ILPB1/415-1285/13-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie przychodów.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 22 stycznia 2014 r., znak ILPB1/415-1285/13-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 stycznia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą, której głównym profilem jest sprzedaż mebli biurowych, głównie krzeseł i foteli biurowych. Ponieważ używa dotychczas kilkunastoletni samochód dostawczy, ze względu na zły stan techniczny, samochód coraz gorzej spełnia swoje funkcje, a Wnioskodawca zamierza go w najbliższym czasie sprzedać i zakupić duże auto osobowe, które zaopatrzy w hak holowniczy, umożliwiający zaczepienie posiadanej w ewidencji wyposażenia dużej przyczepy lekkiej.

Kupione auto osobowe (używane) będzie wykorzystywane w działalności gospodarczej tylko kilka miesięcy, ponieważ w połowie przyszłego roku w zaprzyjaźnionej firmie kończy się umowa leasingowa samochodu dostawczego, którego stan techniczny jest Wnioskodawcy znany i zamierza go odkupić i umieścić w ewidencji środków trwałych. Nawet jeśli z jakichś powodów ta transakcja nie dojdzie do skutku, to i tak Zainteresowany zamierza kupić inne auto dostawcze, ponieważ niezbyt ekonomiczne jest stałe używanie stanowiącej duży opór powietrza przyczepy, nawet przy niewielkich dostawach towaru.

Zakupione w najbliższym czasie auto osobowe na pewno będzie miało wartość przekraczającą 3500 zł netto. Po zakupie, po kilku miesiącach (nie później niż rok od momentu wprowadzenia do działalności auta osobowego) nowszego auta dostawczego, zakupione w najbliższym czasie auto osobowe zostanie wycofane z działalności gospodarczej i przekazane na cele osobiste niezwiązane z prowadzeniem działalności. Ponieważ przewidywany okres użytkowania auta osobowego w działalności nie przekroczy roku, auto nie spełni warunku wpisania do ewidencji środków trwałych i w związku z tym jego wartość zostanie jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Księgowość prowadzonej działalności gospodarczej jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy prawidłowe będzie jednorazowe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wartości zakupionego samochodu osobowego, przy założeniu, że będzie on użytkowany w działalności gospodarczej krócej niż 1 rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, prawidłowe będzie obciążenie w sposób jednorazowy kosztów uzyskania przychodu w momencie przekazania samochodu na cele związane z wykonywaniem indywidualnej działalności gospodarczej, mając na uwadze założenie, że samochód będzie użytkowany na potrzeby tejże działalności krócej niż jeden rok.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne u zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania inne przedmioty, w przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (...) zwane dalej środkami trwałymi. Samochód osobowy będzie używany na potrzeby związane z wykonywaniem indywidualnej działalności gospodarczej do momentu zakupu samochodu dostawczego, co nastąpi przed upływem jednego roku od momentu wprowadzenia do działalności samochodu osobowego. Z uwagi na powyższe, samochód osobowy nie będzie spełniał wszystkich warunków niezbędnych do zakwalifikowania go do środków trwałych i dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Natomiast z uwagi na fakt, że samochód ten będzie wykorzystywany na cele związane z prowadzeniem działalności, będzie spełniał przesłanki do uwzględnienia kosztów jego zakupu jednorazowo w koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Stosownie natomiast do treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przewidywany okres użytkowania dłuższy niż rok jest jednym z warunków, którego spełnienie pozwala uznać dany składnik majątku za środek trwały. Decyzja o tym, jak długo składnik majątku będzie wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy do podatnika.

W myśl art. 22e ust. 1 powołanej ustawy jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zakupić samochód osobowy, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykorzystywany przez mniej niż 12 miesięcy. Następnie ma zamiar przeznaczyć go na cele osobiste.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszczają możliwość zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składnika majątku o wartości przekraczającej 3.500 zł, o ile przewidywany okres jego używania nie przekroczy 12 miesięcy. Jednakże w sytuacji kiedy podatnik, który wydatek na zakup rzeczowego składnika majątku zużywającego się stopniowo zaliczy jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów ze względu na jego przewidywany okres używania krótszy niż rok, a następnie przed upływem roku wycofa go z działalności na cele osobiste jest zobowiązany skorygować koszty o całą kwotę uprzednio zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie bowiem z treścią art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, późniejsze przekazanie na cele osobiste podatnika samochodu osobowego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przez okres krótszy niż 12 miesięcy (niebędącego środkiem trwałym), spowoduje, że zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na jego zakup powinny być umniejszone o całą kwotę uprzednio zaliczoną w koszty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów został w dniu 18 lutego 2014 r. rozstrzygnięty odrębnym pismem nr ILPB1/415-1285/13-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.