ILPB1/415-212/08-2/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wojskowego Biura Emerytalnego przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń socjalnych wypłacanych emerytom, rencistom wojskowym i członkom ich rodzin oraz pobierającym wojskowe renty rodzinne:

* w części dotyczącej obowiązku wystawienia osobom pobierającym wojskowe renty rodzinne informacji PIT-8C z tytułu dopłaty do wypoczynku oraz opodatkowania jej według skali podatkowej - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie świadczeń socjalnych wypłacanych emerytom, rencistom wojskowym i członkom ich rodzin oraz pobierającym wojskowe renty rodzinne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wojskowe Biuro Emerytalne na podstawie art. 1 oraz art. 31 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przyznaje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela.

Stosownie do art. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie świadczenia pieniężne (emerytura wojskowa, wojskowa renta inwalidzka, wojskowa renta rodzinna, dodatki do emerytury lub renty, zasiłek pogrzebowy) oraz inne świadczenia i uprawnienia (świadczenia lecznicze, świadczenia socjalne, prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego).

W myśl art. 27 ust. 1 i 3 ww. ustawy osobom pobierającym emeryturę, rentę inwalidzką lub rentę rodzinną przysługuje prawo do świadczeń socjalnych.

Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 października 2005 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 216, poz. 1829) świadczeniobiorca może korzystać z następujących świadczeń socjalnych: zapomogi pieniężnej, dopłaty do kosztów leczenia, zwrotu całkowitego lub częściowego kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej sprawowanej w domu chorego, dopłaty do kosztów wypoczynku w wojskowych domach wypoczynkowych - zakładach budżetowych, dopłaty do kosztów zorganizowanego wypoczynku krajowego.

W rozumieniu § 2 pkt 3 powyższego rozporządzenia, określenie świadczeniobiorca oznacza osobę pobierającą emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną. Natomiast § 6 powołanego rozporządzenia stanowi, iż świadczenia socjalne przyznaje wojskowy organ emerytalny, który wypłaca świadczeniobiorcy świadczenia pieniężne z zaopatrzenia emerytalnego, na wniosek świadczeniobiorcy lub organizacji społecznej albo z urzędu na podstawie danych zawartych w aktach emerytalnych.

Od powyższych świadczeń socjalnych pobierany jest podatek od wszystkich osób, którym te świadczenia przyznano, według obowiązującej w danym roku skali podatkowej, z następującymi wyjątkami:

Wątpliwości budzi opodatkowanie zapomóg pieniężnych oraz dopłat do kosztów wypoczynku w wojskowych domach wypoczynkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od świadczeń socjalnych, o których mowa wyżej, należy od wszystkich grup świadczeniobiorców (emerytów, rencistów wojskowych oraz osób pobierających wojskowe renty rodzinne) pobierać podatek według obowiązującej skali podatkowej (w 2008 r. - 19%) uznając te świadczenia jako otrzymane ze źródła dochodów - emerytura lub renta, czy też właściwym jest uznanie, iż do świadczeń socjalnych (zapomóg pieniężnych) wypłacanych emerytom i rencistom wojskowym na podstawie art. 27 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin i wspomnianego wyżej przepisu wykonawczego - rozporządzenia, można stosować zapis art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uznać, że są to dochody (przychody) z tytułu świadczeń otrzymywanych przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym i stosować opodatkowanie dochodowym podatkiem zryczałtowanym w wysokości 10%, oraz jednocześnie uznać, że dla osób pobierających wojskowe renty rodzinne (członków rodzin pozostałych po zmarłych żołnierzach, emerytach i rencistach wojskowych), którym wypłacane są świadczenia socjalne, od tych należności - należy stosować opodatkowanie podatkiem dochodowym wg skali obowiązującej w danym roku podatkowym (w 2008 r. - 19%).

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata świadczeń socjalnych - zapomóg pieniężnych oraz dopłata do kosztów zorganizowanego wypoczynku krajowego członków rodziny (o ile nie są zwolnione od podatku) - w stosunku do wszystkich świadczeniobiorców opodatkowana jest podatkiem dochodowym wg skali obowiązującej w danym roku podatkowym (w 2008 r. - 19%) i ujmowana łącznie z emeryturami i rentami na druku rocznego obliczenia podatku przez organ rentowy informacji o dochodach uzyskanych od organu rentowego (PIT-40A/11A).

