ILPB1/415-202/13-3/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-202/13-3/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2013 r. (wg daty wpływu), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Niemiecki udziałowiec, posiadający certyfikat rezydencji w Niemczech pragnie udzielić spółce polskiej pożyczki na prowadzenie działalności gospodarczej. Pożyczka będzie oprocentowana, odsetki naliczane i spłacane kwartalnie.

Niemiecki udziałowiec jest osobą fizyczną podlegającą w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Od odsetek od pożyczki zaciągniętej przez udziałowca nie będą miały zastosowania przesłanki wynikające z art. 11 ust. 3 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec.

Spółka jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej niemieckiego udziałowca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od naliczonych odsetek przed ich zapłaceniem pożyczkodawcy, pożyczkobiorca powinien potrącić i odprowadzić do Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego podatek u źródła w wysokości 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, udziałowiec prowadzi działalność gospodarczą w Niemczech i tam nalicza i odprowadza podatki, również od odsetek od pożyczek udzielonych innym podmiotom.

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, podatek u źródła nie musi być potrącany i odprowadzany w Polsce, w związku z faktem, że po zakończeniu roku pożyczkobiorca mógłby się zwrócić do Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o wysokości zapłaconego podatku u źródła, które to zaświadczenie byłoby przedłożone w niemieckim Urzędzie Skarbowym wraz z wnioskiem o zwrot zapłaconego w Polsce podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Sposób opodatkowania odsetek reguluje również art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiąc, iż od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

1.

z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej;

2.

z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych;

3.

z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W świetle art. 30a ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów m.in. z tytułu odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1 ww. ustawy - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 2 ww. ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Należy przy tym wskazać, że na podmiocie wypłacającym odsetki od pożyczki ciążą określone przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązki.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie natomiast do ust. 4 tego przepisu, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Jednakże stawka zryczałtowanego podatku, określona w art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest inna niż wskazana w tych przepisach, w przypadku gdy osoba otrzymująca odsetki (nierezydent) przedstawi płatnikowi certyfikat rezydencji dokumentujący dla celów podatkowych miejsce jego zamieszania.

Stawka ta, w przypadku niemieckiego rezydenta podatkowego, wynosi 5%.

Zgodnie bowiem z zapisem zawartym w art. 11 ust. 1 Umowy zawartej miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), odsetki które powstają w Umawiającym się Państwie (tu: Polsce) i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (tu: Niemcy), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (tu: Niemcy).

Jednakże zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. umowy takie odsetki mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają (tu: Polsce) i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (tu: Niemcy), to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

Ponadto należy mieć na uwadze art. 11 ust. 3 ww. umowy, zgodnie z którym bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, odsetki, o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane:

a.

Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Rządowi Republiki Federalnej Niemiec;

b.

z tytułu jakiegokolwiek rodzaju pożyczki udzielonej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję publiczną promującą eksport;

c.

w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;

d.

w związku ze sprzedażą na kredyt towarów przez jedno przedsiębiorstwo drugiemu przedsiębiorstwu, lub

e.

w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

Z informacji przestawionych we wniosku wynika, iż udziałowiec niemiecki, posiadający certyfikat rezydencji w Niemczech zamierza udzielić polskiej spółce pożyczki na prowadzenie działalności gospodarczej. Spółka jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej niemieckiego udziałowca. Niemiecki udziałowiec jest osobą fizyczną podlegającą w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Do odsetek od pożyczki zaciągniętej przez udziałowca nie będą miały zastosowania przesłanki wynikające z art. 11 ust. 3 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec.

Mając więc na uwadze wskazane wyżej przepisy, spółka wypłacająca odsetki od pożyczki udzielonej przez osobę fizyczną zamieszkałą w Niemczech, dokumentującą dla celów podatkowych miejsce zamieszkania certyfikatem rezydencji, ma obowiązek pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 5% odsetek.

Na powyższe nie ma wpływu fakt, iż osoba otrzymująca odsetki może po zakończeniu roku skorzystać z procedury zwrotu podatku odliczonego u źródła, określonej w art. 29 Umowy zawartej miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. Umowy, jeżeli w jednym z Umawiających się Państw podatki od dywidend, odsetek, należności licencyjnych lub innego dochodu są pobierane od osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie poprzez odliczenie u źródła, wówczas prawo pierwszego wymienionego Państwa do stosowania odliczenia podatku według stawki obowiązującej na podstawie przepisów jego prawa wewnętrznego nie jest naruszane przez postanowienia niniejszej umowy. Podatek w ten sposób odliczony u źródła zwraca się na wniosek podatnika, jeżeli jest on zmniejszony lub zniesiony na mocy niniejszej umowy.

W myśl art. 29 ust. 2 powołanej Umowy wniosek o zwrot podatku składa się do końca czwartego roku następującego po roku kalendarzowym, w którym podatek potrącony u źródła został naliczony od dywidend, odsetek, należności licencyjnych lub innego dochodu.

Ponadto zgodnie z art. 29 ust. 3 ww. Umowy umawiające się Państwo, w którym powstaje dochód, może zażądać urzędowego potwierdzenia wydanego przez właściwe organy drugiego Umawiającego się Państwa, iż podatnik posiada w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Przepisy te zatem regulują zasady i metodykę dokonania przez podatnika zwrotu podatku oraz termin, w którym wniosek o zwrot podatku osoba ta może złożyć.

Jednakże żaden z przepisów, zarówno ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i Umowy zawartej miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, nie zwalnia podmiotu wypłacającego odsetki od pożyczki z obowiązku naliczenia i pobrania należnego podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma obowiązek poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 5% wartości naliczonych i wypłacanych odsetek.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl