ILPB1/415-165/09-2/AG - Czy amortyzacja środków i urządzeń sfinansowanych z dotacji z Urzędu Pracy jest kosztem podatkowym oraz czy dokonane zakupy do wartości 3500 zł są kosztem?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 4 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna - otrzymuje dotację z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Z otrzymanej dotacji ma kupić środki trwałe i urządzenia. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zdaniem Wnioskodawcy - nie ma przychodu podatkowego.

Umowa z Urzędem Pracy podpisana jest na rok. Po roku istnieje możliwość zamknięcia działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy amortyzacja tych środków i urządzeń sfinansowanych z dotacji z Urzędu Pracy jest kosztem podatkowym oraz, czy dokonane zakupy do wartości 3.500 zł są kosztem.

Czy po roku można te zakupione środki zaewidencjonować w firmie na dowodzie przekazania i amortyzować.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawa do zaliczenia w koszty podatkowe amortyzacji oraz innych wydatków, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a. Skoro nie ma przychodu, to nie ma również kosztu podatkowego.

Wnioskodawca uważa, że po roku, gdy skończy się umowa z Urzędem Pracy, ma możliwość wprowadzenia środków do ewidencji działalności na dokumencie wprowadzenia środków trwałych i amortyzować podatkowo, ponieważ dotację otrzymał jako osoba prywatna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Kosztem uzyskania przychodów są natomiast, zgodnie art. 22 ust. 8 powołanej ustawy, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Odpisy z tytułu zużycia środków trwałych zakupionych ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej jednak w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Od ogólnej zasady amortyzacji środków trwałych ustawodawca przewidział dwa wyjątki dotyczące składników majątku, spełniających kryteria przynależne środkom trwałym, których wartość początkowa (cena nabycia) nie przekracza, bądź jest równa kwocie 3.500 zł:

Należy jednak zauważyć, iż na podstawie § 4 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) składniki majątku o wartości przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł. i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna otrzymał dotację z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Z otrzymanej dotacji ma kupić środki trwałe i urządzenia. Umowa z Urzędem Pracy podpisana jest na rok. Po roku istnieje możliwość zamknięcia działalności.

Reasumując, biorąc powyższe pod uwagę oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, iż otrzymane z Urzędu Pracy jednorazowe środki w formie dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej są objęte zwolnieniem przedmiotowym, a zatem nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej. Wydatki na nabycie urządzeń, niebędących środkami trwałymi, sfinansowane ze środków otrzymanych Urzędu Pracy mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca zaliczy przedmiotowe urządzenia do środków trwałych winien, bez względu na źródło finansowania, ująć je w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednakże podkreślić należy, iż odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych, których zakup został sfinansowany z otrzymanych środków nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, ani w chwili obecnej ani po upływie roku.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.