ILPB1/415-231/08-4/RP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

Wniosek zawierał braki formalne, w związku z czym pismem z dnia 14 maja 2008 r. nr ILPB1/415-231/08-2/RP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wezwał do jego uzupełnienia.

Wezwanie doręczono w dniu 20 maja 2008 r., wniosek uzupełniono w dniu 26 maja 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie lecznictwa uzdrowiskowego oraz produkcji wody mineralnej, aby zapewnić odpowiedni poziom świadczeń leczniczych, zwiększyć efektywność produkcji i jej jakość, a także prowadzić działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, podatkowego i innymi, musi szkolić pracowników.

Wnioskodawca z uwagi na to, że są to szkolenia niezbędne do wykonywania obowiązków zawodowych na danym stanowisku, pokrywa koszty szkolenia oraz delegacji służbowej. Szkolenia/kursy będące w sferze zainteresowań Wnioskodawcy prowadzone są przez firmy szkoleniowe wpisane do rejestru firm szkoleniowych, ale najczęściej nie posiadające akredytacji kuratorium oświaty, o którym mowa w § 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość szkolenia/kursu podnoszącego kwalifikacje zawodowe niezbędne na zajmowanym stanowisku (na które został skierowany pracownik), sfinansowanego przez Spółkę, przeprowadzonego przez firmę szkoleniową wpisaną do rejestru firm szkoleniowych, ale nie posiadającą akredytacji kuratorium oświaty, stanowi w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód pracownika ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość szkolenia/kursu podnoszącego kwalifikacje zawodowe pracownika niezbędne na zajmowanym stanowisku, na które został skierowany przez pracodawcę, nie powinna stanowić przychodu pracownika ze stosunku pracy do opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych pracownikowi przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych na podstawie odrębnych przepisów, w tym przypadku na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych.

Zainteresowany dodaje, iż zatrudnienie wykwalifikowanej kadry pracowniczej leży w interesie pracodawcy, którego celem jest uzyskanie oczekiwanych wyników ekonomicznych, natomiast przypisywanie pracownikowi przychodu z tytułu udziału w szkoleniu na które został skierowany spowoduje spadek zainteresowania szkoleniami ze strony pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartości świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy, o których mowa powyżej, zawiera rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.) oraz z nim związane rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216).

Uprawnienia i zakres świadczeń przysługujących pracownikowi od pracodawcy, zależą od formy kształcenia oraz od tego czy kształcenie odbywa się na podstawie skierowania zakładu pracy, czy też bez takiego skierowania.

W świetle § 9 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia z dnia 12 października 1993 r., pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej, zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu.

,br>

W związku z powyższym, należy uznać, że wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli świadczenia te przyznano zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia.

Natomiast na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r., uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

Z powołanego przepisu wynika, że takie formy kształcenia jak kurs, kurs zawodowy, seminarium, praktyka zawodowa kwalifikowane są jako kształcenie w formach pozaszkolnych.

Stosownie do przepisu § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe.

Przepis § 9 cyt. rozporządzenia stanowi, iż kursy zawodowe mogą prowadzić:

Z powyższego wynika, że brak akredytacji nie wpływa na zwolnienie od podatku.

Ustawodawca na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnił od podatku, z pewnymi wyjątkami, wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę, m.in. na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika w formach pozaszkolnych. Nie uzależnił jednak stosowania tego zwolnienia podatkowego od posiadania akredytacji przez organizatora szkoleń. Dlatego posiadanie bądź brak akredytacji przez organizatora szkolenia, nie ma wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów w związku z jego dokształcaniem.

Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, nie reguluje kwestii świadczeń przysługujących pracownikom z omawianego tytułu. Unormowało ono jedynie tę kwestię wyłącznie w zakresie ustawy o systemie oświaty, gdyż wykonuje przepisy tej ustawy. Zawarte w nim regulacje określają zarówno funkcjonujące w ramach systemu oświaty rodzaje pozaszkolnych form kształcenia, jak również organizatorów kształcenia, wśród których mogą występować także podmioty obowiązane do posiadania akredytacji.

Istnieje cała gama organizatorów szkoleń prowadzących swoją działalność w oparciu o inne niż system oświaty regulacje oraz oferujących dokształcanie w zakresie wykraczającym poza system oświaty. Podmioty te nie mają możliwości otrzymania akredytacji.

W związku z tym wartość świadczenia dotyczącego szkolenia prowadzonego przez organizatora kształcenia nie posiadającego akredytacji, o której mowa w art. 68b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, podlega zwolnieniu od podatku i nie stanowi przychodu dla pracownika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.