Wnioskodawca podał, że przyjęcie takiej formy opodatkowania podyktowane jest stanowiskiem, iż Wojskowego Biura Emerytalnego jako właściwego organu emerytalnego, nie łączy uprzedni stosunek służbowy z osobami aktualnie pobierającymi emerytury, renty inwalidzkie i renty rodzinne. Świadczeniobiorcy nie są bowiem byłymi pracownikami Wojskowego Biura Emerytalnego. Jednocześnie przyjmuje się, iż wszystkie świadczenia otrzymywane w ramach zaopatrzenia emerytalnego (art. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin) stanowią jedno źródło przychodów - emerytura lub renta, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do stosowania wymiaru podatku dochodowego określonego w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na podstawie szczególnych przepisów - ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin. Wojskowe Biuro Emerytalne nie było nigdy zakładem pracy w stosunku do swoich świadczeniobiorców, a tym samym nigdy nie nastąpiło nawiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego. Bez znaczenia jest fakt, że jednostki wojskowe nie dysponują zakładowym funduszem socjalnym dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę wojskową, jak i emerytów oraz rencistów wojskowych i nie mogą obejmować - jak inne zakłady pracy - opieką socjalną byłych żołnierzy.

Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że dopłaty do wypoczynku przekazywane bezpośrednio na rachunek bankowy WDW stanowią dla świadczeniobiorców przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne, nie podlegające zwolnieniu na podstawie przepisów art. 21 ww. ustawy. Przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych w zeznaniu podatkowym. Ponieważ uregulowania w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają możliwości dokonywania przez świadczeniobiorców wpłat zaliczek na podatek dochodowy z tytułu dopłat do wypoczynku, w tym przypadku ma zastosowanie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wojskowe Biuro Emerytalne w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazuje podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu informację o wysokości przychodów na druku PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się

* prawidłowe w części dotyczącej obowiązku wystawienia osobom pobierającym wojskowe renty rodzinne informacji PIT-8C z tytułu dopłaty do wypoczynku oraz opodatkowania jej według skali podatkowej,

* nieprawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.) żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela.

Stosownie do treści art. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie:

W myśl art. 27 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin, osobom pobierającym emeryturę, rentę inwalidzką lub rentę rodzinną przysługuje prawo do świadczeń socjalnych. Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 października 2005 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 216, poz. 1829) świadczeniobiorca może korzystać z następujących świadczeń socjalnych:

W rozumieniu § 2 pkt 3 powyższego rozporządzenia, określenie świadczeniobiorca oznacza osobę pobierającą emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną. Natomiast § 6 powołanego rozporządzenia stanowi, iż świadczenia socjalne przyznaje wojskowy organ emerytalny, który wypłaca świadczeniobiorcy świadczenia pieniężne z zaopatrzenia emerytalnego, na wniosek świadczeniobiorcy lub organizacji społecznej albo z urzędu na podstawie danych zawartych w aktach emerytalnych.

Pomimo, iż - zgodnie z cytowanymi przepisami - świadczenia socjalne przyznaje wojskowy organ emerytalny, które nie jest w znaczeniu ścisłym byłym zakładem pracy, to niewątpliwie istnieje związek otrzymanego świadczenia z faktem, że emeryt, rencista był uprzednio żołnierzem zawodowym, a więc otrzymane świadczenie nastąpiło w związku z łączącym go z poprzednim zakładem pracy stosunkiem służbowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

Z analizy treści cytowanego wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów mają szeroki zakres i nie odnoszą się wyłącznie do świadczeń, jakie emeryci i renciści otrzymują od swoich byłych pracodawców. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracą nakładczą i spółdzielczym stosunkiem pracy. Zastosowanie ww. przepisu nie jest zatem uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest jedynie, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

Obowiązek pobrania podatku ciąży na płatnikach na mocy art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawodawca wprowadził nowe brzmienie art. 42 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 4 cyt. ustawy, które mają zastosowanie do opodatkowania dochodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, osiągniętych od tego dnia. W myśl znowelizowanych przepisów art. 42 ust. 1 i 1a ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują pobrane kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, a w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać do właściwego urzędu skarbowego, roczne deklaracje według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Biorąc powyższe pod uwagę, wypłata świadczeń socjalnych dla osób pobierających emeryturę wojskową lub wojskową rentę inwalidzką oraz członków ich rodzin winna być opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym - w wysokości 10% należności.

Zgodnie z - obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. - brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Przy czym - w myśl ust. 2 - za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

Zatem wypłata świadczeń socjalnych osobom pobierającym wojskowe renty rodzinne winna więc być opodatkowana podatkiem dochodowym wg skali obowiązującej w danym roku podatkowym. Na wojskowym organie emerytalnym ciąży obowiązek sporządzenia informacji - według ustalonego wzoru - o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu (art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, wypłacane przez Wnioskodawcę świadczenia socjalne dla poszczególnych grup świadczeniobiorców należy opodatkować w następujący sposób:

* emeryci i renciści wojskowi oraz członkowie ich rodzin -10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, którego obowiązek poboru oraz wystawienia deklaracji PIT-8AR ciąży na Wnioskodawcy,

* osoby pobierające wojskowe renty rodzinne - wg skali podatkowej, zaś na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.