ILPB1/415-237/14-2/AG - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości gruntowych oraz budynków posadowionych na tych gruntach, wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1997 i 2004 Wnioskodawca wspólnie z żoną kupili dwie działki budowlane z przeznaczeniem pod działalność handlowo-usługową. Ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do działalności gospodarczej w zakresie handlu meblami i wyposażeniem mieszkań, na działkach tych zaraz po zakupie Zainteresowany wybudował budynki handlowe.

W prowadzonej ewidencji środków trwałych Wnioskodawca ujął wyłącznie wybudowane budynki handlowe, a amortyzował je według stawki 2,5% rocznie, w ogóle nie wprowadzając do ewidencji środków trwałych gruntów, na których zostały wybudowane. Budując budynki handlowe Zainteresowany odliczał podatek naliczony od faktur dokumentujących poniesione nakłady.

W trakcie użytkowania obiektów Wnioskodawca amortyzował wyłącznie budynki, według których wartość początkową ustalił na podstawie nakładów poniesionych na ich budowę.

1. Obiekt wybudowany w 1997 r. Zainteresowany ciągle użytkuje jako sklep. W ewidencji środków trwałych wprowadził wyłącznie budynek handlowy, zgodnie z wartością nakładów na budowę hali. Do ewidencji środków trwałych nie wprowadził gruntu. W obiekcie tym nie były prowadzone żadne prace inwestycyjne, czy modernizacyjne.

2. Obiekt wybudowany w 2004 r., do 2009 r. Wnioskodawca użytkował jako sklep, a od marca 2009 wydzierżawia go innej firmie. Tutaj również do ewidencji środków trwałych Zainteresowany wprowadził wyłącznie budynek, zgodnie z wartością nakładów poniesionych na budowę sklepu.

Od nakładów tych Wnioskodawca odliczył podatek naliczony. Grunty nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W obiekcie tym nie były prowadzone żadne prace modernizacyjne, czy inwestycyjne.

W tej chwili, z powodu złego stanu zdrowia oraz ponoszonych strat, Wnioskodawca jest zmuszony sprzedać oba sklepy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości wymienionych w poz. 68, w przypadku gdy w umowie sprzedaży Wnioskodawca rozbije wartość transakcji na grunt i osobno sprzedaż sklepu, Zainteresowany powinien zapłacić podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności również od ewentualnego dochodu ze sprzedaży działek, czy tylko od dochodu ze sprzedaży budynków sklepowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

#8210; ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponieważ grunty, na których Wnioskodawca wybudował budynki handlowe, nigdy nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i nie stanowiły środków trwałych firmy, Zainteresowany uważa, że może obecnie na podstawie wyżej wymienionego przepisu sprzedać je, a sprzedaż tych gruntów opodatkować zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8, jako niezwiązaną z działalnością gospodarczą.

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 17 lutego 2014 r. sygn. akt II FPS 8/13 (Rzeczpospolita z 18 lutego 2014 r., Aktualności podatki - C 4).

Ponieważ omawiane grunty nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych, Wnioskodawca sprzeda je aktem notarialnym, a na fakturze VAT wykaże wyłącznie wartość budynków handlowych.

Ponieważ grunt jest własnością prywatną Wnioskodawcy i jego żony, zgodnie z art. k.c. i od wartości gruntu Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 powołanej ustawy źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należy zauważyć, że cytowany przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

#8210; ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przychodów z działalności gospodarczej wyłączone zostały przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy, nawet jeżeli wykorzystywane były na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Do nieruchomości, o których mowa w tym przepisie zaliczane są: budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie związany z tym budynkiem lub lokalem, prawa majątkowe w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem mieszkalnym, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w tej działalności.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Analiza przytoczonych przepisów prowadzi do wniosku, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca w 1997 i 2004 r. kupił dwie działki budowlane z przeznaczeniem pod działalność handlowo-usługową. Ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do działalności gospodarczej w zakresie handlu meblami i wyposażeniem mieszkań, na działkach tych zaraz po zakupie Zainteresowany wybudował budynki handlowe. Zainteresowany zaznaczył, że w prowadzonej ewidencji środków trwałych ujął wyłącznie wybudowane budynki handlowe. Obecnie Wnioskodawca jest zmuszony sprzedaż obie działki wraz z pobudowanymi na nich obiektami.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowe nieruchomości zakupione odpowiednio w 1997 i 2004 r. stanowiły składniki majątku wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, to otrzymany przychód z tytułu ich sprzedaży - niezależnie od faktu, że w umowie sprzedaży Wnioskodawca rozbije wartość transakcji na grunt i osobno sprzedaż sklepu - stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej. Wskazać bowiem należy, że również grunt - jako nierozerwalnie związany z posadowionymi na nim przedmiotowymi budynkami handlowymi - należy uznać za wykorzystywany w działalności gospodarczej, a przychody uzyskane z jego sprzedaży zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem, Zainteresowany powinien zapłacić podatek dochodowy z tytułu prowadzonej działalności również od ewentualnego dochodu ze sprzedaży działek a nie tylko od dochodu ze sprzedaży budynków sklepowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony w odrębnym terminie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.