ILPB1/415-240/09-4/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-240/09-4/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 18 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 20 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży działki wraz z wybudowanym domem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2009 r. Pan złożył do Urzędu Skarbowego W. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży działki wraz z wybudowanym domem. Pismem z dnia 12 lutego 2009 r. nr (...) Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. - działając na podstawie art. 14b § 6 i art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek wpłynął do Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 18 lutego 2009 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 oraz art. 14b § 3 i 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r., znak ILPB1/415-240/09-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 kwietnia 2009 r., a w dniu 20 kwietnia 2009 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 16 kwietnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 maja 1998 r. Wnioskodawca nabył z majątku osobistego na podstawie aktu notarialnego grunt rolny o powierzchni 1 ha z zamiarem przeznaczenia na działkę siedliskową. Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że w zakresie prowadzonej wtedy działalności nie leżało budownictwo, a jedynie transport drewna.

W 2004 r. w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przekwalifikowanie działki rolnej na działki budowlane. Decyzję otrzymał w dniu 30 czerwca 2004 r. Działki nigdy nie stanowiły majątku trwałego Jego firmy i opłaty z nimi związane nie były ujmowane w dokumentacji podatkowej.

W związku z sytuacją na rynku Wnioskodawca postanowił spróbować zrealizować inwestycję polegającą na budowie dwóch domów na sprzedaż. Pozwolenie na budowę otrzymał w dniu 23 listopada 2007 r. i w związku z tym rozpoczął budowę w czerwcu 2008 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Źródło finansowania budowy to kredyt bankowy. Koszty budowy ujęte są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT i podatku liniowego.

Wybudowane domy Wnioskodawca zamierza sprzedać w tym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy działka zbywana wraz z domem zwolniona jest z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, działka zwolniona jest z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Treść art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

W przypadku zatem, gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, wówczas sprzedaż nieruchomości stanowi podstawę do zaliczenia tego przychodu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, tj. źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Jak bowiem wynika z cytowanych uprzednio przepisów, przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Ponadto należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości.

Wobec tego definiując ww. pojęcie należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego, tj. art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Z przepisu tego wynika, że nieruchomościami są grunty, a także budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z kolei, jak wynika z art. 48 tej ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z istoty rozwiązań zawartych w cytowanych przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywieść należy, że za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej powinny być uznane kwoty uzyskane ze sprzedaży gruntu oraz znajdujących się na nim budynków, nie zaś samych budynków.

Przepisy Kodeksu cywilnego stanowią bowiem, że budynek jako część składowa nieruchomości, z wyjątkami przewidzianymi w ustawie, nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył z majątku osobistego w 1998 r. grunt rolny, który przekwalifikował na działki budowlane. Działki nigdy nie stanowiły majątku trwałego Jego firmy, opłaty z nimi związane nie były ujmowane w dokumentacji podatkowej.

Jednakże w czerwcu 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął budowę dwóch domów z zamiarem ich sprzedaży - jak sam wskazuje - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto we wniosku podano, że koszty budowy ujęte zostały w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Nie sposób więc uznać, iż przedmiotowe budynki mogą być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej w oderwaniu od gruntu, na którym się znajdują, albowiem bez ww. gruntu niemożliwym byłoby korzystanie z tych budynków. A zatem grunt ten również wykorzystywany jest w działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży nieruchomości (gruntu z budynkami) wykorzystywanej w działalności, jest wobec tego przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej bez względu na to, że grunt nie został ujęty w ewidencji środków trwałych.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (działki wraz z domem) będzie stanowić przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu stawką podatku zgodną z wybraną formą opodatkowania pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl