ILPB1/415-1453/14-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 24 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka (Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka wykupiła w firmie ubezpieczeniowej Polisę Ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej Członków Władz Spółek (dalej: "Polisa"). Zgodnie z treścią Polisy ubezpieczającym jest Spółka, a ubezpieczonym Osoby Ubezpieczone, Ubezpieczone Spółki oraz inne osoby wskazane w ogólnych warunkach. Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia Osobą Ubezpieczoną jest dowolna osoba fizyczna, która była, jest lub podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

Polisa ani żadne inne dokumenty z nią związane nie określają wysokości składki przypadającej wprost na jedną osobę, objętą ubezpieczeniem, tzn. wysokość składki płaconej przez Spółkę z góry za dany rok, nie jest kalkulowana jako iloczyn liczby osób objętych ubezpieczeniem i wysokości składki.

Identyfikacja indywidualnych Osób Ubezpieczonych dokonywana jest przez Ubezpieczyciela dopiero w przypadku wniesienia roszczenia lub wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego. Ponadto Spółka nie jest zobowiązana do przekazywania Ubezpieczycielowi listy osób objętych ubezpieczeniem, np. imiennego wykazu pracowników, czy też składu osobowego organów Spółki (obecni i przyszli członkowie zarządu pełnią swe funkcje na podstawie umowo pracę), gdyż fakt ten nie ma w ogóle wpływu na wysokość składki płaconej przez Spółkę na początku okresu obowiązywania ochrony ubezpieczeniowej.

Po zakończeniu okresu obowiązywania Polisy, Spółka zamierza wykupywać kolejne polisy ubezpieczeniowe na następne lata podatkowe, obejmujące swym zakresem te same lub zbliżone do Polisy kategorie zdarzeń oraz krąg osób ubezpieczonych.

Spółka zatrudnia członków zarządu na podstawie umowy o pracę i z tego tytułu wypłaca pracownikom należne wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka jest obowiązana do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów związanych z objęciem ubezpieczeniem wskazanym w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego członków zarządu będących jej pracownikami.

2. Jeżeli po stronie pracowników powstanie przychód w związku z opłaceniem składki ubezpieczeniowej w jaki sposób Spółka powinna w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego ustalić wartości tego przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, poniesione przez Spółkę koszty opłacenia składki na ubezpieczenie wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie stanowią przychodu podatkowego dla osób ubezpieczonych, tj. członków zarządu Spółki, z którymi zawarła ona umowę o pracę. W konsekwencji, Spółka nie pełni funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i nie jest zobowiązana do obliczenia i poboru zaliczek na tenże podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, w związku z faktem, iż w analizowanej sytuacji nie powstanie po stronie pracowników Spółki przychód, Spółka nie jest zobowiązana do ustalania jego wartości.

W świetle art. 31 udpof osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, określane jako "zakłady pracy", są obowiązane, jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Jednocześnie zgodnie z przepisami art. 11 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Nadto w treści przepisu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. ustawodawca wskazał, iż przychód podatkowy stanowią "wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń." Jednocześnie w odniesieniu do nieodpłatnych świadczeń ustawodawca w przepisach u.p.d.o.f. zawarł zamknięty katalog sposobów ustalania wartości tego typu przychodów.

W świetle treści art. 11 ust. 2a udpof wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zdaniem Wnioskodawcy aby wartość nieodpłatnego świadczenia stanowiła przychód osób objętych Polisą, spełnione muszą zostać następujące warunki:

Zdaniem Spółki, jak długo nie zostanie potwierdzony fakt otrzymania świadczenia lub nie zostanie zidentyfikowana osoba podatnika oraz nie zostanie określona konkretna pieniężna wartość świadczenia otrzymanego, tak długo nie można mówić o powstaniu przychodu dla osób objętych ochroną ubezpieczeniową wynikającą z Polisy.

