ILPB1/415-186/14-4/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-186/14-4/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 21 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2014, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. znak ILPB1/415-186/14-2/TW na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 kwietnia 2014 r., a w dniu 15 kwietnia 2014 r. wniosek uzupełniono.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości. Po rozbudowie domu jednorodzinnego dysponuje lokalem użytkowym, który wynajmuje. Wymieniony lokal, poza licznikiem energii elektrycznej nie posiada odrębnych liczników na gaz i wodę. Sporządzona z najemcą umowa wyodrębnia w opłatach za wynajem lokalu wartość czynszu w wysokości 1.600 PLN (jako zapłaty za użytkowanie) oraz dodatkowe opłaty za gaz (do celów grzewczych), wodę i ścieki, które są obliczane wg wskazań zainstalowanych liczników znajdujących się w części budynku w której zamieszkuje Wnioskodawca i które są zarejestrowane na jego nazwisko.

Po otrzymaniu rachunku od dostawcy mediów, najemca pokrywa jego własną część, przekazując Wnioskodawcy każdorazowo inną, odpowiednio wyliczoną kwotę, a pozostałą wartość dotyczącą zużycia gazu i wody w zamieszkałej przez Wnioskodawcę części budynku pokrywa on, regulując w ten sposób całą kwotę otrzymanej faktury z gazowni lub z wodociągów miejskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu w powyższej sytuacji, kwota czynszu czy cała kwota po dodaniu kwoty czynszu i zwykłych kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym podlega tylko kwota czynszu (bez kosztów zwykłych) wręczana Wnioskodawcy przez najemcę, która jest wynagrodzeniem za oddanie lokalu do użytkowania.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychodem będzie wyłącznie czynsz za najem rozumiany jako wynagrodzenie za oddanie lokalu do używania, płacony przez najemcę comiesięcznie do rąk wynajmującego.

Odnośnie opłat za gaz i wodę oraz ścieki, które nie są ustalane ryczałtowo Wnioskodawca powołuje się na stanowisko wyrażone w piśmie nr PB2/MK/RB-033-050-132/04 Podsekretarza Stanu z 18 marca 2004 r. do Dyrektorów Izb Skarbowych i Urzędów Kontroli Skarbowej oraz Naczelników Urzędów Skarbowych (Biuletyn Skarbowy nr 2/2004, str. 17-19).

Stanowisko to zapadło co prawda na gruncie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie z uwagi na posłużenie się w art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne tymi samymi pojęciami, co w wyżej wymienionym przepisie ("Otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń"). Należy zatem przyjąć, że składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą ponoszone przez najemcę opłaty związane z przedmiotem najmu. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu "świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń" jak również nie powodują przysporzenia po stronie wynajmującego lokal. W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną w podobnej sprawie - sygnatura IPPB1/415-73/09-4/MT - określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę nie są składnikiem przychodu osiąganego z tego tytułu o ile z umowy wynika, iż to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Z zapisów umowy wskazanych przez Wnioskodawcę wynika, iż taki jest zamiar stron, żeby wszelkie opłaty związane z eksploatacją lokalu pokrywał najemca. Dodatkowo, jak słusznie zostało podniesione w odpowiedzi do ww. interpretacji opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zapis co do kosztów zwykłych brzmi następująco:

§ 2

1. Najemca będzie płacił wynajmującemu czynsz miesięczny netto w kwocie 1.600,00 zł.

2. Zapłata czynszu następuje z góry do dnia 31 (30) każdego miesiąca (za miesiąc następny).

3. Oprócz zapłaty czynszu w terminie określonym w ust. 2 najemca w terminie 7 dni po otrzymaniu faktury zobowiązany jest uiszczać wynajmującemu następujące opłaty będące częścią rachunków otrzymywanych przez wynajmującego od dostawców mediów.

a. Za zużycie gazów w celach grzewczych wg wskazań zainstalowanych urządzeń pomiarowych

b. Za dostawę zimnej wody i odprowadzanie ścieków wg wskazań wodomierza.

4. Nie wywiązanie się z terminowej zapłaty za ww. świadczenia może skutkować ich zaprzestaniem do czasu uregulowania należności wraz z odsetkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. opłaty za gaz do celów grzewczych, wodę i ścieki), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami.

W związku z powyższym, w świetle przedstawionych we wniosku informacji oraz powołanych przepisów uznać należy, że jedynie określona w umowie najmu wysokość czynszu będzie stanowić przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generować przychód do opodatkowania, stosownie do wybranej przez siebie formy opodatkowania tych przychodów, tj. zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast należności z tytułu opłat, do których ponoszenia zobowiązany będzie zgodnie z zawieraną umową najmu najemca, nie będą stanowić przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy.

Tak więc, podstawą opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych będzie jedynie określona w umowie najmu wysokość czynszu.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że w związku z postanowieniami umowy, o której mowa we wniosku, przychodem z tytułu najmu lokalu w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne będzie wyłącznie kwota czynszu najmu. Tak więc, otrzymywane od najemcy kwoty dotyczące opłat za gaz do celów grzewczych, wodę i ścieki nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Tym samym, stanowisko przedstawione przez Zainteresowanego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl