ILPB1/415-1474/10-4/IM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1474/10-4/IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu 24 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 3 i 7 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów oraz w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 lutego 2011 r., znak ILPB1/415-1474/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 2 marca 2011 r., a w dniach 3 i 7 marca 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną ma być wspólnikiem spółki komandytowej. W bieżącym roku (2010 r.) zawarto umowę spółki komandytowej, z której wynika, iż oprócz Wnioskodawcy do spółki przystąpią także inni wspólnicy. Jako komplementariusz przystąpi spółka z o.o., wnosząc do spółki komandytowej jako wkład niepieniężny zarejestrowany w urzędzie patentowym znak towarowy, w zamian za prawo do partycypowania w zysku spółki komandytowej. Umowa spółki komandytowej w zakresie wniesienia wkładu komplementariusza - została zawarta w bieżącym roku w formie aktu notarialnego. Wnioski w sprawie rejestracji spółki komandytowej zostały już złożone w sądzie rejestrowym. Do dnia złożenia niniejszego wniosku, nie otrzymano jednak postanowienia sądu rejestrowego w sprawie rejestracji spółki komandytowej. Przedmiotem aportu jest zarejestrowany znak towarowy. Wartość znaku towarowego zostanie zaewidencjonowana przez spółkę komandytową jako wartości niematerialne i prawne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie opodatkowania przychodów.

Czy w przedstawionej powyżej sytuacji, w związku z transakcją wniesienia przez spółkę kapitałową wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej oraz nabyciem przez tę spółkę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm., dalej: p.d.o.f.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Nie sposób więc na podstawie niniejszego przepisu wywieść istnienie przychodu z udziału w spółce osobowej u wspólnika takiej spółki z tytułu wniesienia aportu przez innego wspólnika.

Z kolei zgodnie z ust. 2 wskazanego powyżej artykułu, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, a także ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Spółka komandytowa jako spółka osobowa prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej, nie jest więc podatnikiem podatku dochodowego, oznacza to, że wszelkie konsekwencje podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki komandytowej należy rozpatrywać wyłącznie na poziomie jej wspólników (tj. podatników podatku dochodowego), a więc w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - na poziomie Wnioskodawcy jako wspólnika spółki osobowej (tj. podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano pobaw podatku.

Opodatkowaniu zatem podlega generalnie nadwyżka przychodu nad kosztami ich uzyskania. Przychodem natomiast są w myśl art. 11 ustawy o p.d.o.f. "otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń". Na podstawie analizy brzmienia tego przepisu nie sposób twierdzić, iż wniesienie wkładu niepieniężnego przez jednego wspólnika do osobowej spółki prawa handlowego prowadzi do powstania przychodu u innego wspólnika będącego osobą fizyczną (tj. u Wnioskodawcy). Brak jest bowiem wówczas jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego po stronie wspólnika spółki osobowej. Nie sposób tym bardziej stwierdzić, że doszło do otrzymania przez tego wspólnika pieniędzy lub wartości pieniężnych w związku z wniesieniem aportu do spółki osobowej przez innego wspólnika tej spółki.

Fakt braku istnienia przysporzenia majątkowego i tym samym przychodu potwierdza także interpretacja przepisu art. 28 w związku z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94. poz. 1037 z późn. zm.), zgodnie z którym majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. W konsekwencji powyższej regulacji należy zauważyć, że majątek spółki komandytowej (jako spółki osobowej) w trakcie jej trwania stanowi majątek odrębny od majątku osobistego każdego ze wspólników tej spółki. Każdy ze wspólników spółki posiada jedynie udział w majątku spółki, stanowiącym przedmiot współwłasności łącznej wszystkich wspólników spółki komandytowej. W konsekwencji, wniesienie do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego przez jednego ze wspólników tej spółki nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie pozostałych wspólników tej spółki, a tym samym nie skutkuje powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 marca 2008 r. (sygn. akt: IBPB3/423-244/08/SD).

Reasumując, wniesienie przez spółkę z o.o. przedmiotowego aportu do spółki komandytowej nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy wniesienie przez spółkę z o.o. do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego oraz nabycie przez tę spółkę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy - jako wspólnika niewnoszącego przedmiotowego aportu do spółki komandytowej - przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Spółka osobowa, a do tej kategorii spółek zalicza się m.in. spółka komandytowa - art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) - stanowi odrębną od wspólników strukturę pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne. Spółki osobowe są podmiotami prawa, a więc mają zdolność prawną, co oznacza, że mogą w pełnym zakresie uczestniczyć w obrocie gospodarczym, być podmiotami stosunków prawnych. Wynika to m.in. z art. 8 ww. ustawy, który stanowi, iż spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Należy także wskazać na treść art. 28 Kodeksu spółek handlowych, według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 3 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 Kodeksu spółek handlowych, w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Zatem wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu, na spółkę. Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych, wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonego w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa.

Dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takich spółek. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż inny wspólnik (spółka kapitałowa) wniósł aportem do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci znaku towarowego.

Wniesienie do spółki osobowej przez spółkę kapitałową znaku towarowego stanowi zwiększenie majątku spółki, lecz w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) nie generuje przychodu u Zainteresowanego - wspólnika tej spółki.

W szczególności zaznaczyć należy, iż ww. czynność prawna nie powoduje powstania przychodu o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z działalności gospodarczej uważa się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2 - 2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 cyt. ustawy.

Przytoczony wyżej przepis nie dotyczy czynności wniesienia wkładu do spółki osobowej, bowiem wartość wnoszonego wkładu nigdy nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników spółki. Celem powstania i funkcjonowania spółki jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, a wspólnik może w tym celu wnieść wkład do spółki.

Zatem czynność wniesienia wkładu wynika z samej istoty tworzenia i funkcjonowania takiej spółki. Tym samym brak jest podstaw do kwalifikacji tego typu zdarzenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w związku z transakcją wniesienia przez innego wspólnika wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż czynność ta nie generuje przychodu u Zainteresowanego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego został rozstrzygnięty w dniu 24 marca 2011 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1474/10-5/IM.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl