ILPB1/415-1380/14-2/AN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnicy spółki jawnej podjęli decyzję o skierowaniu pracownika na 2 letnie studia MBA, które będą realizowane w (...). Pracownik ten zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku menadżera produktu. Pracownik ma 29 lat, jest synem dwojga z trzech wspólników ww. spółki jawnej, nie zamieszkuje z żadnym z rodziców oraz prowadzi odrębne gospodarstwo domowe. Zakład pracy zawarł z pracownikiem umowę o podnoszenie kwalifikacji zawodowych, w której określił wzajemne prawa i obowiązki. Umowę z uczelnią podpisał pracownik, a płatności będzie dokonywała spółka. W umowie zakład pracy zobowiązuje się do pokrycia opłat za studia, udzielenia urlopu szkoleniowego zgodnie z art. 103 § 2 pkt 1 Kodeksu pracy oraz zwolnienia z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania. Pracownik jest zobowiązany do zwrotu przyznanych mu świadczeń (opłaty za studia), w szczególności gdy nie przystąpi do egzaminów lub nie otrzyma dyplomu ukończenia studiów.

Zgodnie z zakresem czynności z dnia 1 czerwca 2013 r. pracownik na stanowisku menadżera produktu:

* współtworzy cele operacyjne i strategiczne przedsiębiorstwa,

* przeprowadza analizę strategiczną rynków międzynarodowych,

* współtworzy strategię zakupów towarów na rynkach krajowych i międzynarodowych,

* przeprowadza analizę ekonomiczną dostawców oraz kontroluje ich wybór,

* prowadzi negocjacje z kontrahentami,

* współuczestniczy w diagnozowaniu rynku oraz wskazuje potencjalne obszary działania przedsiębiorstwa, dokonuje analizy konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku krajowym,

* wprowadza działania mające na celu zwiększenie ekspansji na rynki zagraniczne,

* prowadzi i monitoruje procesy zarządzania projektami sprzedażowymi w przedsiębiorstwie,

* przygotowanie działania marketingowe promujące oferowane produkty.

Rodzaj i kierunek studiów na jakie spółka kieruje pracownika wiąże się ściśle z zakresem wykonywanych przez niego czynności w ramach stosunku pracy. Ma to na celu poszerzenie i podniesienie umiejętności pracownika poprzez uzyskanie niezbędnej na zajmowanym stanowisku (menadżer produktu) wiedzy z ekonomii, zarządzania, marketingu i psychologii menadżerskiej, mającej w konsekwencji przyczynić się do lepszego, bardziej wydajnego i skutecznego wykonywania przez pracownika powierzonych obowiązków, a tym samym do zabezpieczenia źródła przychodów i zwiększenia przychodów Spółki.

Dodatkowe informacje wskazane przez Wnioskodawcę:

* spółka jawna prowadzi księgi rachunkowe na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości,

* wspólnicy spółki jawnej opodatkowani są na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* spółka prowadzi sprzedaż i dokonuje zakupów na rynku krajowym i międzynarodowym,

* NIP (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszt sfinansowania 2 letnich studiów pracownika na stanowisku menadżera produktu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przez podatnika na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika zgodnie z art. 103 § 1 Kodeksu pracy rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Pracodawca ma także prawo, oprócz przywilejów wynikających z art. 103 § 2 tj.: urlopu szkoleniowego oraz zwolnienia z całości lub części dnia pracy na czas niezbędny by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania, przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie zgodnie z art. 103 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ww. ustawy nie przewiduje wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów, wydatków ponoszonych za pracownika związanych z jego kształceniem w szkole wyższej.