Ad.1) Warunek faktycznego otrzymania lub postawienia świadczenia do dyspozycji.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014.121 t.j., dalej: "k.c") przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę (art. 805 § 1 k.c.). Nadto ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek; ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia (art. 808 § 1 k.c.). Roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu (art. 808 § 2 k.c.). Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczycie! zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (art. 822 § 1 k.c.). Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (art. 822 § 2 k.c.). Na gruncie ww. przepisów samo zawarcie przez Spółkę umowy ubezpieczenia nie powoduje automatycznie obowiązku wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela. Fakt ten uzależniony jest bowiem od wystąpienia konkretnego zdarzenia, którego skutki są objęte przedmiotową ochroną ubezpieczeniową oraz od niespełnienia warunków wyłączających wypłatę odszkodowania przez ubezpieczyciela. W konsekwencji, nie jest spełniony warunek faktycznego (rzeczywistego) otrzymania lub postawienia do dyspozycji świadczenia.

Ubezpieczenie, ponadto nie dotyczy osoby, lecz szkody wyrządzonej przez osobę działającą w imieniu i na rzecz Spółki. W ramach Polisy nie jest możliwe wypłacenie odszkodowania przez firmę "A" osobie ubezpieczonej (członkowi zarządu, pracownikowi, prokurentowi Spółki), gdyż nie jest ona "osobą trzecią" na gruncie ww. przepisów (faktycznym beneficjentem jest poszkodowany). W analizowanej sprawie roszczenie o zapłatę zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu (Spółce).

Ad. 2) Możliwość przypisania otrzymanego lub postawionego do dyspozycji przychodu do konkretnego podatnika.

W zawartej przez Spółkę umowie ubezpieczenia krąg ubezpieczonych jest otwarty i należą do niego m.in. podmioty, które w trakcie obowiązywania Polisy staną się podmiotami zależnymi wobec Spółki, a także pracownicy, członkowie organów, prokurenci, małżonkowie członków organów lub pracowników, którzy działają na rzecz i w imieniu Spółki. Jest to zatem grono potencjalnych ubezpieczonych w okresie obowiązywania Polisy, które może podlegać zmianom osobowym i liczbowym.

Ubezpieczyciel nie otrzymał ani też nie wymaga od Spółki przekazania imiennego wykazu osób objętych ubezpieczaniem, gdyż liczba ubezpieczonych nie jest czynnikiem wpływającym na wysokość ubezpieczenia, czy też wysokość zryczałtowanej składki. Z perspektywy Spółki natomiast bez znaczenia jest fakt, kto konkretnie jest objęty Polisą, istotna jest bowiem ochrona jej własnych interesów poprzez zabezpieczenie się przed szkodami, wywołanymi działaniem osób pełniących w Spółce konkretne funkcje, tj. osób występujących na rzecz i w imieniu Spółki w relacjach z osobami trzecimi. W konsekwencji, w chwili zawarcia Polisy oraz płatności składki z góry za dany rok Spółka nie ma możliwości dokładnego zidentyfikowania osób objętych ubezpieczeniem w całym okresie obowiązywania Polisy i tym samym określenia rzeczywistej wysokości składki przypadającej na każdą osobę z potencjalnego grona ubezpieczonych. Możliwość taka zaistnieje dopiero w momencie, gdy zajdzie zdarzenie objęte ochroną ubezpieczeniową. Jedynie wtedy Spółka będzie w stanie wskazać konkretną osobę, która skorzysta z Polisy, wysokość składki przypadającej na daną kategorię zdarzenia oraz przez jaki okres dana osoba była objęta ochroną ubezpieczeniową.

W przypadku, gdyby Spółka już w momencie podpisywania Polisy i płatności zryczałtowanej składki określiła najbardziej prawdopodobny, przewidywany przez nią krąg osób objętych ubezpieczeniem, w trakcie okresu obowiązywania Polisy może się okazać, że część z tychże osób faktycznie nie uzyska ochrony ubezpieczeniowej (np. ze względu na zastosowanie warunków wyłączających ochronę ubezpieczeniową; pomimo zaistnienia zdarzenia objętego Polisą; rozwiązanie współpracy ze Spółką; zmiana stanowiska, funkcji; zawarcie przez Spółkę umowy o pracę z nowymi osobami).

