ILPB1/415-1373/11-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011 r. (data wpływu 19 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 29 czerwca 2009 r. zawarła umowę leasingową na okres 48 miesięcy. Po 15 miesiącach z powodu zestarzenia się pojazdu, chciała wymienić go na nowszy w tej samej firmie leasingowej, lecz nie wyrażono na to zgody, a wcześniejszy wykup auta przeliczono jako wielokrotność pozostałych rat. Zainteresowana była zmuszona na polubowne rozwiązanie umowy, które zostało zawarte w dniu 21 października 2010 r.

Zgodnie z tym porozumieniem, Wnioskodawczyni zapłaciła przelewem odszkodowanie o wartości 10.700,00 zł, jak również zwróciła pojazd do siedziby finansującego, zgodnie z porozumieniem. Przy zawieraniu umowy wpłaciła przelewem wkład gwarancyjny w wartości 10.348,65 zł (15% wartości pojazdu), który został zatrzymany przez finansującego. Na obie te kwoty Zainteresowana nie otrzymała od finansującego żadnego dokumentu potwierdzającego wpłatę (fakturę, rachunek, czy też notę księgową).

W związku z powyższym zadano następujące pytania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, czynsz wstępny (15% wartości pojazdu) i opłaty leasingowe, opłaty manipulacyjne jakie płaciła od początku do zakończenia umowy leasingowej stanowią dla Niej koszt uzyskania przychodów, ponieważ zgodnie z art. 23b umowa była zawarta na czas oznaczony i dłuższy niż 2 lata.

Zainteresowana uważa, że odszkodowanie jak i również wkład gwarancyjny stanowią dla Niej koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów", zawartego w ww. art. 22 ust. 1 tej ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków pod warunkiem, że:

* pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu,

* są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* są właściwie udokumentowane.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Natomiast zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej"finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Z treści powyższego przepisu wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu i ponoszone w trakcie obowiązywania umowy, tj. od momentu jej zawarcia do momentu rozwiązania stanowią koszt uzyskania przychodów dla korzystającego. Podstawą zaliczenia opłat związanych z umową leasingu jest spełnienie przez tę umowę warunków określonych w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje skutków podatkowych w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu. Unormowania zawarte w art. 23a-23i tej ustawy określają jedynie skutki rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz w trakcie trwania umowy. Zatem przy ocenie możliwości zaliczenia wydatków związanych z taką umową do kosztów uzyskania przychodów, należy także mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w cyt. uprzednio art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego w treści wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingową na okres 48 miesięcy. Po 15 miesiącach z powodu zestarzenia się pojazdu, chciała wymienić go na nowszy w tej samej firmie leasingowej, lecz nie wyrażono na to zgody. Zainteresowana była zmuszona na polubowne rozwiązanie umowy.

W związku z powyższym, Zainteresowana miała prawo do zaliczenia czynszu i opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów. Fakt wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu, spełniającej ww. warunki art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wpływa na możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów.

Reasumując, prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż czynsz i opłaty leasingowe, w związku z rozwiązaniem umowy leasingu, spełniającej warunki art. 23b ust. 1 powołanej ustawy, pozostają dla Niej koszem uzyskania przychodów.

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku związanego z przedterminowym rozwiązaniem umowy leasingu, tj. odszkodowania, a także opłaty uiszczonej przy zawieraniu umowy leasingu - wkładu gwarancyjnego, stwierdzić należy, że co do zasady mogą one stanowić koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem że podatnik wykaże, iż spełniają warunek celowości wynikający z cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz, że wydatki te spełniają pozostałe warunki uznania je za koszt uzyskania przychodów.

Zauważyć należy, iż stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

* wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,

* zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,

* zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z powyższej regulacji podatkowej wynika zatem, że zakaz kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów nie dotyczy wszelkiego rodzaju kar umownych i odszkodowań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, lecz tylko niektórych ich rodzajów, ściśle określonych i stanowiących katalog zamknięty.

Wydatek z tytułu opłaty (odszkodowania) za przedterminowe rozwiązanie umowy leasingu, nie został wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana była zmuszona na polubowne rozwiązanie umowy. Zgodnie z porozumieniem zawartym w dniu 21 października 2010 r. (którego treść została dołączona do wniosku), Wnioskodawczyni zapłaciła przelewem odszkodowanie. Przy zawieraniu umowy, udokumentowanej zawartą umową, wpłaciła przelewem wkład gwarancyjny. Na obie te kwoty Zainteresowana nie otrzymała od finansującego żadnego dokumentu potwierdzającego wpłatę (fakturę, rachunek, czy też notę księgową).

Jak wcześniej wspomniano, podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków pod warunkiem, że m.in. są one właściwie udokumentowane.

Należy stwierdzić, iż dokumentem regulującym ostateczne rozliczenie wypowiedzianych umów leasingu operacyjnego, stanowiącym podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu może być także zawarte porozumienie, na podstawie którego dokonano należnych wpłat na rzecz leasingodawcy.

Natomiast dokumentem potwierdzającym dokonanie wpłaty wkładu gwarancyjnego, może być w przedmiotowej sprawie dokument potwierdzający zawarcie umowy leasingowej.

Reasumując, prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawczyni stwierdzające, że opłata poniesiona z tytułu zawarcia porozumienia w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy leasingu - odszkodowanie, a także opłata uiszczona przy zawieraniu umowy leasingu - wkład gwarancyjny, stanowią wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.