Zdaniem Podatnika wydatek na pokrycie 2 letnich studiów pracownika na stanowisku menadżera produktu może być uznany za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż ma ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy co przekłada się bezpośrednio na zabezpieczenie źródła oraz zwiększenie przychodów. W czasach gdy rynek gospodarczy krajowy i międzynarodowy gwałtownie ulega zmianom oraz stawia bardzo wysokie wymagania dla podmiotów uczestniczących w obrocie gospodarczym, kadra zarządzająca tych podmiotów musi w sposób ciągły podnosić swoją wiedzę i umiejętności. Bez wątpienia menadżer produktu który jest kluczowym pracownikiem kadry zarządzającej podlega tym wymaganiom. Wiedza i umiejętności jakie nabędzie pracownik w trakcie studiów pozwolą spółce zwiększyć ekspansje swoich produktów na rynkach międzynarodowych. Możliwość bardziej efektywnego korzystania z popytu istniejącego na rynku globalnym (program MBA przygotuje pracownika - menadżera produktu - do powyższych działań) zdecydowanie daje możliwość rozwoju przedsiębiorstwa oraz zwiększenia przychodów spółki.

Nabyte przez pracownika umiejętności pozwolą m.in. na sprawną analizę sytuacji ekonomicznej kontrahentów, a w związku z tym pracodawca będzie mógł szybko ocenić ich wiarygodność gospodarczą przez co znacznie zminimalizuje straty związane z nierzetelnymi partnerami. Program profesjonalnie przygotuje pracownika do przeprowadzania analizy i interpretacji zjawisk i procesów makroekonomicznych zachodzących wokół firmy, przez co daje możliwość poprawnego wyznaczania celów strategicznych operacyjnych spółki. Przygotuje menadżera do procesów negocjacyjnych zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych.

Wszystkie umiejętności jakie nabędzie pracownik w trakcie 2 letnich studiów pozwolą spółce na zwiększenie sprzedaży swoich produktów, poprawę konkurencyjności na rynku międzynarodowym krajowym a także na sprawne i efektywne zarządzanie podmiotem gospodarczym.

W związku z powyższym zdaniem podatnika, koszty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych menadżera produktu zatrudnionego na podstawie umowy o pracę można uznać za koszty uzyskania przychodów zgodnie z zapisami art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), gdyż jest to racjonalny, gospodarczo uzasadniony i celowy wydatek mający bezpośredni jak i pośredni wpływ na osiągane przychody i zabezpieczenie źródła przychodów spółki jawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ww. ustawy nie przewiduje wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na dokształcenie zawodowe pracowników poprzez wysłanie ich na studia mające na celu poszerzenie wiedzy z ekonomii, zarządzania, marketingu i psychologii menadżerskiej, przydatnej na zajmowanym przez pracownika stanowisku - menadżera produktu. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia konieczne jest, by wydatek mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu oraz by był prawidłowo udokumentowany.

Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki na dokształcenie zawodowe pracowników poprzez wysłanie ich na studia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie:

* czy wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne na stanowisku pracy zajmowanym przez pracownika,

* czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z zajmowanym przez pracownika stanowiskiem i wykonywaną przez niego pracą.

Jako uzasadnione i racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie pracownika, które pozwolą nabyć mu umiejętności i wiedzę niezbędną w wykonywaniu powierzonych mu obowiązków.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z innymi wspólnikami spółki jawnej podjęli decyzję o skierowaniu pracownika na 2 letnie studia. Rodzaj i kierunek studiów na jakie spółka kieruje pracownika wiąże się ściśle z zakresem wykonywanych przez niego czynności w ramach stosunku pracy. Ma to na celu poszerzenie i podniesienie umiejętności pracownika poprzez uzyskanie niezbędnej na zajmowanym stanowisku (menadżer produktu) wiedzy z ekonomii, zarządzania, marketingu i psychologii menadżerskiej, mającej w konsekwencji przyczynić się do lepszego, bardziej wydajnego i skutecznego wykonywania przez pracownika powierzonych obowiązków, a tym samym do zabezpieczenia źródła przychodów i zwiększenia przychodów Spółki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki ponoszone na ww. studia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Zauważyć również należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.