ILPB1/415-182/09-2/TW - Czy podatnik może amortyzować budynek od momentu polecenia wprowadzenia na ewidencję środków trwałych, z przerwą na czas modernizacji, czy może go amortyzować bez przerwy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2007 r. Wnioskodawczyni kupiła dom mieszkalny z przeznaczeniem na działalność gospodarczą, w którym zamierzała także przeprowadzić modernizację. Dom został zgłoszony jako miejsce wykonywania działalności i został wpisany do ewidencji działalności gospodarczej. Przez ponad rok Wnioskodawczyni wykorzystywała go na magazyn swojej firmy. W drugim półroczu 2008 r. po uzyskaniu zgody na przebudowę Wnioskodawczyni rozpoczęła prace modernizacyjne, Jej księgowość obsługuje biuro rachunkowe. Wszystkie dokumenty zostały dostarczone do biura rachunkowego w celu przyjęcia domu na stan środków trwałych i zaksięgowania poniesionych różnych kosztów przed kupnem domu jak i po zakupie oraz naliczenia amortyzacji. Po ponad roku okazało się, że koszty nie zostały zaksięgowane i nie naliczono amortyzacji. Na kupno domu Wnioskodawczyni wzięła kredyt.

Zapłacone odsetki od kredytu stanowią dla Wnioskodawczyni koszt podatkowy. W momencie przystąpienia przez Wnioskodawczynię do modernizacji budynku, zapłacone odsetki dalej będą kosztem podatkowym, bo wiążą się z zakupem domu, a dodatkowe wydatki na modernizację powiększą wartość budynku. Wnioskodawczyni przeprowadza także remont, co będzie Jej kosztem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni może amortyzować budynek od momentu polecenia wprowadzenia na ewidencję środków trwałych w 2007 r. z przerwą na czas modernizacji, czy może go amortyzować bez przerwy.

Czy zapłacone odsetki od kredytu na zakup domu będą stanowić koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, do środków trwałych - dla celów podatkowych i rachunkowości - można zaliczyć jedynie składniki majątkowe, które są kompletne i zdatne do użytkowania.

Według oceny Wnioskodawczyni, dom był zdatny do użytkowania w momencie zakupu i powinien być przyjęty na ewidencję środków trwałych i być amortyzowany.

Odsetki od kredytu stanowią koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:

Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje rodzaju kredytu, od którego spłacane są odsetki. Jednakże należy zaznaczyć, iż to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Natomiast z treści art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wynika, że od ujawnionych środków trwałych nieobjętych dotychczas ewidencją odpisów amortyzacyjnych dokonuje się - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie wprowadziła do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przedmiotowej nieruchomości. Ponadto Wnioskodawczyni na kupno domu wzięła kredyt. Odsetki od kredytu zostały zapłacone przed wprowadzeniem go do ewidencji.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie może amortyzować przedmiotowej nieruchomości od momentu polecenia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, bowiem możliwość taka istnieje - stosownie do treści 22h ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Z kolei odsetki od kredytu naliczone i zapłacone do dnia przekazania środka trwałego do używania zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwiększają wartość początkową tego środka trwałego i poprzez odpisy amortyzacyjne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast odsetki od kredytu naliczone i zapłacone po dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.