ILPB1/415-23/08-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana R. B., przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2007 r. (data wpływu 4 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diety przysługującej za czas służbowej podróży zagranicznej osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diety przysługującej za czas służbowej podróży zagranicznej osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

Wnioskodawca - osoba fizyczna - prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. W ramach prowadzonej działalności wykonuje usługi na rzecz niemieckiego kontrahenta, polegające na prowadzeniu prac z zakresu inżynierii oprogramowania, takich jak: gromadzenie i analiza wymagań klienta, projektowanie oprogramowania oraz implementacja części rozwiązań (PKWiU 72.2).

Dostarczanie oprogramowania najwyższej jakości wiąże się z koniecznością częstych spotkań z udziałowcami projektu w celu wyeliminowania ryzyka niedostarczenia produktu na czas w zamierzonym terminie, a przede wszystkim ryzyka związanego z niedostarczeniem pożądanych przez klienta funkcjonalności. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę cechują się dużą zmiennością ze względu na wczesne stadium rozwoju. Wymaga to od Wnioskodawcy bardzo częstej obecności na terenie Niemiec (około 20 dni w miesiącu), w celu efektywnego zarządzania pojawiającymi się zmianami i aktywnego minimalizowania ryzyka niepowodzenia przedsięwzięć, w których Wnioskodawca bierze udział.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy diety z tytułu zagranicznej podróży służbowej, związane z realizacją umowy dla zagranicznego kontrahenta stanowią dla Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wyjazdem w delegację zagraniczną, związaną z wykonywaniem czynności będących przedmiotem umowy (za granicą) - Wnioskodawca ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wartość diet w ramach limitu przysługującego pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza terytorium kraju - określonego w odrębnych przepisach, wydanych przez właściwego ministra. Wnioskodawca dla słuszności swojego stanowiska przytacza decyzję w sprawie interpretacji prawa podatkowego o sygnaturze 1401/BF-I/4160-0038/1/07/AG z dnia 24 kwietnia 2007 r., wydaną przez Izbę Skarbową w Warszawie, opublikowaną na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu nie uważa się wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nim współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na względzie, jeżeli podróże zagraniczne, jakie odbywa Wnioskodawca, są podróżami służbowymi związanymi z pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.