jest, by koszty pośrednie, do których można zaliczyć m.in. czynsz zerowy dotyczący ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu, Wnioskodawca rozliczał proporcjonalnie do długości trwania tej umowy. Tak więc, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca powinien podzielić koszty poniesienia czynszu zerowego proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.