ILPB1/415-17/11-3/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2010 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 8 marca 2011 r., znak ILPP2/443-28/11-2/AD, ILPB1/415-17/11-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem rozpatrzenia podania jedynie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 marca 2011 r., do dnia wydania nin. interpretacji wniosek nie został uzupełniony.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 października 2001 r. Od kilku lat ponad 90% przychodów Wnioskodawczyni pochodzi z tłumaczeń w ramach języka włoskiego, ostatnio także z udzielanych lekcji. Zainteresowana posiada wyższe wykształcenie politechniczne (inż. biotechnologii i mgr technologii ochrony środowiska), uzyskała również certyfikat uniwersytetu potwierdzający znajomość języka włoskiego na najwyższym poziomie - CILS 4. Wnioskodawczyni chciałaby pogłębić swoją wiedzę lingwistyczną, zarówno dla lepszego wykonywania tłumaczeń w szerszym zakresie jak i w lektoracie. W tym celu powinna odbyć studia albo podyplomowe albo doktoranckie tzw. z wolnej stopy. Koszt jednych i drugich wynosi obecnie około piętnasty tysięcy złotych, prowadzone są przez uniwersytet.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawczyni może wliczyć koszty studiów podyplomowych lub doktoranckich z filologii włoskiej do kosztów uzyskania przychodu

Zdaniem Wnioskodawczyni, zdobycie dodatkowej poważnej wiedzy w materii będącej podstawą Jej źródła utrzymania umożliwi Zainteresowanej podniesienie kwalifikacji i konkurencyjności. W związku z tym koszty poniesione na kształcenie są bezpośrednio związane z osiągnięciem przychodu pod względem podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Dla potrzeb podatkowych ważne jest, że koszt podatkowy musi być poniesiony w określonym celu, zatem podatnik winien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą wydatki muszą być związane z wykonywaną działalnością gospodarczą, poniesione w celu uzyskania przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w przepisach art. 23 ust. 1 wyżej powołanej ustawy.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również, zaistnienie związku przyczynowo - skutkowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Do stwierdzenia czy poniesiona opłata za studia może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,

* czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Jeżeli ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji wpływ na powstanie lub zwiększenie, obecnie lub w przyszłości przychodu, to wydatki na ten cel mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza ponieść wydatki na podnoszenie kwalifikacji poprzez studia z filologii włoskiej. Pozwoli to Zainteresowanej na dalsze prowadzenie działalności oraz będzie podstawą do podniesienia zakresu i jakości świadczonych usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że pomiędzy tematyką podjętych studiów, a rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej istnieje związek pozwalający zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów tejże działalności.

Reasumując, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki poniesione na studia z filologii włoskiej.

Informuje się, że wniosek w przedmiocie podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.