ILPB1/415-127/08-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2008 r. (data wpływu 20 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe i stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1980 r. w zakresie transportu krajowego i międzynarodowego rzeczy, robót ziemnych oraz załadunków i rozładunków. W firmie posiada majątek trwały, tj. samochody ciężarowe, ciągniki, przyczepy, naczepy, wywrotki itp. Część majątku jest całkowicie umorzona, a część amortyzuje na bieżąco. W 2006 r. Wnioskodawca wraz z członkami rodziny założył spółkę jawną (4 wspólników po 25% udziałów), do której jako swój niepieniężny wkład, na podstawie umowy przekazał część majątku ruchomego. Część przekazanego majątku była całkowicie umorzona, a część w trakcie amortyzacji. Wnioskodawca po uzgodnieniu ze wspólnikami poddał majątek wycenie, której dokonał rzeczoznawca ustalając cenę rynkową. Według tak ustalonej wartości, środki trwałe zostały przyjęte do ewidencji spółki, a odpisy amortyzacyjne, stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawca podaje, że w bieżącym roku w jego firmie zostanie zakończona umowa leasingu operacyjnego trwająca 36 miesięcy i ma On zamiar wykupić leasingowaną naczepę zgodnie z umową i ją również przekazać jako wkład niepieniężny do spółki. Wnioskodawca uważa, że w porozumieniu ze wspólnikami powinien wycenić ten środek trwały i według wartości rynkowej amortyzować w spółce jawnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego.

Czy nieumorzona część wartości środka trwałego przekazanego jako aport do spółki jawnej będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w firmie Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w kwestii niezamortyzowanej części wartości środka trwałego przekazanego jako wkład niepieniężny do spółki osobowej, wartość ta stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w jego firmie, ponieważ nie jest ona wymieniona w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1, pkt 1 lit. b) ww. ustawy nie uważa się za koszty, wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, bez względu na czas ich poniesienia.

Z analizy ww. artykułu wynika, iż niezamortyzowana wartość środka trwałego stanowi koszty uzyskania przychodu przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia składnika majątku.

Mając powyższe na uwadze niezamortyzowana wartość środka trwałego, przekazanego jako wkład niepieniężny do spółki osobowej, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w firmie, ponieważ Wnioskodawca nie dokonuje odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii zagadnienia dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie środków trwałych wydano odrębną interpretację indywidualną w dniu 14 maja 2008 r., znak ILPB1/415-127/08-2/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.