ILPB1/415-14/10-2/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2009 r. (data wpływu 31 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, w sytuacji przejęcia kosztów uczestnictwa pracowników w programie motywacyjnym poniesionych po zawarciu porozumienia - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, w sytuacji przejęcia kosztów uczestnictwa pracowników w programie motywacyjnym poniesionych po zawarciu porozumienia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej x (której ostatecznym udziałowcem jest Y), w ramach której działa Z. w 2008 r. z uruchomiło pracowniczy program motywacyjny określany angielską nazwą XXX Plan 2008 (dalej: Plan), skierowany do kluczowych pracowników jej spółek zależnych, w tym również do pracowników Zainteresowanego. Program został uruchomiony poza Wnioskodawcą, niezależnie od jej decyzji/wyboru.

Zainicjowany program ma na celu stworzenie mechanizmów motywujących kluczowych pracowników Grupy do wykonywania ich obowiązków w ramach spółek należących do z z najwyższą możliwą starannością, przez co przyczyniają się oni do zwiększenia wartości akcji Z.

Plan stanowi program wynagradzania, który polega na przyznawaniu pracownikom prawa do premii z tytułu wzrostu wartości akcji Z. Pracownicy, w momencie przystąpienia do planu, otrzymują określoną liczbę "wirtualnych" akcji z o wartości wynikającej z wyceny rynkowej Spółki. Jednocześnie, przyznane zostaje im prawo nabycia w przyszłości określonej liczby akcji (lub ekwiwalentu pieniężnego za te akcje) spółki Y, za kwotę pieniężną odpowiadającą różnicy pomiędzy wartością akcji z z dnia realizacji prawa, a wartością tych akcji, obowiązującą w dniu przyznania prawa (i "wirtualnych" akcji Z).

Adresatami programu są pracownicy wyższego szczebla (głównie kadry zarządzającej) zatrudnieni w spółkach zależnych Z, w tym również pracownicy Wnioskodawcy. Uczestników programu wybiera specjalna komisja składająca się z członków zarządu z (administratora programu) lub d (spółki holdingowej, do której należy Z). Wskazana komisja samodzielnie decyduje o przyznaniu prawa do otrzymania prawa do wzrostu wartości akcji wybranym pracownikom Spółek zależnych oraz o ilości praw, które w przyszłości będą mogli zrealizować.

Zgodnie z regulaminem programu Plan, prawa przyznane w ramach programu są niezbywalne i mogą zostać zrealizowane wyłącznie przez uczestników programu po upływie następujących okresów:

* po roku od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 2 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 3 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 4 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw,

* po upływie 5 lat od dnia przyznania praw - maksymalnie 1/5 wartości przyznanych praw lub alternatywnie całość przyznanych niezrealizowanych praw (jeśli nie były realizowane okresowo przez pracowników).

Po upływie ww. okresów restrykcyjnych pracownicy objęci planem nabywają prawo do otrzymania części (lub całości) akcji y lub kwoty stanowiącej równowartość tych akcji (przy czym liczba akcji określana jest według ich aktualnej ceny rynkowej, od wartości wzrostu ceny akcji z od daty ich przyznania). Co do zasady, na życzenie pracownika uczestniczącego w Plan, Administrator programu (tekst jedn. Z) dokonuje zbycia nabytych przez niego akcji, w wyniku czego pracownik efektywnie otrzymuje na prywatne konto (w gotówce) różnicę pomiędzy ceną rynkową akcji z z dnia realizacji praw, a wartością z dnia przyznania praw, ustalona według zasad określonych w planie.

Z pełni też funkcję administratora Plan i w ramach swoich obowiązków:

* finansuje koszty związane z uczestnictwem pracowników spółek zależnych w Plan, (w szczególności koszty nabycia akcji i obsługi programu),

* nabywa oraz zbywa na giełdzie przysługujące pracownikom, objętym Plan, akcje Y, w zależności od zapotrzebowania tych pracowników (w tym zakresie z korzysta z usług biura maklerskiego),

* wykonuje czynności administracyjno - prawne związane z obsługą Plan,

* wypłaca kwoty stanowiące równowartość przyznanych akcji bezpośrednio na prywatne rachunki bankowe pracowników objętych Plan.

