ILPB1/415-248/09-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 25 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jako firma świadcząca usługi transportowe, Wnioskodawca wystawił kontrahentowi polskiemu fakturę za wykonaną usługę w walucie PLN. Kontrahent ten uregulował Jego należność płacąc podatek VAT z danej faktury w walucie PLN na rachunek złotówkowy, natomiast wartość netto faktury zapłacił w walucie EUR na rachunek walutowy.

W związku z tym, iż kurs EUR w dniu wpływu waluty na konto Zainteresowanego był dość wysoki, po przeliczeniu waluty po kursie kupna banku z dnia wpływu, na rozrachunkach z danym kontrahentem powstała dodatnia różnica kursowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powstała na rozrachunkach różnica kursowa dodatnia stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, powstałe w zaistniałej sytuacji dodatnie różnice kursowe nie stanowią przychodu podatkowego.

Artykuł 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż różnice kursowe są uwzględniane podatkowo w sytuacji, gdy zarówno zapłata jak i należność będą wyrażone w walucie obcej.

W przypadku Zainteresowanego należność wyrażona jest w PLN, natomiast zapłata w EUR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Z treści art. 24c ust. 2 ww. ustawy wynika, że dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

Natomiast w oparciu o art. 24c ust. 3 ww. ustawy ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

W świetle cytowanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż aby mogły powstać różnice kursowe przeprowadzona transakcja musi spełniać łącznie dwie przesłanki:

* przychód bądź koszt musi być wyrażony w walucie obcej,

* zapłata musi nastąpić w walucie obcej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wystawił kontrahentowi fakturę za wykonaną usługę w walucie PLN. Natomiast zapłata wartości netto faktury została dokonana w walucie EUR na rachunek walutowy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło do powstania różnic kursowych. Transakcja ta nie spełniła bowiem wskazanych wyżej przesłanek, niezbędnych do wystąpienia tychże różnic.

Tut. Organ informuje, że stanowisko Wnioskodawcy uznano na prawidłowe, nie z uwagi na to, że powstała na rozrachunkach różnica kursowa dodatnia nie stanowiła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nie doszło w ogóle do wystąpienia różnic kursowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.