ILPB1/415-1429/14-5/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 16 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 31 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki,

* możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 marca 2015 r. znak ILPB1/415-1429/14-2/AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 marca 2015 r., natomiast w dniu 31 marca 2015 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 27 marca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w postaci szkoły tańca. Jest czynnym podatnikiem VAT. Podatnik w sierpniu 2014 r. zawarł umowę pożyczki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013. Pożyczka ta nie jest dofinansowaniem. Jest to pożyczka zwrotna, preferencyjnie opodatkowana. Pożyczka ta jest pożyczką celową. Podatnik otrzymał również zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis. Pożyczka zostanie przeznaczona na zamontowanie klimatyzacji w salach tanecznych, zakup wyposażenia w postaci stolików, krzeseł, telewizora, sprzętu muzycznego, mat do Judo, remontu łazienki i prysznica.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że lokal w którym będą przeprowadzane prace remontowo-inwestycyjne nie jest własnością Wnioskodawcy. Lokal ten jest podnajmowany na podstawie umowy najmu z właścicielem budynku.

Z kolei wymienione we wniosku prace remontowo-inwestycyjne będą poniesione w lokalach, które zostały już oddane do użytkowania. Jednak z powodu przeprowadzonych prac remontowo-inwestycyjnych większa część pomieszczeń w tym czasie będzie wyłączona z użytkowania.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wydatki remontowo-inwestycyjne będą miały charakter modernizacji, a klimatyzacja będzie traktowana jako część składowa budynku. Klimatyzacji nie będzie można zdemontować bez jej uszkodzenia. Pozostałe wydatki podniosą standard użytkowania sal oraz łazienki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie możliwości amortyzacji składników majątku zakupionych ze środków zwrotnej pożyczki.

Czy wydatki sfinansowane kwotą otrzymaną z pożyczki o wartości powyżej 3.500 zł, stanowiące środki trwałe lub ulepszenie w obcym środku trwałym, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w postaci amortyzacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywalnym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. W ust. 2 tego artykułu można przeczytać, że amortyzacji ulegają także, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Podatnik za fundusze otrzymane z pożyczki udzielonej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa na lata 2007-2013, zamierza dokonać inwestycji w postaci montażu klimatyzacji w salach tanecznych oraz remontu łazienek, co będzie stanowiło inwestycję w obcym środku trwałym. Podatnik zamierza także dokonać zakupu wyposażenia w większości powyżej 3.500 zł co będzie stanowiło środki trwałe.

Do środków trwałych zaliczone będą zakupy związane ze sprzętem muzycznym i audiowizualnym, stolikami i krzesłami do prowadzonego mini-baru. Otrzymana pożyczka nie stanowi dotacji tylko zwrotną pożyczkę, która jest preferencyjnie opodatkowana. W związku z tym, podatnik uważa, że poniesione wydatki z wyżej wymienionymi inwestycjami będą podlegały amortyzacji zgodnie z art. 22a ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

#8722; o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22a ust. 2 pkt 1-3 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

Przepisy prawa podatkowego nie definiują wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, ale definiują pojęcie inwestycji. Zgodnie z art. 5a pkt 1 ww. ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości".

Środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego - art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości.

Biorąc pod uwagę te definicje można stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego. Podejmując inwestycję w obcym środku trwałym podatnik powinien dysponować zezwoleniem uzyskanym od właściciela ulepszanego środka trwałego.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym (w tym związane z jego adaptacją dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej), podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tej inwestycji.

Zgodnie z treścią art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl art. 22g ust. 17 powołanej ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Stosownie natomiast do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zatem, należy zauważyć, że wydatki remontowo-inwestycyjne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne, jeżeli nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, o czym stanowi ww. art. 23 ust. 1 pkt 45 powołanej ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał pożyczkę zwrotną, opodatkowaną na preferencyjnych zasadach. Środki te nie są dofinansowaniem. Pożyczka zostanie przeznaczona na zamontowanie klimatyzacji w salach tanecznych, zakup wyposażenia w postaci stolików, krzeseł, telewizora, sprzętu muzycznego, mat do Judo, remontu łazienki i prysznica. Lokal w którym będą przeprowadzane prace remontowo-inwestycyjne nie jest własnością Wnioskodawcy. Lokal ten jest podnajmowany na podstawie umowy najmu z właścicielem budynku. Wymienione we wniosku prace remontowo-inwestycyjne będą poniesione w lokalach, które zostały już oddane do użytkowania. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wydatki remontowo-inwestycyjne będą miały charakter modernizacji, a klimatyzacja będzie traktowana jako część składowa budynku. Pozostałe wydatki podniosą standard użytkowania sal oraz łazienki.

Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie powołał się na treść art. 22a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym należy przyjąć, że składniki majątku o wartości powyżej 3.500 zł, o których mowa we wniosku, stanowiące odrębne środki trwałe podlegają amortyzacji w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei wydatki poniesione w związku z przeprowadzonymi przez Wnioskodawcę pracami remontowo-inwestycyjnymi, związanymi z dostosowaniem lokalu, niestanowiącego Jego własności, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym, w myśl art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów w dniu 16 marca 2015 r., został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1429/14-3/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.