W 2009 r. w wyniku realizacji praw przyznanych w ramach Plan w roku 2008, wybrani pracownicy Wnioskodawcy uzyskali po raz pierwszy prawo do otrzymania ekwiwalentu pieniężnego, odpowiadającego wzrostowi wartości akcji, za część przyznanych im "warunkowych" akcji. w związku z powyższym Z, jako administrator programu, dokonało na ich rzecz wypłat przedmiotowych ekwiwalentów, w całości ponosząc związane z tym koszty.

Ze względu na fakt, że niezależnie od korzyści uzyskiwanych przez Grupę z przyznania pracownikom Zainteresowanego praw w ramach Plan, Wnioskodawca uzyskuje wymierne korzyści z funkcjonowania programu motywacyjnego (związanie ze sobą strategicznych pracowników w perspektywie czasowej, jak i wzrost motywacji do pracy), Wnioskodawca rozważa przejęcie ekonomicznego ciężaru kosztów uczestnictwa swoich pracowników w Plan. w tym celu Zainteresowany planuje zawrzeć z Z porozumienie o przejęciu kosztów. Porozumienie może też przewidywać zlecenie przez Spółkę z realizacji innych form działań motywacyjnych (np. szkoleń) dla wybranych pracowników.

Zgodnie z założeniami, z treści porozumienia będzie wynikać, że z nadal będzie dokonywać wypłat ekwiwalentów za zrealizowane prawa do akcji bezpośrednio na rzecz pracowników Wnioskodawcy (tekst jedn. na wskazane przez nich rachunki bankowe), jednakże poniesione w związku z tym wydatki (w szczególności na wykup akcji i obsługę programu) będą refakturowane na Zainteresowanego po doliczeniu marży Z.

Wnioskodawca rozważa zawarcie porozumienia w jednym z dwóch wariantów:

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że nie ma wpływu na decyzję Grupy, którzy z jej pracowników uzyskają świadczenia wynikające z udziału w programie oraz jaka będzie wysokość tych świadczeń.

Po zawarciu porozumienia Zainteresowany będzie też miał możliwość sugerowania nazwisk pracowników, którzy mieliby zostać objęci programem, jednak decyzję w tym zakresie każdorazowo podejmie komisja określona w Plan. Jednocześnie w wyniku zawarcia rozważanego porozumienia Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do ewentualnego odrzucenia "refinansowania przez nią" kosztów uczestnictwa konkretnego pracownika objętego programem jeśli, w jej opinii z tytułu finansowania jego udziału, nie uzyska żadnych korzyści.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca nadal nie będzie widzieć, jakie kwoty są wypłacane danemu pracownikowi. Jednakże na podstawie otrzymanego od z zestawienia, Zainteresowany pozna nazwiska pracowników objętych dotychczas programem oraz otrzyma informację o ilości przyznanych praw. Ponadto, Wnioskodawca będzie uzyskiwać informacje o nazwiskach pracowników, na których rzecz dokonano wypłat w danym terminie i znajdzie się w posiadaniu informacji o łącznej wartości tych wypłat za dany okres.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pierwsze z wyżej przedstawionych pytań, natomiast w zakresie odpowiedzi na drugie pytanie w dniu 26 marca 2010 r. wydano interpretację indywidualną numer ILPB1/415-14/10-3/AGr.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zawarciu ww. porozumienia świadczenia otrzymywane przez pracowników Wnioskodawcy w ramach zorganizowanego przez Grupę programu motywacyjnego nie będą stanowić dla nich przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji czego na Zainteresowanym nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisów Kodeksu pracy (art. 22) wynika, że podstawowym elementem każdego stosunku pracy jest podległość służbowa pracownika względem pracodawcy, a wynagrodzenie z tytułu stosunku pracy pracownik uzyskuje w następstwie wypełniania obowiązków zleconych mu przez pracodawcę.

Tymczasem, jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu na kształt programu motywacyjnego dla pracowników (Plan) wdrożonego przez Z. Zainteresowany nie podejmuje również decyzji o tym, którzy z jej pracowników uzyskają świadczenia wynikające z udziału w programie oraz jaka będzie wysokość tych świadczeń. w przypadku nie wywiązania się przez Administratora z obowiązków wynikających z Plan ewentualne roszczenia pracownicy Wnioskodawcy mogą kierować wyłącznie do Administratora Programu, a nie do Wnioskodawcy. Stan ten nie zmieni się po zawarciu porozumienia z Z.

Mając zatem na uwadze, że w związku z uczestnictwem pracowników Zainteresowanego w Plan pomiędzy nimi a Wnioskodawcą nie występuje (i nie będzie występować po podpisaniu porozumienia) ani podległość, ani zależność służbowa, tzn. żadnej ze stron względem drugiej nie przysługują wzajemne roszczenia z tego tytułu, należy uznać, że przychody osiągane przez pracowników w związku z udziałem w Plan nie mogą i nie będą mogły (również po podpisaniu porozumienia pomiędzy Wnioskodawcą a Z) być kwalifikowane jako przychody z łączącego Strony stosunku pracy, co jednocześnie przesądza o fakcie, że Wnioskodawca nie będzie pełnić funkcji płatnika podatku dochodowego.

Zdaniem Zainteresowanego takie przychody, jako przychody uzyskiwane od podmiotu trzeciego, z którym pracowników nie łączy stosunek pracy, będą stanowić tzw. przychody z innych źródeł, które pracownicy powinni rozliczyć samodzielnie w zeznaniu rocznym. Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodzin w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, że jest to tylko wyliczenie przykładowe i przychodami z innych źródeł są jeszcze inne przychody nie wymienione wprost w tym przepisie. w niniejszym przypadku będą to przychody pracowników Wnioskodawcy wynikające z otrzymania świadczeń w ramach programu motywacyjnego Plan, administrowanego przez Z.

Za przyjęciem powyższego poglądu dodatkowo przemawia fakt, że ekwiwalenty pieniężne z tytułu nabytych w ramach programu "warunkowych" akcji są przelewane bezpośrednio z rachunku bankowego administratora programu (Z) na prywatne rachunki pracowników. Ten sposób wypłaty nie ulegnie zmianie w przypadku rozważanego zawarcia porozumienia przez Wnioskodawcę z Z. Co więcej, Zainteresowany nie posiada szczegółowych informacji, o tym jaką ilość praw przyznano poszczególnym pracownikom i jakie dokładnie kwoty są im wypłacane; również po zawarciu porozumienia z Z Wnioskodawca nie będzie takich informacji otrzymywać. w konsekwencji, skoro Zainteresowany nie ma kontroli nad procesem przekazywania należnych w ramach programu jej pracownikom świadczeń, a przelewane kwoty nie są transferowane przez jej konto (za jego pośrednictwem), Wnioskodawca nie może pełnić funkcji płatnika podatku dochodowego z tego tytułu.

Warto też zauważyć, że z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu (jako zakładu pracy) jest fakt dokonywania przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu świadczeń będących dochodami ze stosunku pracy. w związku z tym, aby w ogóle rozważać czy na Wnioskodawcy mogą ciążyć obowiązki płatnika to Zainteresowany musiałaby wykazywać świadczenia należne jej pracownikom w ramach programu Plan, co w przedstawionym stanie faktycznym nie ma i nie będzie miało miejsca (podmiotem przekazującym ww. świadczenia jest i będzie Z). Dopiero w takiej sytuacji należałoby dalej rozstrzygać czy dokonywane wypłaty są dochodem ze stosunku pracy.

W świetle powyższego, w przypadku świadczeń przekazywanych (wypłacanych) przez spółkę zagraniczną administrującą programem motywacyjnym (Z) na rzecz pracowników Wnioskodawcy, na Zainteresowanym nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo w wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 września 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 570/09, w zbliżonym do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, Sąd wyraził pogląd, że akcji przyznanych w ramach programu motywacyjnego nie można traktować jako przychodu ze stosunku pracy w sytuacji, gdy są one przyznawane przez inny podmiot niż pracodawca, czego nie zmienia nawet późniejsza refundacja kosztów przez polską spółkę. w przytoczonym wyroku Sąd stwierdził, ż: " (...)Jak wynika ze stanu faktycznego podanego przez Spółkę w jej wniosku, nie ma ona wpływu na określanie zasad obowiązujących w ramach każdego z planów (...) na podstawie których, m.in. jej pracownikom udostępniane są na preferencyjnych zasadach akcje spółki brytyjskiej. Spółka nie uczestniczy również w realizacji tych planów i nie ma wpływu na rozdział akcji, ponieważ wszystkie te czynności realizuje A. (GB) i ona też ostatecznie przydziela swoje akcje pracownikom Spółki. Od samego początku realizacji poszczególnych planów, a więc od przyznania opcji bądź udzielenia przyrzeczenia, aż do ich realizacji poprzez przydział akcji na preferencyjnych warunkach, więź prawna, jaka powstaje z racji realizacji tych przedsięwzięć istnieje jedynie pomiędzy poszczególnymi objętymi danym planem pracownikami Spółki a A. (GB), nie zaś pomiędzy tymi pracownikami a Spółką. Pracownicy z racji realizacji tych planów nie mogą zatem formalnie rzecz biorąc występować wobec Spółki z jakimikolwiek roszczeniami prawnymi. w taki sytuacji, zdaniem Sądu, pomimo iż beneficjentami planów są także pracownicy Spółki (jak należy przyjąć są nimi również pracownicy szeregu innych spółek zależnych z grupy A.), a ona sama ponosi ekonomiczny ciężar przydzielanych jej pracownikom w sposób preferencyjny akcji, gdyż w ramach korporacyjnych uzgodnień refunduje te koszy na rzec A. (GB), nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, iż mamy do czynienia z przychodami ze stosunku pracy, a Spółka jako pracodawca jest zobowiązana, m.in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że w związku z uczestnictwem w Plan jej pracownicy nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Zainteresowanym nie mogę ciężyć obowiązki płatnika podatku dochodowego, określone w art. 31 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl postanowień art. 11 ust. 1 tejże ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wybrani pracownicy Wnioskodawcy w 2009 r. w wyniku realizacji praw przyznanych w ramach pracowniczego programu motywacyjnego Plan uzyskali po raz pierwszy prawo do ekwiwalentu pieniężnego, odpowiadającego wzrostowi wartości akcji, za część przyznanych im "warunkowych" akcji. w związku z powyższym Spółka Z, jako administrator programu, dokonała na ich rzecz wypłat przedmiotowych ekwiwalentów, w całości ponosząc związane z tym koszty.

Spółka rozważa przejęcie ekonomicznego ciężaru kosztów uczestnictwa swoich pracowników w Plan. w tym celu Spółka planuje zawrzeć z Z, porozumienie o przejęciu kosztów. Porozumienie może też przewidywać zlecenie przez Spółkę z realizacji innych form działań motywacyjnych (np. szkoleń) dla wybranych pracowników.

Z treści porozumienia będzie wynikać, że z nadal będzie dokonywać wypłat ekwiwalentów za zrealizowane prawa do akcji bezpośrednio na rzecz pracowników Wnioskodawcy (tekst jedn. na wskazane przez nich rachunki bankowe), jednakże poniesione w związku z tym wydatki (w szczególności na wykup akcji i obsługę programu) będą refakturowane na Wnioskodawcę po doliczeniu marży Z.

Wnioskodawca rozważa zawarcie porozumienia w jednym z dwóch wariantów:

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca ostatecznie poniesie koszty pracowniczego programu motywacyjnego Plan, dotyczące uczestnictwa swoich pracowników w ramach przedmiotowego programu, wartość otrzymanego bądź postawionego do dyspozycji ekwiwalentu pieniężnego za akcje stanowić będzie dla pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż po zawarciu porozumienia o przejęciu kosztów uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Plan na Zainteresowanym będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego o osób fizycznych z tytułu wypłacanych jego pracownikom przez z ekwiwalentów pieniężnych za akcje przyznane pracownikom w ramach programu motywacyjnego, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu, tut. organ informuje, że został on wydany w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.