ILPB1/415-13/09-4/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2008 r. (data wpływu 23 grudnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ewidencjonowania wydatków związanych z projektem - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ewidencjonowania wydatków związanych z projektem.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 12 lutego 2009 r. nr ILPB1/415-13/09-2/AMN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 lutego 2009 r., dnia 23 lutego 2009 r. nadano w polskiej placówce pocztowej uzupełnienie wniosku, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 25 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i realizuje jako Partner (nie wnioskodawca) Projekty realizowane z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, tj. "Akademia..." o numerze POKL. XXX oraz "Pracownik..." o numerze POKL. XXX, finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego. Działaniem tym zarządza (Instytucja Pośrednicząca) Wojewódzki Urząd Pracy. Liderem Projektu jest X S.A. Wnioskodawczyni jest Partnerem w Projekcie, tzn. nie podpisuje umowy o dofinansowanie z WUP tylko X S.A.

Na realizację zadań, Wnioskodawczyni otrzymuje od WUP zaliczki rozwojowe, po rozliczeniu 70% tych zaliczek, rozlicza się z nich a następnie wnioskuje o kolejne zaliczki. W prowadzonej działalności Zainteresowana prowadzi księgę przychodów i rozchodów, dodatkowo odrębną księgę przychodów i rozchodów. W przyszłych projektach Wnioskodawczyni chce występować jednak, jako beneficjent pomocy.

W chwili obecnej Zainteresowana aplikuje o środki na realizację projektów POKL. W związku z tym będzie już wówczas Wnioskodawcą, czyli beneficjentem pomocy, czyli Liderem projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie sposobu ewidencjonowania wydatków związanych z projektem.

W jaki sposób Wnioskodawczyni ma ewidencjonować wydatki w projekcie... W działalności gospodarczej prowadzi księgę przychodów i rozchodów, dodatkowo do projektów założyła odrębną księgę przychodów i rozchodów. Czy wydatki związane z projektem Wnioskodawczyni ma ewidencjonować w księdze podstawowej, czy pozostawić odrębną księgę do projektów. Jeżeli w księdze podstawowej, to w jaki sposób i w jakiej pozycji Wnioskodawczyni ma księgować wydatki projektów - nie stanowią w świetle prawa kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy prowadzić ewidencję kosztów i zaliczek projektu w formie księgi przychodów i rozchodów. Tę ewidencję do swojej podstawowej książki wpisywać w okresach miesięcznych w tej samej kwocie po stronie przychodów, jak i kosztów (z tego względu, że zaliczka nie stanowi przychodu. Kwoty za wykonane usługi dla projektów (szkolenia, zarządzanie) ewidencjonować w podstawowej książce przychodów i rozchodów jako przychód z odpowiednimi stawkami VAT, jednocześnie włączać do tych ewidencji dokumenty potwierdzające wykonanie prac - karty czasu pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni korzysta ze wsparcia z funduszy strukturalnych w nowym okresie programowania 2007-2013, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Program ten finansowany jest z Europejskiego Funduszu Społecznego. Jako przedsiębiorca Wnioskodawczyni realizuje projekty - "Akademia..." oraz "Pracownik...".

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 - 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658 z późn. zm.) sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r., programy operacyjne, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, są finansowane według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 29 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy - środkami publicznymi są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, w tym na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 2 środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa.

W myśl natomiast art. 106 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych wydatkami budżetu państwa są dotacje, przez które ustawa ta rozumie w szczególności wskazane w art. 106 ust. 2 pkt 3a tego aktu prawnego, podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2 lub projektów realizowanych w ramach tych programów.

Na podstawie art. 200 ust. 4 ww. ustawy, środki pochodzące z funduszy strukturalnych, w tym środki Europejskiego Funduszu Społecznego, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochody tego budżetu, z którego realizowane są wydatki budżetu państwa na finansowanie programów i projektów, na których wprowadzenie w życie uzyskano te środki. W konsekwencji środki pomocowe pochodzące z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, przeznaczone na realizację programów operacyjnych są wydatkami budżetu państwa jako dotacje i jako takie spełniają przesłanki zwolnienia ujętego w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyznana dotacja może być jednak wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych tylko u jej beneficjenta.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w związku z realizacją programu operacyjnego objętego okresem programowania 2007-2013 Wnioskodawczyni nie jest beneficjentem. Środki te stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawczyni realizuje jako Partner (nie wnioskodawca) Projekty realizowane z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, tj. "Akademia..." o numerze POKL. XXX oraz "Pracownik..." o numerze POKL. XXX, finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego. Czynności te rozlicza je w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Zainteresowana prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Zatem uzyskane z tej działalności dochody stanowią dochody ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica między przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymuje środki pieniężne na wykonanie zleconych działań. Środki te stanowią zatem przychód z prowadzonej działalności gospodarczej. Należy jednak zaznaczyć, że w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...). Zgodnie zaś z treścią art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Tak więc uzyskany przychód - o ile nie stanowi on zaliczki w rozumieniu wyżej cytowanego art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy - należy zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dniu jego uzyskania. Przychód ten należy zaksięgować - w przypadku podatnika dokonującego sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - w wartości pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, w przeciwnym wypadku w wartości zawierającej należny podatek od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej należy zaznaczyć, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów), uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Przepis ten od dnia 1 stycznia 2009 r. uległ zmianie i aktualnie wskazuje, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zatem wszelkie poniesione wydatki, u których związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ich poniesieniem a uzyskaniem przychodu, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest bezsporny, które jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni winna księgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie ich poniesienia, o której mowa w ww. art. 22 ust. 6b ww. ustawy, a nie w okresach miesięcznych.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.

Osoba fizyczna prowadząca indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą ma obowiązek prowadzić jedną podatkową księgę przychodów i rozchodów, na zasadach i zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ww. rozporządzeniu. Zatem Wnioskodawczyni, niezależnie od ilości wykonywanych Projektów, winna - dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych - odnotowywać zdarzenia gospodarcze w jednej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zatem z powyższych względów stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionych we wniosku pytań w zakresie rozliczeń przychodów, w zakresie rozliczania i ewidencjonowania kosztów dojazdu trenerów na szkolenia oraz w zakresie możliwości rozliczenia przez zatrudnionego przez Wnioskodawczynię trenera kosztów dojazdów na szkolenia z kosztów zaplanowanych w projektach, zawarto w piśmie z dnia 20 marca 2009 r. nr ILPB1/415-13/09-5/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.