Na moment płatności zryczałtowanej składki Spółka nie jest też w stanie ustalić osób, których dotyczy ryzyko roszczeń, a także ocenić, przez jaki okres dana osoba będzie objęta ochroną ubezpieczeniową i czy ubezpieczyciel w danym przypadku nie zastosuje warunków wyłączających ochronę ubezpieczeniową.

W ocenie Spółki, o ile jest możliwe ustalenie kręgu osób ubezpieczonych na dzień zapłaty zryczałtowanej składki za dany rok, o tyle nie da się ustalić osób, które w tym okresie będą objęte Polisą, przez co nie da się przypisać rzeczywistego przychodu konkretnej osobie.

W uzupełnieniu warto również dodać, że w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. w odniesieniu do przepisów u.p.d.o.f. Trybunał Konstytucyjny, sygn. akt K 7/13 stwierdził, iż przepisy wskazujące na powstanie po stronie pracownika przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń mogą zostać uznane za zgodne z Konstytucją jeżeli będą rozumiane w ten sposób, że "inne nieodpłatne świadczenie" oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika.

Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że członkowie organów Spółki, pracownicy i inne osoby objęte ochroną ubezpieczeniową, wynikającą z Polisy, nie uzyskują przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z objęciem ich Polisą i zapłatą zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej przez Spółkę.

W konsekwencji, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w odniesieniu do pracowników będących członkami zarządu Wnioskodawcy w związku z zapłatą zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej.

Stanowisko zaprezentowane w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej znajduje potwierdzenie m.in. w:

Zatem w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (ewentualnie w załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że w rozpatrywanej sprawie koszt związany z wykupieniem polisy odpowiedzialności cywilnej nie stanowi dla członków organów Spółki przychodu - w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych."

"W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż o ile skład osobowy członków władz Spółki, członków rady nadzorczej, prokurentów, pracowników Spółki wykonujący funkcje zarządcze możliwy będzie do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisania przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, tym samym nie można ustalić danych ich współmałżonków, czy też partnerów. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

Zatem, składka opłacona przez Spółkę z tytułu zawarcia ww. ubezpieczenia nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich osób, które uzyskały status osoby ubezpieczonej ani w momencie zapłaty składki ani w momencie wypłaty ewentualnego odszkodowania. Przy czym, nie ma znaczenia czy ww. osoby miały status osoby ubezpieczonej w dacie zapłaty składki czy uzyskały ten status w późniejszym czasie. Tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek obliczenia i poboru podatku."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W tym miejscu wskazać należy, że od dnia 1 stycznia 2015 r. art. 11 ust. 1 ww. ustawy otrzymał brzmienie następującej treści: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatne świadczenie" obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze ustawy - Kodeks cywilny - ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, członka rady nadzorczej, pracownika wykonującego funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje - co do zasady - powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W świetle informacji przedstawionych we wniosku uznać jednak należy, że ubezpieczonym od odpowiedzialności cywilnej będzie nieograniczony krąg osób. Tym samym, w tejże sytuacji, nie będzie możliwym zidentyfikowanie kręgu osób objętych ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej. Objęcie ubezpieczeniem grupy osób, niemożliwej do zidentyfikowania, stanowi natomiast okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że wartość zapłaconej przez Wnioskodawcę składki ubezpieczeniowej nie stanowi dla osób objętych zakresem ubezpieczenia, zdefiniowanych w opisie sprawy, przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że Spółka nie jest obowiązana do pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ponoszenia kosztów związanych z objęciem ubezpieczeniem wskazanym w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego członków zarządu będących jej pracownikami.

Z uwagi na powyższe odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.