ILPB1/415-1392/09/11-S/AG - Zaliczenie zapłaconych kwot prowizji z tytułu udzielenia gwarancji dobrego wykonania robót budowlanych do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt I SA/Po 424/10 - stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 23 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2010 r., 1 marca 2010 r. oraz 15 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie robót budownictwa specjalistycznego. Wykonywane roboty mają charakter długoterminowy, są wykonywane w okresie niekiedy dochodzącym do 2 i więcej lat. Na wykonywane roboty udzielane są gwarancje ich dobrego wykonania, co jest zabezpieczane od strony finansowej gwarancją wykupioną od ubezpieczyciela.

Gwarancja ta jest udzielana na okres zarówno realizacji umowy, jak i okres po jej zakończeniu - 3 do 5 lat. Za udzielenie gwarancji spółka płaci prowizję na rzecz ubezpieczyciela. Zapłacona kwota prowizji jest fakturowana zgodnie z warunkami zawartej umowy na inwestora.

Wnioskodawca podał, że przedsiębiorstwo którego jest wspólnikiem prowadzi pełną rachunkowość - księgi rachunkowe, a okres dotyczący 3 do 5 lat dotyczy różnych umów, natomiast z każdej umowy szczegółowo wynika okres na jaki ma być udzielona gwarancja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zapłacona kwota prowizji z tytułu udzielonych gwarancji dobrego wykonania robót stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia wydatku, czy należy ją rozliczyć w okresie na który udzielono gwarancji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacona kwota prowizji z tytułu udzielonych gwarancji stanowi koszt bezpośredni realizowanej umowy, podlega jednorazowemu fakturowaniu na inwestora. W związku z tym kwota ta powinna być zaliczona w koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia wydatku.

W dniu 16 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB1/415-1392/09-5/AG stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 1 kwietnia 2010 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 13 kwietnia 2010 r. znak ILPB1/415W-48/10-2/AP. W dniu 17 maja 2010 r. wpłynęła do tut. organu skarga (adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Wyrokiem z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt I SA/Po 424/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 28 stycznia 2011 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 424/10 w sprawie doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.

Prawomocne orzeczenie wyroku wpłynęło do tut. organu w dniu 28 stycznia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt I SA/Po 424/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu spełnione muszą być łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek nie może być wymieniony w art. 23 ust. 1 ww. ustawy tj. w katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, musi być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast koszty pośrednie obejmują wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, choć podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia, ponieważ dotyczą całokształtu działalności podatnika i związane są z funkcjonowaniem firmy.

Biorąc pod uwagę, iż prowizja z tytułu udzielonych gwarancji dobrego wykonania robót związana jest z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością oraz nie znajduje się w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wydatek w tym zakresie, o ile zostanie właściwie udokumentowany, może stanowić koszt uzyskania przychodów tej działalności.

Kwestią do rozstrzygnięcia jest określenie bezpośredniego, bądź pośredniego charakteru poniesionego przez Wnioskodawcę wydatku. W niniejszej sprawie, w świetle przestawionego we wniosku stanu faktycznego istnieje bezpośredni związek poniesionego kosztu z przychodem. Koszty związane z zapłaconą kwotą prowizji z tytułu udzielonych gwarancji powinny być uznane za koszty bezpośrednie realizowanej umowy.

Fakt udzielania przez spółkę takiej gwarancji jest istotnym elementem umowy oraz ważną zachętą, być może decydującą, o tym czy dana umowa zostanie w ogóle zawarta. Koszty ponoszone na prowizję dotyczącą gwarancji stanowią zatem koszty, które zostały poniesione celem zrealizowania konkretnej umowy czyli konkretnego przychodu, z konkretnego źródła i jako takie powinny zostać uznane jako bezpośrednie koszty ich uzyskania. Istotnym jest również fakt, iż wydatek z tytułu udzielonej gwarancji każdorazowo (jednorazowo) podlega fakturowaniu na inwestora. Zatem w tym samym roku podatkowym dany wydatek winien być zafakturowany do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie z brzmienia art. 22 ust. 5d tej ustawy wynika, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Prowizję zapłaconą w związku z udzieloną gwarancją dobrego wykonania robót można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie okres na jaki ma być udzielona gwarancja jest szczegółowo określony dla każdej umowy. Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy podlega ona jednorazowo zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, wydatek związany z uiszczeniem prowizji w związku z zawarciem gwarancji dobrego wykonania robót ma bezpośrednie odzwierciedlenie w osiąganych przychodach. Wobec powyższego w takim przypadku podlega on zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.