ILPB1/415-186/12-4/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 maja 2012 r. znak ILPB1/415-186/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 maja 2012 r., a w dniu 21 maja 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 17 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wojewódzkie urzędy pracy będące jednostkami organizacyjnymi samorządu województwa zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia są zobowiązane zapewnić techniczną obsługę wojewódzkich rad zatrudnienia. Realizując powyższy obowiązek WUP. zamierza organizować nieodpłatne szkolenia dla (...) ze środków Funduszu Pracy na tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Szkolenia przeprowadzane będą przez profesjonalne firmy szkoleniowe. Na całkowity koszt szkolenia składają się koszty wynajmu sali, wynagrodzenia trenera oraz w przypadku kilkudniowych szkoleń koszt wyżywienia i zakwaterowania uczestników. Firma prowadząca szkolenie wystawi fakturę VAT, której odbiorcą i płatnikiem jest WUP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty opisanego wyżej nieodpłatnego szkolenia stanowią przychód jego uczestnika i czy w związku z tym należy naliczać i odprowadzać z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych... W przypadku odpowiedzi twierdzącej - w jaki sposób i kiedy należy pobrać od uczestnika szkolenia należną zaliczkę podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia nakładają na wojewódzkie urzędy pracy obowiązek zapewnienia obsługi technicznej wojewódzkich rad zatrudnienia. W związku z tym urzędy pracy zobowiązane są zorganizować szkolenia dla członków rad zatrudnienia zgodnie z ustalonym przez radę planem potrzeb szkoleniowych na tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy finansowane przez marszałka województwa w ramach posiadanego limitu środków Funduszu Pracy (§ 8 i § 9.1 rozporządzenia).

W skład wojewódzkich rad zatrudnienia wchodzą osoby powołane przez marszałka województwa spośród działających na terenie województwa:

Artykuł 108 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewiduje finansowanie kosztów szkoleń członków rad zatrudnienia ze środków Funduszu Pracy.

Wnioskodawca uważa, iż zarówno źródło finansowania jak i tematyka szkoleń spełnia wymagania art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nieodpłatne świadczenia w postaci szkolenia przyznane w celu uzyskania, uzupełnienia lub doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebne są do prawidłowego wykonywania pracy przez członków rad zatrudnienia (są oni zatrudnieni w innych instytucjach, a praca w radzie zatrudnienia jest wykonywana społecznie, bez wynagrodzenia) a zatem koszty przedmiotowych szkoleń nie powinny stanowić przychodu dla ich uczestników i podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie pytania dotyczącego pobierania od uczestników szkolenia należnej zaliczki podatku dochodowego Zainteresowany jest zdania, że nie ma On możliwości wyegzekwowania od uczestników szkolenia wpłaty zaliczki na podatek po zakończeniu szkolenia, a nie może także uzależniać możliwości uczestniczenia w szkoleniu od uiszczenia zaliczki "z góry" przed szkoleniem. Wnioskodawca wskazał, iż zetknął się z informacją, że w sytuacji, gdy organizuje się szkolenie dla osób niebędących własnymi pracownikami, które stanowi przychód dla jego uczestników, organizator nie jest płatnikiem podatku i nie musi pobierać zaliczki na podatek dochodowy, a jedynie wystawia informację o uzyskanym przychodzie dla uczestników szkolenia, którzy zobowiązani są samodzielnie rozliczyć uzyskany przychód w zeznaniu podatkowym za dany rok. Gdyby koszty organizowanych przez Wnioskodawcę szkolenia zostały uznane za podlegające opodatkowaniu, możliwość wystawienia jedynie informacji o uzyskanym przychodzie stanowiłaby rozwiązanie Jego problemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Z przepisu art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Powiatowa rada zatrudnienia jest organem opiniodawczo-doradczym w sprawach polityki rynku pracy. Rada działa na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281). Stosownie do treści art. 23 ust. 4 powołanej ustawy o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy, członków Naczelnej Rady Zatrudnienia powołuje minister właściwy do spraw pracy, członków wojewódzkich rad zatrudnienia - marszałek województwa, a członków powiatowych rad zatrudnienia - starosta, spośród kandydatów zgłoszonych przez organy i organizacje, o których mowa odpowiednio w ust. 1-3. Wskazane natomiast powyżej rozporządzenie w § 8 stanowi, iż rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie z § 9 rozporządzenia, szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy. Szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę - w ramach limitu ze środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji. Istotą szkoleń dla członków powiatowych rad zatrudnienia jest rozwój poprzez osobiste i grupowe doświadczenie oraz jego analiza.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z podatku dochodowego świadczenia otrzymane przez bezrobotnych. Zwolnienie na tej podstawie zostało wprowadzone z dniem 1 maja 2004 r. a związane było z wprowadzeniem stosownych świadczeń dla bezrobotnych przez ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001). Zwolnienie na tej postawie obejmuje tylko wyraźnie wymienione w przepisie przychody.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 118 powołanej ustawy wolne od podatku dochodowego są: wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu:

- otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W związku z tym, wszelkie świadczenia niepieniężne przeznaczone na inne cele niż wyżej wskazane nie będą zwolnione od podatku na tej podstawie. Także świadczenia pieniężne np. refundacje - nawet, jeśli będą związane z ww. celami, nie będą zwolnione od podatku na tej podstawie. Ponadto ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w art. 1 ust. 1 określa, iż ww. ustawa dotyczy zadań państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.

Dodatkowo w art. 2 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy, znajdujemy definicje szkolenia i są to pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia. Oczywistym, więc jest, że szkolenia, o których mowa w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy dotyczą szkoleń dla osób bezrobotnych.

Członkowie powiatowej rady zatrudnienia uzyskują przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem z tego tytułu będą dla nich wszelkie świadczenia otrzymywane w związku z pełnieniem funkcji. Przychodem tym będzie również - mając na uwadze treść art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość świadczeń otrzymanych tytułem szkoleń. Spośród świadczeń otrzymanych przez członków rad zatrudnienia w związku ze szkoleniem, można zwolnić od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wykonawczych wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przepis art. 21 ust. 13 ww. ustawy stanowi o tym, że ww. zwolnienie stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepis art. 41 ust. 7 ww. ustawy stanowi, że jeżeli przedmiotem:

- nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

W myśl art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowaw art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11)

Jak wynika z treści wniosku Wojewódzki Urząd Pracy zamierza zorganizować nieodpłatne szkolenia dla (...) finansowane ze środków Funduszu Pracy na tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zatem stwierdzić, iż członkowie rady zatrudnienia uzyskują nieodpłatne świadczenie w postaci uczestnictwa w szkoleniach, przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków z tego tytułu. W konsekwencji też, powstaje u nich w tym przypadku przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zasady ustalania określa art. 11 ust. 2a ww. ustawy. W związku z uzyskaniem przez członków rady zatrudnienia przychodu z działalności wykonywanej osobiście określonym w art. 13 pk 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w postaci nieodpłatnego świadczenia z tytułu uczestnictwa w szkoleniach, osoby te są zobowiązane, zgodnie z art. 41 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki podatku przed udostępnieniem ww. świadczenia. Natomiast na płatniku ciąży obowiązek naliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od ww. nieodpłatnego świadczenia oraz przesłania członkom rady zatrudnienia oraz właściwym dla tych osób urzędom skarbowym, imienne informacje o wysokości dochodu, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje wypłacone diety i inne należności za czas podróży służbowej (w tym zakwaterowania i przejazdu) otrzymywane przez osoby niebędące pracownikami. A zatem do świadczeń otrzymanych przez członków rady zatrudnienia w związku ze szkoleniem, obejmujących koszty podróży (diety i inne należności za czas podróży), może mieć zastosowanie ww. przepis. W tym zakresie nie mieści się jednak wartość szkolenia będącego nieodpłatnym świadczeniem, które otrzymują członkowie rady zatrudnienia.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie koszty nieodpłatnego szkolenia stanowią przychód jego uczestnika i w związku z tym Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest naliczać i odprowadzać z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, z uwzględnieniem dyspozycji art. 41 ust. 1 i ust. 7 ustawy, a w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym ma obowiązek wystawienia informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.