ILPB1/415-175/09-2/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, której podstawowy zakres obejmuje całoroczną sprzedaż oraz produkcję filtrów samochodowych.

Wnioskodawca w dniu 27 maja 2004 r. we wspólności majątkowej z żoną nabył prawo wieczystego użytkowania działki o powierzchni 3,07 ha i własność pięciu domków wypoczynkowych o powierzchni 67 m ^2, każdy murowany, jednokondygnacyjny. Budynek WC murowany - jednokondygnacyjny o powierzchni ogólnej 27 m ^2, pawilon sanitarny, murowany jednokondygnacyjny o powierzchni ogólnej 195 m ^2, pawilon kolonijny, murowany dwukondygnacyjny o powierzchni 744 m ^2, pawilon kolonijny drewniany o powierzchni ogólnej 147 m ² 2, budynek mieszkalny drewniany o powierzchni ogólnej 67 m ^2, ambulatorium drewniane o powierzchni ogólnej 69 m ^2, tj. budynki stanowiące odrębną nieruchomość - dla których założona została księga wieczysta - za cenę 589.088,00 zł, która została w całości zapłacona. Dowodem zakupu wymienionej nieruchomości jest postanowienie Sądu z dnia 27 maja 2004 r. o sprzedaży majątku na zlecenie Syndyka Masy Upadłości w sprawie egzekucyjnej prowadzonej przez komornika Sądowego Rewiru i przy Sądzie Rejonowym. w celu osiągnięcia dodatkowych dochodów Wnioskodawca rozszerzył działalność gospodarczą o dodatkowe usługi m.in. w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania oraz usług gastronomicznych. Usługi te są świadczone w sezonie letnim od 2005 r., w nabytym ośrodku.

Na podstawie złożonego przez małżonkę oświadczenia, iż nie prowadzi działalności gospodarczej i wyraża zgodę na wprowadzenie nabytej nieruchomości do majątku firmy Zainteresowany wprowadził w dniu 31 maja 2005 r. nabyty ośrodek do środków trwałych rozszerzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca dla całej nieruchomości przyporządkował nr 109 Klasyfikacji Środków Trwałych. Amortyzację rozpisano na 10 lat - zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 3 i art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za wartość środka trwałego przyjęto cenę nabycia nieruchomości 589.088,00 zł z dnia 27 maja 2004 r., tj. z dnia postanowienia Sądu o sprzedaży majątku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest ustalenie i przyjęcie wartości początkowej nabytego ośrodka, który zgodnie z przepisami podatkowymi będzie podlegać amortyzacji, na podstawie opinii biegłego, sporządzonej na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych, która od wyceny wartości rynkowej nieruchomości budynkowej z gruntem będzie wyodrębniała wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami rekreacyjno-wypoczynkowymi została wprowadzona po upływie roku od dnia jej faktycznego nabycia, a w cenie nabycia nieruchomości zawarta została również wartość wieczystego użytkowania gruntu, należy przyjąć wartość początkową z dnia przyjęcia do użytkowania środka trwałego na podstawie opinii wydanej przez biegłego. Wnioskodawca podaje, że wycena tego typu nieruchomości polega na określeniu wartości rynkowej przedmiotu wyceny (gruntu z budynkami), następnie na wycenie prawa wieczystego użytkowania gruntu, a dopiero później metodą pozostałościową obliczana jest wartość budynków jako całość, która stanowiłaby wartość początkową nabytej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a powołanej ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia. Za cenę nabycia - w rozumieniu art. 22g ust. 3 ww. ustawy - uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 22g ust. 8 ww. ustawy, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dowodem zakupu przedmiotowej nieruchomości jest postanowienie Sądu, w którym podana jest łączna cena nabytego prawa wieczystego użytkowania gruntu i nieruchomości. Ustalenie w tym przypadku wartości początkowej środka trwałego - nieruchomości, o której mowa we wniosku, możliwe jest tylko na zasadach określonych w powołanym art. 22g ust. 8 ww. ustawy.

Wartość początkowa środków trwałych nie może być zatem ustalona na podstawie art. 22g ust. 9 ustawy, zgodnie z którym jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w art. 22g ust. 4 ustawy, wartość początkową ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w art. 22g ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika. Treść art. 22g ust. 9 ww. ustawy dotyczy bowiem wyłącznie sytuacji, w której środek trwały został wytworzony przez podatnika. Nie może być stosowany w przypadku ustalenia wartości początkowej środka trwałego nabytego w drodze kupna.

Niemniej jednak zauważyć należy, że przy dokonywaniu przez podatnika własnej wyceny wartości początkowej środka trwałego zgodnie z art. 22g ust. 8 ustawy, dopuszczalne jest skorzystanie m.in. z pomocy osób posiadających wiedzę fachową w tym zakresie, w tym biegłych. Należy mieć przy tym na uwadze, że art. 22g ust. 16 ustawy stanowi, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2,8,9,14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.