ILPB1/415-204/09-2/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-204/09-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2009 r. (data wpływu 12 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna prowadzi działalność w lokalu, w którym znajduje się apteka. Lokal wynajmowany jest od Urzędu Miasta.

W dniu 19 lutego 2008 r. została zawarta umowa dotycząca sposobu rozliczania kosztów poniesionych na prace remontowo-budowlane, przeprowadzone w lokalu użytkowym stanowiącym własność Miasta. W umowie określono orientacyjną wartość robót wg kosztorysu wstępnego na kwotę 9.881,60 zł netto. Ustalono również sposób rozliczenia poniesionych nakładów poprzez kompensatę począwszy od września 2009 r.

Prace remontowo-budowlane zostały przeprowadzone zgodnie z umową, co potwierdza protokół odbioru robót z dnia X czerwca 2008 r. Wątpliwość budziła wysokość uznanych wydatków, ponieważ poniesione nakłady przewyższały kwotę podaną w kosztorysie wstępnym.

Ustne negocjacje trwały do grudnia 2008 r., ostatecznie przyjęto kwotę z protokołu odbioru robót. Wystawiono fakturę VAT na roboty budowlane w lutym 2009 r. wskazując jako datę wykonania usługi datę z protokołu odbioru robót, czyli X czerwca 2008 r. (art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), skorygowano podatek dochodowy od osób fizycznych za czerwiec 2008 r. oraz podatek VAT za lipiec 2008 r. przyjmując powstanie obowiązku podatkowego dla celu podatku VAT w 30-tym dniu od dnia wykonania usługi (art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowo określono przychód i moment powstania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu wykonania robót remontowo-budowlanych w ogóle nie powstał i nie powinna być wystawiona faktura dokumentująca te czynności. Zdaniem Spółki faktyczny przychód powstanie we wrześniu 2009 r. i w tym momencie powinny być spełnione obowiązki podatkowe na podstawie wystawionej faktury oraz kompensaty od wynajmującego.

Zawarta umowa nie precyzuje sposobu rozliczenia z wynajmującym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Stosownie do art. 498 § 2 ww. ustawy, wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności.

Oznacza to, że przychód - co do zasady - powstaje w momencie wydania towarów, wyrobu, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi i bez znaczenia pozostaje fakt zapłaty należności przez odbiorcę świadczenia.

W związku z powyższym, za moment powstania przychodu należnego u Spółki, w sytuacji opisanej we wniosku, należy uznać - dzień widniejący na wystawionej fakturze VAT - datę wykonania usługi z protokółu odbioru robót, czyli 6 czerwca 2008 r.

Data dokonania kompensaty wzajemnych zobowiązań przez najemcę i wynajmującego nie ma wpływu na datę powstania przychodów i kosztów zarówno u najemcy jak i wynajmującego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 23 kwietnia 2009 r. nr ILPP2/443-176/09-2/SJ.

Do wniosku Spółka dołączyła kserokopię umowy oraz protokółu odbioru. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę i jej stanowiskiem.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka cywilna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy - Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl